Hindi ako nakagalaw nang makita ko si Kylie na nakatayo sa harapan ko. Si Kylie na best friend ko at babaeng mahal ng asawa ko.
"Hey Ley, haven't you miss me?" tanong niya sa akin saka tumingin kay Coheen na parang nagtataka.
Coheen look at me na parang pinapatay na ako sa tingin niya. That warned look na sinasabing, I should have to please Kylie.
"Of course I did. How are you?" Patay malisya kong tanong.
"I'm good, para kasing hindi ka masaya na makita ako, its like I am nothing, you looked surprised but not happy," sabi niya saka tumingin kay Coheen.
Dapat ba akong maging masaya Kylie?
Ngayon nandito ka at makakagulo ka lang sa amin.
"It's not like that Ky, pagod lang talaga ako this past few days. But believe me, I am happy to see you." Nakangiti kong sabi saka sinenyasan siyang maupo.
I saw Coheen walked through the bar section and took some wine. Nakatitig siya sa amin ni Kylie at sa tuwing tumitingin siya akin hindi maipagkakaila na nandoon ang mga banta sa mata niya.
"I'm glad to hear that. I'm so fvcking miss you," sabi niya saka hinawakan ang kamay ko. Hindi ko man maintindihan ang mga sinabi niya ay ngumiti na lang ako. "Ow by the way, I brought you some present, just like the old time." Natatawa niyang sabi saka may kinuha sa bag.
Kung sa ibang pagkakataon siguro niya ibinigay ang pasalubong ay nagkakanda talon na ako sa tuwa. It's an antique collection ng isang orasan. I love to collect antiques around the world and some of my collections was Kylie's present.
"Do you like it?" tanong niya.
"Of course, I am."
Nakaupo kami ni Kylie sa sofa habang nagku-kwentuhan kami. Napahawak pa siya sa kamay ko na parang walang nangyari. Titingin siya kay Coheen and they we're both smiling at each other tapos babalik na naman sa akin si Kylie. Pero kapag nag-uusap na kami hindi siya nagbanggit ng tungkol sa amin ni Coheen.
"Ley are you ok?" tanong niya saka tumingin kay Coheen.
"Yeah,"
"I thought you're not listening and I thought na hindi na ulit tayo babalik sa dati Ley. Alam mo naman na ikaw lang nakakaintindi sa akin. Akala ko tuluyan ka na mawawala sa akin." Bigla niya akong hinawakan sa kamay at hinila para yakapin.
Nagulat naman ako sa ginawa niya, pero niyakap ko pa rin siya pabalik kahit hindi ko maramdaman ang sincerity niya.
She's right, kilala ko siya kaya alam ko kung totoo o hindi ang pinapakita niya.
"I miss you Ley, I miss you so much." Umiiyak niyang sabi na akala mo naman talaga totoo. "I'm so happy that everything is ok now."
Doon kumunot ang ulo ko, anong meron sa sitwasyon natin ngayon? Anong sinabi saýo ni Coheen na hindi ko alam. Why you're acting like this?
"Baby, you need to rest," tawag ni Coheen kay Kylie nang makalapit ito sa amin. Hinawakan niya ang kamay niya Kylie para alalayan.
"Ok sweetheart" sagot niya saka tumingin sa akin. "Bukas na lang ulit tayo magkwentuhan Ley. Ang dami ko ng utang na kwento saýo." Tumayo na siya at niyakap ulit ako.
Nang tumayo si Kylie ay nagkiss sila sa harapan ko habang magkayakap. Nag-iwas ako ng tingin dahil ayoko silang tingnan dahil nasasaktan ako.
Sabay silang umalis pero bago pa man sila makalayo sa akin at tinawag ko si Coheen.
"Coheen." Sabay silang napalingon sa akin. Gusto ko makausap si Coheen. Gusto ko malaman kung anong nangyayari at kung ano ang usapan nila ni Kylie at bakit parang itong pakialam sa amin ni Coheen.
"Something wrong?" Kylie asked while looking at me.
"No no no, nothing Ky. I just want to talk to Coheen some personal issue. About his rules, can we Coheen?" Tumingin muna siya sakin saka tumingin kay Kylie.
