"Rui!"
Tsk! ayan nanaman sya.. kakainis..
"Yes senior? , Coming..." Tinabi ko muna ang mga ginagawa ko at nilapitan si senior enmei.
Simula nung art festival napapa dalas na ang pagtanong tanong ni senior kay kuya , maging ako hindi ko alam kung ano ba talaga ang intensyon n'ya kay kuya shun pero dahil senior ko s'ya wala akong magagawa kundi sundin ang mga utos nya.
"rui , can you give this to your brother? " Malumanay at nakangiting sabi nito.
"What's this?"
"Form yan para sa sasalihan n'yang club"
"Sumali sa club si kuya?.. " gulat na tanong ko.
"Sinali ko"
"Ehhh? o-okay.."
"Makibigay yan sa kuya mo , now na"
"Ngayon na-"
"Sige na.."
Hinawakan n'ya ako sa magkabilang balikat at tinulak palabas ng room
Bwisit..napapakit ako sa inis! Ba't ba kasi ako pa may ginagawa ako eh...
Nagmadali akong umakyat sa second floor ng kabilang building minadali kong puntahan ang room 16 kung saan nandon ang mga high class student gaya ni kuya. Kapansin pasin din na maraming naka lupong na mga estudyante sa labas pero di ko na inalam kung anong meron naiinis parin talaga ako.
Gusto kong magwala balak ko sanang tapusin habang break time ang homework na di ko nagawa kahapon.
Damn it.
Sa sobrang pagmamadali ko hindi ko na napansin na nakabanga ako. tumama ang ulo ko sa isang matangkad na lalaki sa lakas ng impact nabitawan ko ang mga form na dala ko.hindi ako kaagad naka recover hilong hilo ako.
Aray
"Im sorry , are you okay?" Tanong nito habang pinupulot ang mga form na nahulog sa sahig.
Dahan dahan kong iniangat ang ulo ko at natigilan.Pakiramdam ko ay huminto ang oras. Hindi ko alam ang gagawin.
"I know who he is"
"Si haru... Ackhhhh"
Rinig ko ang bulungan ng mga studyante sa likuran ko. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa narinig, it's him! Nabalot ng saya ang puso ko napako ako sa kinatatayuan ko. He's here! Hindi na importante ngayon kung bakit s'ya nandito pero hindi parin talaga ako makapaniwala sa nakikita ko.
Oh my.. haruuu
He was so handsome , i couldn't take my eyes him.
"Hello , do you hear me?" He confusedly ask while waving his hands towards my eyes.
"Huh"
"Im sorry , is this yours?.."
Iniabot n'ya ang form na nahulog kanina.
"Y-Yeahh I-m sor-ry..." Nauutal kong sabi"
"Ruiji?"
I gasped while covering my mouth.how did he know me?
But..Im not wearing my student id?
"Kilala moko?" Namamanghang tanong ko.
"I saw you in art festival last time , if im not mistaken.. is that you? Student 126?"
"Yes , it was me " nagiwas ako ng tingin.
I knew it.. , i really knew it , ilang days din akong nagoverthink kung sino ang suspicious guy na yon it turns out it was haru , the subject and inspiration of my artwork was haru wada. How dumb i am to not recognize it was you.
Starting at his eyes , that damn eyes of him , the same dazzling hazel eyes i saw in art fest. His bloned hair , his fair flawess skin everything was so perfect about haru.
Hindi ko magawang magsalita , i can feel the atmosphere of awkwardness between us glancing at each other appearance. It looks likee we both want to speak but we don't have a courage to say it.
My hands are shaking , my heart is beating so fast , i want to take a one step closer to him to make sure he was real but that's to much.
"Ruiji? What are you doing here?
Sabay kaming napalingon ni haru kay kuya.
"Uhm.. the president want to give you this..f-form to join the club" nanginginig na kamay kong inabot kay kuya ang form.
"Are you okay , rui"
"Let's go to cafeteria-
"No, im really okay" pag- tanggi ko.
"Are you coming , haru? Do you want to join us? Sabay lingon ni kuya kay haru
"Are you coming or not? " Dagdag pa nya.
"Y-Yes.. im coming" nahihiyang sagot nito.
Kailan pa sila naging close ni kuya? Napanguso ako , i feel so betrayed.
We started walking to cafeteria napakaraming studyante sa building na to maybe it's because of haru wada , he's the center of attention for me , but how did he get here? He also likes art? And What about he's career? Napakadaming tanong ang sumasagi sa isip ko.
Pasimple kong sinulyapan si haru , sandali kong pinagmasdanan kabuuan nya , ang bango nya , talaga namang bagay na bagay sa kanya ang uniform. naka - suot ito ng white knitted vest at black na coat , tapos may black na neck tie din.
"There's something wrong with my face?" Tinanong n'ya ko nang mapansing nakatitig ako sa kanya.
"Ah! Wala wala" pagtanggi ko.
He just smiled at me with his eye close.
Did he just smiled at me??.. it is normal to have this kind of feeling coming from a boy?
