Haru wada
Dumating ang monday , ang araw na pinakahihintay ko.
ang unang araw ng pagpasok ko sa klase. This past few days inayos ni mommy lahat ng requirements na kailangan sa papasukan kong university,
at sa kaswertehang palad my application got accepted.
I can't stop looking at my uniform , i already saw the uniform when the first time i visit mau so i wasn't surprised how it looks , but still im really excited to wear it.
Pagkatapos kong maligo ay sinuot ko na ang uniform ko. The white knitted vest is really fit on me , bagay na bagay ito sa black na coat.
Ilang minuto ko ding tinitigan ang sarili ko sa salamin. Ilang taon na din ang nakalipas nang huli akong magsuot ng uniform
All this year umikot ang mundo ko sa music industry.
Katapos kong mag drama ay kinuha ko na ang bag ko at dumeretso na sa parking lot.
"Ang tagal mo" si ken bestfriend ko.
"What are doing here? Where's mom? Nagtatakang tanong ko.
"Your mom is busy, she asked me to pick you up"
"Oh... okay , let's go"
Only child lang ako kaya thankful ako na meron akong kaibigang tulad ni ken.
Nakasakay na kami sa kotse , medyo mahaba haba ang byahe dahil malayo layo ang school na pinasukan ko.
"Anong naisip mo at nag enrolled ka sa isang art university ? we know that you're so bad in arts" tanong ni ken.
Napaamang ako"Eh ano naman , kaya nga nag enroll ako di'ba" inis kong sabi.
"Whatever" singhal nya.
"Buti naman napa-payag mo si ms. Wada"
"Well... She's shook at first"
"Do you really choose that university to study arts or..." Binitin nya ang sasabihin habang nakatingin sa'kin.
"Or what?"
"To see someone" patuloy nya.
"Ehhhh"
Kunot noo ko syang tinignan at saka ngumisi. To see someone tss.. abnormal talaga.
Nasa gano'n kaming sitwasyon ng may mga estudyante na kaming nakikita na naglalakad sa daan. ang karamihan ay naka uniform na katulad ng suot ko, senyales na malapit na kami sa university.
"We're almost here , are you excited , haru wada"
"I was born ready" i gave him a smirk.
Nang makarating na kami sa campus ay lumapit sakin ang dean ng university para makipag kamay sakin.
I bow my head as a sign of respect.
"Thankyou for choosing mau. the president of student council will guide you and give you a tour to your new school. Goodluck to your first day. " Nakangiting tugon ng dean.
"Thanks" sagot ko.
Habang hinihintay ang president hindi ko maiwasang mag titingin sa kabuuan ng school. Dahil wala na ang mga puting tent mas lalong namangha ako sa ganda ng university. the scenery is so breathtaking ,Napakalinis at talaga namang napaka disiplina ng mga studyante dito.
"Haru wada!"
Lumingon ako nang may marinig akong tumawag sa pangalan ko , isang lalaki ang papalapit sa direksyon ko. He must be the president.
Woahh..
He's so tall and he got the looks. makikita sa appearance nya he's not just like the other student , he has a mark on his uniform pananda na may mataas syang rango sa university.
Nakangiti syang tumingin sa'kin.
"Im your senior , enmei takahashi The president of student council". Inilahad nito ang kamay nya.
"Nice to meet you , senior"
"Come on follow me , i will give you a tour "
"Okay".
We started walking around the campus. unang makikita mo pagpasok ng main gate ay ang statue ni tanadori nasagawa ang founder ng mau.
"By the way haru , your hair color are in violation of the school rules"
"What?"nanlaki ang mata ko.
"Also wearing piercings in school is prohibited."
"I just transferred here today , so i didn't know about any of that, im sorry senior" nahihiyang sabi ko habang tinatanggal ang piercing sa tenga ko.
"It's okay , look around mau is elegant isn't it?" He asked.
"Yes.."
"Hindi lang para sa mga student ang university na'to , but MAU is also open for the public to visit. Perfect for art lovers. tignan mo 'yang building sa kaliwa" itinuro ng president ang isang black stained glasses the building.
"the Musashino Art University Museum & Library has four areas". Patuloy n'ya
"the museum, the library, the folk art gallery, and the image library".
Hindi ko maiwasang humanga sa ganda at linis ng mau , mula main gate hanggang campus hindi ko matigilang tignan ang bawat parte ng school. Talagang nakakamangha na isa itong school para lang sa mga art student. Ganito kadaming tao ang gustong mag aral ng sining.
Nilibot namin ang buong campus pati nadin ang musashino Library and galleria.