"Just wait for me inside," sabi niya kay Kylie saka hinalikan ito sa noo. Umalis naman si Kylir, hinintay muna niya itong makapasok sa loob ng kwarto niya.
"What do you want?" tanong ni Coheen sa akin.
"Bakit nandito si Kylie?" direktang tanong ko. He smirked saka tumingin sa pintuan ng kwarto niya.
"You're questioning me? Nakakalimutan mo ba na bahay ko to?" Naiinis niyang sabi na halatang nagpipigil ng galit. Nagulat naman ako ng hawaka niya ako ng mahigpit sa braso. "Bahay ko 'to at may karapatan akong dalhin kahit sinong gusto kong dalhin dito."
"Coheen, nasasaktan ako." Nakangiti kong sabi sa kanya kasi ayaw kong magalit siya sa akin. Nakatitig naman siya sa akin na parang nagtataka.
"Baliw," sabi niya saka binitawan ako.
"Ayokong nandito si Kylie," sabi ko at nakita ko naman ang inis niya.
"This is my house."
"I'm your wife."
"Fake wife," ulit niya.
"Paano kung dumating ang pamilya ko o kaya ang pamilya mo?" Medyo huminahon naman siya saka ngumiti ng nakakaloko.
"Kylie visited you. Simple as that." Saka tinampal ng mahina ang mukha ko.
"Mahal kita." Nakatingin lang siya sa akin na parang walang narinig. "Mahal kita, kaya kahit magtitiis ako, tatanggapin ko. Aasa na balang araw mamahalin mo rin ako." He stepped forward.
"It wouldn't happen Ley. It won't, so let go, free yourself, have pity on yourself."
Tapos ano?
Sila magiging malaya, samantalang ako maiiwan mag-isa. Ngayon pa ba ako susuko? Nakatiis na ako ng ganito katagal. Katawan ko lang nasasaktan. Puso ko lang ang nahihirapan pero kaya ko pa at lalaban ako hanggang kung saan ako dalhin ng kabaliwan ko.
"Ayokong mawala ka."
"Maawa ka sa sarili mo. Katawan ko lang kasama mo Ley, papel lang pinanghahawakan mo. Pero hindi ang buo kong pagkatao. Lalong-lalo na hindi ang puso ko. "
"Papel? Yeah. Pero ang papel na yon ang pinakamatibay kung alas para masabi kong akin ka Coheen. Akin ka lang at pag-aari kita." Ngumiti naman siya sa akin saka inilapit ang mukha niya.
"Let's see kung hanggang saan ka tatagal. Konti na lang at mental ka na." Paghahamon niya saka tumalikod.
Paalis na sana siya nang bigla ko siyang niyakap, naramdaman ko naman ang pagka-gulat niya.
"Coheen. Bakit hindi mo ako magawang mahalin?"
"Sinabi ko na, dahil hindi ikaw si Kylie." Saka pilit na tinatanggal ang kamay ko pero lalo ko lang hinigpitan ang pagyakap sa kanya.
"Pipilitin kong maging kagaya niya. Bigyan mo lang ako ng pagkakataon."
"Hindi mangyayari yon. Dahil kahit kailan, hindi ka magiging si Kylie."
Hanggang sa tuluyan na niyang natanggal ang kamay ko.
Tinitingnan ko si Coheen na papasok sa loob ng kwarto niya. Naaawa na ako sa sarili ko pero hindi ko na makuhang umiyak. I realized na walang mapapala ang pag-iyak ko. I need to fight like a warrior para sa pagmamahal ng lalaking mahal ko.
Hindi makakatulong ang luha ko. Nanlilimos na nga ako ng pagmamahal, iiyakan ko pa ba?
Nagtungo na rin ako sa kwarto ko at doon nag-isip. Nakatingin ako sa malayo habang iniisip si Kylie. I can be better than you Ky, kung tutuusin kaya kitang alisin sa landas namin. Sa mundong ito. Pero wag muna ngayon, kaya ko pa naman lumaban ng patas. Saka na kapag tuluyan na akong gumapang at hindi na makatayo.
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako kakaisip kung paano ko makukuha ng tuluyan si Coheen kay Kylie nang hindi gagawa ng ikapapahamak ng best friend ko kuno.
