COHEEN POV
Hindi ako makapaniwala sa naging desisyon ni Ley sa pag-uusap namin. Pinapalaya na niya ako at pinatawad pa sa lahat ng ginawa ko sa kanya. This is all what I want pero hindi ako masaya at hindi ko alam kung bakit.
Sobra siyang naghirap sa kamay ko at pinatay ko pa ang anak niya. Pero sa huli ay pinatawad pa rin niya ako at pinalaya. Ganoon niya ako kamahal, ganoon niya ako pinahalagahan.
I took a brandy saka ininom lahat. Alam ko na masakit para kay Ley ang nangyari sa kanya. Ang tagal niyang nagtiis sa akin at umasang mahalin ko rin siya. Pero anong ginanti ko sa lahat ng sakripisyo niya? Pinatay ko ang anak niya.
Ako man o hindi ang ama ng bata, siya pa rin ang ina nito.
Ako nga ba?
Ako nga ba ang ama?
Birhen si Zcaley ng makuha ko at alam ko ýon. But Kylie told me she's not. Masekreto raw si Ley sa pakikipag-sex niya sa iba't ibang lalaki at lagi siyang nagpapa opera to keep her virginity pure, so every time she make love with her new boyfriend she still a virgin.
Nalilito ako, after sa nangyari kay Ley at sa usapan namin kagabi ay napatunayan ko kung gaano kabuti ang puso niya. Hindi niya kami isinuplong sa ama niya o hindi man lang niya ako sinumbatan. Alam ko na sa sarili ko na napakalayo ng Zcaley na kasama ko sa Zcaley na kinukwento ni Kylie.
Pero after all, I chose na maniwala kay Kylie dahil mas una ko siyang nakilala kaysa kay Ley.
Ley do everything she can para makuha ako at tuluyan kaming masira ni Kylie. Dahil sa laki ng inggit niya kay Kylie. And I believed Ky, the woman that I love.
Pero aminin ko na sa naging usapan namin kanina ay parang naiba ang ihip ng hangin sa akin at gumulo ang iisip ko. Hindi pwede, tama si Kylie magaling lang makipag-laro si Ley.
Bumukas ang pinto at sumilip ang secretary ko. "Sir, nasa labas po si Ma'am Kylie." Pagbibigay impormasyon niya sa akin.
"Let her in," utos ko saka inayos ang sarili ko.
Saglit lang ay naglalakad na palapit sa akin si Kylie. Napangiti ako habang tinitingnan siyang naglalakad. She's a perfect woman, wala na akong maipintas sa kanya at alam ko na mahal na mahal niya ako.
I embraced her nang makalapit siya, nauna akong umupo at kumandong siya akin. "I miss you." Nagtatampo niyang sabi habang nakasubsob ang ulo sa dibdib ko.
"I miss you more," I said saka iniangat ang mukha niya at hinalikan ako.
"How's Ley?" tanong niya sa akin habang pinapagapang ang daliri niya sa mukha ko.
"Fine. I think."
"Did she talk to you?" tanong niya.
"Hmp, a simple conversation."
"Galit ba siya? Inaway ka ba?"
"Nah, never," sagot ko saka hinahalikan ng pino ang balikat niya.
"Nagpapaawa lang yan kumukuha ng simpatya," dugtong niya.
"I understand her. Anak ko man yon o hindi, pero siya pa rin ang ina. Kaya for sure masakit sa kanya ang nangyari."
"Feeling guilty?" tanong niya.
"I don't know. Would I? Should I?"
"Hindi mo ýon sinadya. Walang may gusto sa nangyari at pareho tayong nabigla. Pareho nating hindi naagapan ang sitwasyon." Hindi ko nga ba sinadya, noong itulak ko siya ay sinadya ko iyong mapalakas. Noong duguin ay sinadya kong wag agad kumilos. Maaring hindi ko sinadya pero intensyon ko na iyon ang mangyari.
"Baby, kailan ulit tayo magsasama?" Naputol ang iniisip ko ng magtanong ulit si Kylie.
"Soon, I need to be nice to Ley, para kapag naghiwalay kami hindi tayo ha-huntingin ng ama niya."
"Kailan naman yon? Baka mahulog ka sa kanya." She pouted na parang nagtatampo.
"Of course baby I'm yours, hindi nga ako nahulog sa kanya noon ngayon pa."
"Just be careful with her baby, as I told you Ley is very good at manipulating people. She manipulated me over and over cause I thought she treats me as her best friend. Nagpauto ako sa kanya ng maraming beses. Hanggang sa makilala kita. Tapos pati ikaw gusto rin niya, she said a lot of things about you na nililigawan mo siya and such, na you used me para lang mapalapit sa kanya, buti nalang at hindi ako naniwala. Pero nakuha ka pa rin niya using her parents power." I looked at Kylie na naiiyak. I love her so damn much at lahat ng sinabi niya ay pinaniniwalaan ko.
"But you know what? I already forgive her, cause I love her. Marami din kaming pinagsamahan na magaganda though, I am the only one who cherished it. Kung totoong mahal ka niya at minahal mo rin siya, I'm willing to give up. Kaso hindi ei, she still using you para galitin ako. Nagpakumbaba na ako, kung may nagawa ako sa kanya na hindi ko alam I already said sorry, pero bakit ganoon hindi niya ako mapatawad, bakit siya galit pa rin sa akin." She started to cry kaya naman inawat ko na. Ayokong naririnig o nakikita siyang umiyak.
"Shhh! Forget about Ley baby, we already talked that we will file an annulment soon." Mabilis siyang tumingin sa akin na parang nagtataka.
"Talaga?" I nod to her saka hinalikan siya sa braso.
"Yup, sinabi niya."
"How sure you are that she meant it? But if she really is. I'm so happy, sana lang wala siyang ibang pinaplano after." Biglang naglaho ang ngiti ko. Sa lahat ng hirap na pinaranas ko kay Ley at pinatay ko pa anak niya. Bakit nga ba napakadali lang para sa kanya na patawarin at palayain ako. Hindi kaya may pinaplano siya sa amin ni Kylie.
"Listen to me baby. Pag-aralan mo muna si Ley, don't rush things. Baka mamaya she's planning something pala."
"Don't worry, I can handle it. As long as your with me I can manage things. But for now....." I pull her closer to me. "Make me happy."
"Dito?" Nakamiddle finger niyang tanong sabay tawa.
"Yes, my naughty sweetheart," sagot ko saka aktong kakagatin ang daliri niya.
I took the receiver and warned my secretary not to allow anyone to come because I have an important meeting with Kylie. I told her that no matter what happens walang pwedeng umistorbo sa amin dahil sobrang imporante ng meeting namin.
While talking to intercom ay naglilipbite si Kylie like she's teasing me, sinusubo niya ang hintuturo niya at nilalabas-pasok kaya naman mas lalong nagalit ang alaga ko.
"Halika nga dito." Initayo ko siya para bitbitin sa kabilang sofa na medyo tago.