Malalaking stractura sa kaliwa't kanan ko pinapalibutan ito ng mga naglalakihang salamin.
Malaki ang library ng mau kung titignan mo ito ng malayuan para kang nasa paraiso ng mga libro. May mga iilan ring studyante na nasa library , mukhang mga grade 11 student ang mga ito.
Tumuloy kami at namangha uli nang marating namin ang musashino museum. Ibat - ibang artworks ang makikita mo dito
Ibat- iba rin ang laki. Sa unang tingin parang isang pangkaraniwan lang na painting ito pero naniniwala ako na may mas malalim pang meaning ang mga ito kaya ito nakalagay sa museo.
Ilang lakad lang mula sa museo ay narating namin ang cafeteria
Napakalinis din nito at dahil art student ang mga nandito , naka organize lahat talaga namang nakakamangha.
"Malapit na tayo sa department mo , haru" si enmei.
Dumeretso kami sa second floor ng isang building mula dito makikita ang office ng mga student council. Lumapit samin ang isang babaeng hanggang dibdib ang buhok at may marka din sa kanyang uniporme
"haru this is mitsuki , the vice president of student council, she's also your senior."
"Nice to meet you , senior mitsuki" nakangiting bati ko dito
"Nice to meet you , how's the tour?" Tanong nito.
"It's great , senior"
"Good you may proceed to your room , if may tanong ka wag kang mahihiyang lumapit sa mga senior mo"
"Sure , thankyou senior mitsuki" sagot ko.
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad sa hallway habang hinahanap ang department ko. Hindi na ako nasamahan ni senior enmei dahil may gagawin daw ito. Napakalawak ng hallway kaya napakahirap hanapin ng room 16 ,Well i suppose this is all part of a privileges as a new transferred student.
But seriously where is the room 16?
"Miss , alam mo ba kung saan ang room 16?" Tanong ko sa babaeng may hawak ng cellphone.
"It's just right Infront of you" maarteng sagot nito.
Nasa harapan ko lang pala ang room na hinahanap ko.
Hayss haruu..
Pag pasok ko nang room. hindi ko maiwasang mapraning dahil pakiramdam ko ang lahat sila nakatingin sakin. Well , hindi ko sila masisisi dahil sa kulay ng buhok ko madali itong maka agaw ng atensyon dahil pinagbabawal ito ng school.
I sat beside the guy who's busy reading a book . He's wearing a glasses and at first glance aakalain mong isa syang professor dahil mukhang matalino sya.
"Hi , im haru wada" inilahad ko ang kamay ko ngunit ganon nalang ang dismaya ko ng di n'ya ko nilingon.
Damn , napahiya akong binaba ang kamay ko at natawa sa sarili ko . Did he just ignore my existence. So weird.
"Transferee?" Walang emosyong tanong nito habang abala parin sa pagbabasa.
"U-hm..yes" sagot ko.
"Enjoy your first day"
Napaamang ako sa ganda ng accent nito. If im not mistaken this guy is half blooded.iginala ko ang mata ko sa kabuuan nya ng aksidente kong nakita ang id nya.
Ibanez Shunichi
#207
Ibanez?...
Tulala akong nakatitig sa kanya.
What is the connection between him and the guy i saw in art festival.
Napabuntong hininga ito at nilingon ako "do you need anything? "
"Wala naman" sagot ko.
Hindi rin nagtagal at dumating na ang professor. Nagpakilala lang ako sa mga classmate ko at nagturo lang ito about history. Surprisingly kahit na art school ito eh nagtuturo parin sila ng mga major subject.
ilang oras nang nagsimula ang klase at inip na inip nako.Habang abala sila sa pakikinig sa discussion ay pasimple kong nilingon si shunichi. Napaka seryoso nito at tutok na tutok sa lesson.
Biglang nabuhay ang sistema ko nang mag ring ang bell kung hindi ako nagkakamali senyales yon na break time na.
Sasabay sana ako kay shun papuntang cafeteria para tanungin kung kaano ano nya si ruiji pero pagtingin ko sa upuan nya ay wala na ito.
Where did he go?
Dali dali akong lumabas sa entrance ng room at dahil sa pagmamadali Nakabunggo pa ko ng isang lalaki dahilan para lumipad ang mga dala dala nyang mga papel.Dali dali ko itong kinuha.
"Im sorry , i was-
Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang magtama ang paningin namin.hindi magawang kumalma ng puso ko. Hindi ko inaasahan na dito ko sya makikita. Nagkita uli kami.
The same person i met in art festival..
The artist...
The student 126..