Nang magising ako ay ramdam ko ang pagka-uhaw. Nang tingnan ko ang paligid ay madilim na labas. Bumangon ako para magtungo sa kusina. Saktong pagbukas ko ng pinto ay nakarinig ako ang ungol mula sa kwarto ni Coheen. Magkatabi lang ang kwarto namin at mukhang sinadya niyang iwanan na bukas ang kwarto niya.
"Your so fvckin good baby ahhh!" Boses iyon ni Coheen na halatang pinapaligaya.
"Do you like it baby?" Boses din ni Kylie.
"Yeah, faster honey. Sh!!t, ahh! faster. Ahhh!"
"Not so fast sweety."
"I can't take it, your so fvcking good. Damn! Ahhhhh!"
Tinungo ko ang kwarto na pinagmulan nila. Tumayo ako sa tapat ng pintuan habang pinagmamasdan sila. Patay na ang ilaw dito, kaya paniguradong hindi nila ako nakikita. Pero kung nakita man nila ako paniguradong wala rin silang pakialam at mas gusto pa nila na makita ko sila para ma-insulto ako.
Kylie is on top of Coheen, hawak ni Coheen ang balakang niya. He guided it up and down. While Kylie's hand played Coheen's abs, bawat hagod nila sa katawan ng isa't isa ay di maipagkakailang sobrang sarap ng nararamdaman nila.
The entire room covered with their moan. They kissed ng hindi pa rin naghihiwalay ang katawan nila.
'yan ba Ky? Yan lang ba ang dahilan bakit hindi ka kayang bitawan ng asawa ko? I can do that also, I can do better than that.'
They're moan become wilder, hanggang sa pareho silang nakaraos. Bagsak si Kylie sa ibabaw ni Coheen, while Coheen hugged him. They both said I love you to each other with a little laugh.
Tumalikod na ako at tumungo sa kusina para kumuha ng tubig. Nang pabalik na ako ay nasalubong ko si Kylie na nakatapis ng robe. Kahit madilim ay kita ko ang napakarami niyang hickeys sa leeg.
"Oh! Nandito ka pala Ley? Can't sleep?" Nakangiti niyang tanong sa akin. Tumango lang ako sa kanya. She nod saka nagpatuloy sa kusina. Hindi agad ako umalis at hinintay siya nang bumalik ay may dala na siyang beer.
"Ley something wrong?" tanong niya nang maramdamang nakatitig lang ako sa kanya.
Hindi ko palalagpasin ang pagkakataong ito. Hindi ako papayag na manalo sila. Akin lang si Coheen at hindi na siya dapat pang hawakan ni Kylie.
"Bakit ka nandito Ky?" Nakasingkit naman ang mata niya na parang nagtataka.
"What do you mean?" tanong niya.
"Why are you here?" She smirked saka nagtaas ng kilay.
"I'm visiting Coheen and you." Tiningnan ko siya ng masama. Alam ko na ginagago lang ako ni Kylie, I know her more than anyone. Basa ko siya mula ulo hanggang paa. She's hiding something at palalabasin ko yon ngayon ang tinatago niya. Wala akong pakialam kung saan aabot ang tagpong ito.
Wala akong paki-alam kung ayaw maniwala ni Coheen, pero kailangan kong malaman ang intensyon niya.
"No your not. Tell me Ky, why you're here?"
"Because Coheen told me to come here. Wait, ano ba nangyayari? I thought you and Coheen are good friends." I smile at her saka lumapit.
"Really and who told you?"
"Zcaley, naguguluhan na ako. Ano ba nangyayari?"
"Kylie, I've fixing things between me and Coheen. Nakakagulo ka lang."
"What?" Patay malisya niyang tanong. Alam ko na may alam si Kylie sa sitwasyon namin ni Coheen pero nagpapatay malisya lang siya. She tried to manipulate us para makaganti sa akin. Kung si Coheen napapaikot niya, pwes hindi ako.
"I want Coheen to be mine Ky. Get out of here, stay away from us, dahil nakakagulo ka sa amin."
"Hindi ko alam Ley." She said and acted like she's frustrated. "Coheen invited me to stay here, and he said na both of you are good friends na. Sabi niya you're ok and you already settled everything, that both of you live together just to show to your parents na ok kayo. Pero no romantic attach. He said both of you planning for an annulment."
