Friends
"I'll be going then. Don't forget your mission. Know that nothing is stopping you to do it." ang ma-awtoridad na boses ni Hugh bago ako tinalikuran.
Tamad akong tumango at napayuko na lamang. So that's the reason why he showed up. Just to remind me of my mission. It's seemed like all these things, the idea of living in this camp, the instructions of self defense, the different information, the psychological move of the enemy... Do I really need to learn all of it? For what? For this selfish reason of mine? For the vengeance?
I'm so tired of this. It's just so sad. I never expected life to be this impossibly cruel. In this room fool of exercise enhancing items, there's me, losing hope in life. Living life for vengeance. A pathetic girl who's still exists because of an unanswered questions in her mind.
Tears filled my eyes.
I need to get out of this place. I am me. No one can ever stop me from what I want to do. I have a mission that needs to be fulfilled. For the sake of my Mom's justice. For the sake of my questions. For the sake of everything else.
"Ma'am, you can't leave the camp. We must wait for your brothers' signa--" Matulis kong tinitigan sa mata ang mga body guard na naka harang sa aking dadaanan.
"I don't need their approval." mariin ang pagkakabigkas ko sa bawat salitang lumabas sa aking bibig.
Kaagad kong nilagpasan ang mga ito. Isang braso ang nagtangkang pumigil sa akin na mabilis kong nahawakan at pinilipit. Ang ilang mga Body guards ay naalarma sa aking ginawa. Matulis at nanghahamon kong tinitigan ang mga ito bago ibinaba ang shades na nakaupo sa aking ulo.
Walang lingon akong dumiretso sa kumikinang na Porsche at kaagad na sumakay. Pinaharurot ko agad ito palabas sa automatic gate ng bahay na aking tinitirhan. Mabilis man ang aking patakbo ay hindi naka ligtas sa aking paningin ang mga lalaking nagpa-practice ng shoot out at mga lalaking pawis na tumatakbo ng nakahilera sa gilid ng kalsada.
Inabot ako ng halos sampung minuto bago narating ang napaka laking gate ng exit. Sa harap ng aking sasakyan ay ang mga nakaharang ng mga body guards. Ang isa ay mabilis na kinatok ang aking bintana.
Malamig ko itong tinitigan nang ibaba ang bintana. Doon ay nalaman na agad nito ang aking ipinararating kaya naman sumenyas ito na buksan ang gate. Sa rear view ay nakita ko ang pagsunod sa akin ng dalawang itim na sasakyan. I can't help but boost my speed to the fullest. Pero ganoon rin ang ginawa nito.
My georgina! I don't need a lot of body guards! I can handle myself now.
Mabilis akong lumiko sa isang shortcut nang maiwan na ang mga ito sa sobrang bilis ng aking pagpapatakbo. Ilang beses ko pang iniliko ang sasakyan bago ko nasiguro na hindi na nga sumusunod ang mga ito. Saka pa lamang ako dumaan sa tamang daan papuntang school nang mapanatag.
Sa malayo pa lamang ay tanaw ko na ang mga labas pasok na mg estudyante.
It's Saturday today. And It's already 4:46 in the afternoon. I'm wondering if Pristine, Joy, or any of my friends are still here. Maybe I can go and check their dorm rooms.
Kaagad akong lumiko para ipasok sana ang sasakyan nang malingunan ko silang lahat na masayang nagtatawanan palabas na ng campus.
Iginilid ko ang sasakyan at mabilis na bumaba para takbuhin sila.
"My gosh! I can't believe that actually happened!" tumatawang utas ni Irish na mabilis na binatukan ni Ericka. Ana and Jane were both busy with their phones. While Pristine's jaw is dropped when she saw me.
Kaagad akong nagpakita sa kanila with all smile in my face. Sa una ay ayaw pang maniwala ni Ana na ngayon ay abala parin sa pag c-cellphone. Pristine and Jane immediately went straight to me with their shocked faces.
They hugged me tightly like as if I'm the world's missing diamond. Sa sobrang higpit ay hindi na ako nakahinga ng maayos. Nang matapos ay tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"Oh my gosh! What happened to your skin?" si Joy na ngayon ay palapit na rin.
"Grabe! Ang laki ng ipinagbago ng katawan mo! You look so hot! And your skin, hala! It's beautifully tanned." namamanghang sigaw ni Pristine habang si Ericka ay pinadausdos pa ang daliri sa aking braso.