Haru wada's POV
I found myself hanging out with this two art student , my classmate and the one who i met in art festival. What a great coincidence. Surprisingly i was a bit shocked nung nalaman kong magkapatid sila they look like a complete different person with a different backgrounds.
This ruiji i can feel his eyes traveling around my body i had seen him only once before , at the art festival , he has a pair of earbuds in his hands . I tried not to stare when i notice he's looking at me , but i found it near impossible. When i asked him . I only looked on dumdfounded , he was really shocked on what i just said ,so cute I can't help but smile.
As soon as we arrived at the cafeteria shun already look for a vacant seat.
" Mag oorder nako " sabi ni shun na aakmang tatayo
Tumayo rin ako. " Samahan na kita"
Sabay kaming umorder ni shun habang si rui ay naiwan sa bakanteng lamesa.
Habang nasa pila Iniisip ko kung anong pagkain ang bibilhin ko , im not familiar with this kind of food. What do i do first? Should i ask i shun or..
Natigilan ako nang may maramdaman akong kumalabit sa kamay ko . Iniabot ni shun ang isang laminated na papel na may nakalagay na student pass.
"What's this" bulong ko
"Cafeteria pass , just use it " walang emosyong sagot nito"Two order of Sashimi and kare Raisu please"
"Me too , one order of sashimi and kare.. raisu"
I have no idea kung anong klasing pagkain yon pero nakigaya nalang ako.
Dumeretso lang kami pabalik sa pwesto namin hawak hawak ang trey na merong sashimi at kare raisu (curry rice) .bawat lamesa ay may tig aapat na upuan. Umupo si shun sa tabi ni ruiji and i sit in the vacant seat facing them.
I don't usually go out with some strangers but somehow i feel ease to be with them i feel safe.
I simply glance at ruiji his face was completely red i hope he's okay.
"Haru wada!!!"
That familiar voice again ..yep i was right the president.
"Hey haru , kumusta? hey ruiji , hi darling " sabay tingin nito kay shun.
Darling?
"Shut up , leave us alone" inis na sagot ni shun
"Sali ka na ng club ahh , isusulat ko pangalan mo , ikaw din haru" si enmei.
"Anong club" tanong ko.
"It's an fine arts club , marami kang makukuhang benefits kapag sumali ka pwedeng mahasa pa ang skills mo or tumaas ang grades mo , meron ding mga ibang club tulad ng photography club , music club , dance club and fashion designer club"
Paliwanag ni ruiji.
"Tama , kaya sumali kana haru pati ikaw shunichi" pamimilit ni enmei.
"Ano ba?" Si shun. "Di ka titigil?"
"Sige na shun please , para ma kumpleto kona ang listahan ng mga participant" pangungulit ni enmei.
"Sige na kuya shun " nakangiting sabi ni ruiji habang naka hawak sa braso si shun.
Napatitig ako sa ngiti nyang yun napalunok ako bigla , yung ngiti n'yang napaka sarap titigan...
Bigla akong natigilan sa sarili kong naisip , umiling ako ng umiiling , what was that?
"How about you haru ? Nakapagdecide kana ba? Tanong ni enmei habang tinitira ang pagkain ko.
" I will go to fine arts club "
Kahit nag- aalangan ay pumayag akong sumali sa club wala akong ideya kung anong klasing club yon pero parang may nagsasabi sakin na sumali ako.
"Good! That's my boy , okay see you around haru , and shun"
"Goodbye shun" binigyan ni enmei ng makahulugang tingin si shun bago umalis.
Tinapos lang namin ang kinakain namin at bumalik na sa kanya kanya naming room , naunang na si rui dahil may homework pa daw ito na gagawin.
Pagdating namin sa room may mga blankong papel na nakalagay sa ibabaw ng lamesa
Bigla akong nakaramdaman ng kaba . Eto na yun
"Shun .. ano to? Bulong ko.
"Papel"
"I know it's a paper , but what we will do with this?" Seryosong tanong ko.
"Plates"
"P-Plates..? Biglang Nanghina ang mga tuhod ko . Plates ang kahinaan ko.
Nilingon ko ang Mga ibang classmate ko at mas lalo akong nanghina mukha ako lang ang kinakabahan dito. Kasalanan mo yan haru , ikaw ang pumili sa school na to ikaw dapat ang mag suffer.
"Shun may ibibigay ba na tutorial ang professor?"
"Wala , magbibigay lang ang professor ng topic at ikaw na ang bahala sarili mo nang creativity"
"At may time limit din pala" dagdag n'ya pa.
Gusto kong maiyak sa narinig ko pano ngayon to hindi na ba to madadaan sa dasal?
Sinumulan ko nang kwestyunin ang mga sarili kong mga desisyon. Gusto kong mag rant sa harap ni ken , wala pa ang professor at hindi pa nagsisimula ang activity pero wala na kong tiwala sa sarili ko na magagawa ko to ng maayos.
Tama nga si ken , pero anong magagawa ko nandito nako.
You can do it haru.
End of chapter 4