Gusto ko na sana maniwala sa sinabi niya. Kapani-paniwala kasi, kaso naalala kong siya pala si Kylie. A liar and a great pretender.
"Talaga?" Patay malisya kong tanong.
"Ley, believe me hindi ko talaga alam. I came here because I want to see you and Coheen. Pero hindi ko alam, na, na mahal mo pala siya at inaayos mo na maging ok kayo."
"Ngayon alam mo na, aalis ka na ba? Total hindi ka naman kailangan dito di ba?" Tumingin siya ng diretso sa akin.
"Why? I mean kailangan pa ba?" tanong niya.
"Oo, bakit mo ipagsisiksikan ang sarili mo dito?"
"Because of you, and I need to talk to Coheen first."
"Then I don't need you, leave, dahil nakakagulo ka lang or else you're planning something."
She smile at me saka nilapitan ako. Inayos niya ang buhok ko saka inikutan ako. C'mon Ky, show what you have, ako lang 'to. Ang best friend mo na nang-agaw sayo.
"Matagal na kayong magulo. Matagal na mula nang agawin mo siya sa akin. Di ba Ley?" bulong niya sa akin. Got it, alam ko na alam ni Ley ang sitwasyon namin ni Coheen. But she pretended she's not, para sakyan si Coheen sa drama niya. So can manipulate us, specially Coheen without his knowledge.
"It means alam mo nangyayari sa amin?" tanong ko. Huminto naman siya sa harap ko.
"Honestly, totoo lahat ng sinabi ko na inimbeta ako ni Coheen dito, totoo din na sinabi niyang ok kayo, at you're going to have an annulment," sabi niya saka ngumiti. "Pero alam ko na nagsisinungaling siya dahil alam niyang mahal na mahal kita dahil best friend kita. I know since your tied with Coheen, he tortured you because you stole him from me."
"How did you know?"
"Kasi, nilalason ko na ang isip niya. Kaya alam ko na sinasaktan ka niya. Hindi man niya aminin, I saw it in his action. Coheen doesn't know na sinasakyan ko lang mga sinasabi niya at mga kadramahan niya, but all in all, alam ko lahat ang nangyayari sa inyong dalawa. So, ako pa rin ang mabait sa paningin niya." Alam ko Ky, alam ko, kaya kung sa tingin mo magaling ka. Mas magaling pa rin pa rin ako dahil napaamin kita.
"Hindi mo siya mahal. You're still in love with Vince."
"Vince na mahal ko, pero ikaw ang mahal." So this is all about Vince.
"Wala akong pakialam sa kanya."
"Pero ako meron."
"Iyong iyo na siya Kylie."
"Sana ganoon kadali Ley. Haven't you realize, that we're on the same boat? Si Coheen na asawa mo pero ako ang mahal, at si Vince na mahal ko, pero ikaw ang mahal."
"So this is a revenge?"
"No, gusto ko lang ipamukha saýo na hindi lahat makukuha. That your power has a limit, at ang masakit yong pinakagusto mo pa ang hindi mo makuha." Hinawakan niya ang balikat ko sa bumulong. "Ang pagmamahal ni Coheen.
"Kylie."
"Hindi ko hahayaan na lahat ng gusto mo, libre mong makuha, Ley. Pagod na akong makita ka na nakukuha lahat ng gusto mo na gusto ko. Money, fame, power at ngayon pati si Coheen nagawa mo'ng maging iyo kahit ako ang gusto. Pero ayos lang, kasi siya din naman ang kahinaan mo."
Hindi ko akalain na ganoon pala ang tingin ni Kylie sa akin. Akala ko kaibigan talaga ang tingin niya sa akin. Bestfriend. I felt guilty nang agawin ko si Coheen sa kanya, yes I did. Tapos malalaman ko na kahit wala pa si Coheen, kaaway na palihim na pala tingin niya sa akin.
"Anong meron?" Napahinto si Kylie sa pagsasalita saka ngumiti sa akin nang marinig ang boses ni Coheen.
"I'll show you what success means," pabulong niyang sabi saka padabog na umalis.