"Where have you been all this time? Bakit ang tagal mong nawala? And my gosh! Saan ka nagbakasyon at naging ganito kaganda ang kintab ng balat mo!" puna ni Irish na inilingan ko lamang.
"Hay nako! Madami kang dapat i-catch na infos sa tagal mong nawala! Hayss ang dami mo kayang na-miss! So let's go!" mabilis akong kinaladkad ng mga ito pabalik sa loob ng campus na kaagad kong tinanggihan sa pag-iisip na baka biglang dumating ang mga bodyguards.
"I... can't stay too long. Ahmm... I need to look for a place that... I can live." I bit my lips. I can't tell them that I'm being chased by my brothers' bodyguard.
Ilang minuto nalang at hindi na magtatagal ay matutukoy na ng mga iyon ang aking kinaroroonan. I don't want to get locked in that camp again. Or worst, baka hindi na talaga ako palabasin.
"Yan lang ba? Then, let's go and find you a great place!" si Pristine na determinado talagang makasama ako.
I smiled weakly. They don't understand my situation. Well, they're my friends. I hope they'll understand if I explained the reason why. But, not now...
"No buts! We'll come with you. We have a lot of things to catch up!" si Ana na may matinding determinasyon sa mga mata.
Wala akong choice kung hindi ang tumango na lamang.
Umihip ang malamig na simoy ng hangin. Nag-aagaw na ang asul at kahel sa kalangitan. Nandito kami ngayon sa isang eksklusibong building para kumuha ng condo. A two-towered and butterfly shaped building located in Bonifacio Global City.
Patuloy na nagtatawanan ang aking mga kaibigan habang pinaguusapan ang mga nakakatawang nangyari. Ako naman ay nagsisimula nang mamroblema sa maraming bagay, tulad nalang ng kung paano ko babayaran ito ngayon gamit ang aking card.
I can't use it. Now that I'm being chased. Malalaman kaagad nila kung nasaan ako kapag ginamit ko iyon dito. And for sure, hinahalughog na ang bawat sulok ng siyudad na ito. Kaya dapat bilisan ko na ang pagkilos. I will call Kuya Luke or Kuya Ash later to assure them that I'm fine. Or maybe not them... Maybe, I can call Max instead. I'm sure may tracking signals ang dalawa kong nakatatandang kapatid. So, Max is the better idea.
"Hey. What's wrong?" halos mapatalon ako sa boses ni Irish. Mabilis akong umiling bago naglakad papasok ng building.
Ang paligid ay nagsusumigaw ng kintab at pagka moderno. The people that are passing by looks so classic. From their fashion and actions you will see the big difference of low, middle, and luxurious living of life. Even the Lady standing in near the front desk looks luxurious.
Kaagad kong iniabot sa valet ang susi ng aking sasakyan. Ganoon rin ang ginawa ng aking mga kaibigan.
Pristine is the one who suggests this building to me. She said she owns one. She actually tried to convince me na huwag nang kumuha ng isa pang room. Pero hindi ako pumayag. Kaya naman napagkasunduan nalang namin na katapat ng aking kwarto ang sa kanya.
"Hey. What's with that face?" si Ericka na pinili ko paring ilingan.
Tinignan nila ako. I tried to smile pero hindi parin iyon sapat para kumbinsihin ko silang okay lang. Muli akong tumalikod para sana maglakad ngunit hinawakan ni Ana ang aking siko
"Earlier, you seemed to be in a hurry. And now that you're here, you looked like an over stressed witch! My gosh. Tell us." They all stare at me sincerely. Hindi ko na naitago ang pagiging problemado sa aking mukha. I guess I have no choice.
"Do you guys have extra money or card? I can't use mine because... Ahmm. I'll explain it later. I just really need to avoid using my things." I sighed heavily. Pinanuod lamang nila ako.
Lagot na kapag wala. Looks like I have no choice but to use my card. Hindi naman pe-pwedeng sa dorm ako matulog. I'm sure the school gates were closed right now. Hindi din naman pwedeng makitira ako kay Pristine.
"Yun lang ba? You can use my spare card! Come on!" Si Joy at mabilis na pinasa ere ang kanyang wallet.
"Tss. That's isn't a problem! I have one here too! So cheer up! Nothing can stop our big talk tonight!" ngisi ni Irish
Nakangiti naman sila Pristine, Jane at Ericka na ipinakita ang kani-kanilang card bago ako itinulak palapit sa front desk. Thank God! I have friends like them. Now, I am safe. All I have to do is call Max and ask him to tell Kuya Luke and Kuya Asher that I'm in a good hand. That there's nothing for them to worry.