Rove POV
Mabilis lumipas ang mga araw at ngyon at linggo na , kaarawan ng anak ni senator de guzman ngayon araw na ito , dahil kilalang tao si senator de guzman alam ko ag darating sa kaarawan ng kanyang anak ay mga bigatin din, nakakahiya kung ndi ako mag-aayos , bka magmukha akong katulong doon kaya kinuwa ko ang aking tinagong damit sa drawer at sinubukan ko ito naku kasya ko pa , ito yung ginamit ko noong nag prom kami at kasya ko pa pala ito, kailang ko ba ito nasuot noon , ayyy tama nga noong 16 years old ako akalain mo kasya ko pa hanggang ngayon at sinimulan ko mag make up, napakaganda ng ayos ko , mukha akong dyosa sa ganda ng pagkakaayos ko sa akin sarili ngayon at sa damit na suot ko na pink dress ang ganda din ng kinalabasan litaw na litaw ang kaputihan ko at ang aking mgandang kutis kahit mahirap lang kami naalagahan ni inay ang kutis ko ng mabuti napabyahan lang ito ng pumasok akong kasambahay kina sir miguel at ng masigurado ko na maayos na ang aking sarili , kaagad na ako ngpaalam kina inay pra tumungo sa pagdarausan ng birthday party ng anak ni senator de guzman at nagtaxi ako , kasi nakakahiya naman kung nakadress ako at nakasakay ako sa jeep, ackward
Ng makarating ako sa venue nagtataka ako bakit ang kaunti lang ng mga taong nandito, tama ba ang napuntahan ko o mali ang napunthan ko, kaagad akong napaisip kung nagkamali ba ako ng napuntahan na hotel at yung suot ko na sandals ay nahiram ko lang kay badet , ang ganda ng kanyang sandal dahil ko kayang bumili ng ganitong kagandang sandal at hindi kakasya sa sahod ko ang ganito kamahal na sandal , feeling ko ang sandals na suot ko ay nasa 68,000 kasi ng tignan ko ang ganitong tatak at tignan ko yung style ng sapatos ,ganoon nalang ang paglalag ng aking panga sa nakita kong presyo at naalala ko pa kanina namangha sina inay at dalawa kong kapatid , ndi ko mailarawan ang kanilang mga mukha ng makita nila akong lumabas ng kwarto at sabi ni nanay ang damit ko daw bumabagay sa akin, bumagay sa kurba ng aking katawan litaw na litaw ang kagandahan at kaseksihan ko at ang hugis ng kawatan na emphasize daw ng dress na ito at ng sabihin ni inay yun kaagad akong nilukuban ng hiya at naisip ko na hindi na sana ako dadalo kaso nahiya naman ako dahil sinadya ako ni senator de guzman sa botiue para ibigay lang ang imbitasyon ng kaarawan ng kanyang anak tapus kung hindi ako sisipot ay sobrang nakaakhiya at dahil medyo ilang minuto na akong nakatayo sa bungad kaya napagpasyahan ko na pumasok at nakailan hakbang pa lamang ako sa aking paglalakad papasok ng venue ay nabigla ako dahil nakatingin silang lahat sa akin at ang ahat ng kanilang mata nila ay nakatuon sa akin bawat kilos , ano ba bakit ganyan kau makatingin?, lalo tuloy akong nahiya sa aking suot at sa aking mukha , may dumi ba ang aking mukha at malai ba sa aking suot, ano bang mali? may mali ba? naku ano ba ito lupa kainin mo ako, nakakahiya at ano bang meron? Parang nagsisi ako kung bakit ako pumunta dito, parang ayaw ko na ihakbang ang aking mga paa, lupa sige na kainin mo na ko at parang awa mo na sobrang nahihiya na ko at muli akong tumingin at ganoon parin ang lahat ng mata sa akin nakatoon, ano bang ginawa ko mali baka naman mali ang napsukan kong venue kaya ganyan silang makatingin pero tinignan kong mabuti ang nakasulat sa harapan na ang venue na ito ay nakalaan sa kaarawan ng anak ni senator de guzman , kaya alam ko tama ang pinsukan ko pero bigla naman akong napaisip kung tama ba ang napasukan ko? baka gatecrasher ako kaya nakatingin lahat sila sa akin at isang hakbang pa ng aking paa ang aking ginawa at nakita ko si senator de guzman at naktingin ito sa akin na may malawak na ngiti sa labi at nakita ko itong humakbang palapit sa akin, nag makalapit ito sa akin, biglang sinabi ni sir
"ang ganda mo naman rose at bagay na bagay mo ang suot mo , lutang na lutang ang ganda mo" sabi ni senator sa akin at nakadama ako ng hiya sa sinabi nito ,kaya ngumit ako ng simple dito at nagtanong ako ka senator kasi kanina pa ako nagtataka bakit ang kaunti ng bisita
"senator, bakit ang kaunti ng mga bisita, kala ko nagkamali ako ng napasukan ko na venue" sabi ko dito
"pampamilya lang kasi itong birthday ng anak ko" sabi nito sa akin
"ah ganoon po ba, hindi po ba nakakahiya na nandito ako, hindi naman po ako kapamilya" sabi ko dito na sabay ng yuko ng aking ulo dahil bigla akong nahiya
"hindi, ang anak ko mismo ang gustong nandito ka" sabi nito sabay ngiti sa akin
" senator de guzman , kanina pa po sila nakatingin , nakakahiya po " sabi ko dito, dahil bigla akong sinalakay ng aking hiya
"alam mo ba bakit silang lahat nkatingin sayo" sabi nito sa akin habang may ngiti sa labi
" bakit po?" sabi ko dito na naguguluhan at nagtataka
" dahil napakaganda mo nagyon gabi, hindi nila maiwasan purihin ang iyong ganda " sabi nito at nakita ko ang pantay pantay niyang ngipin na lalo niyang kinagwapo
"bolero ka po pala senator de guzman " sabi ko dito na may ngiti sa labi
"hindi ako marunong mambola" sabi ni senator sa akin ay lalong tumamis ang kanyang ngiti
"dad , kasama mo na pala si ate rose" sabi ng anak ni senator de guzman
"happy birthday, pasyensya ka na sa regalo ko" sabi ko dito sabay ngiti at abot ng aking regalo sa kanya
Nabigla ako ng bigla niya akong yakapin at kahit nabigla ako ay gumanti ako ng yakap sa kanya
Mabilis lumipas ang ilang oras, simula ng dumating ako hindi na ako nilubayan ni denise, ang ganda ng kanyang pangalan at kung umasta ito parang ako nga lang ang bisita nito , kasi ako nalang ang binatayan nito at ndi ako nilubayan at ang dami namin napag-usapan ni denise , mabait pala itong batang ito , talaga lang nagpapasaway lang ito para mapansin ng kanyang ama nakakatuwa ang ganda ng kanyang pangalan kasing ganda nito, tuwang tuwa ako dito at sabi niot ay gusto daw nitong akong maging ate nito at agad ko naman pinaunlakan at ng sabihan ko itong pumunta sa ibang table para maasikaso ang ibang bisita ndi nito gagawin at sabi nito minsan daw ay mamasyal sila at agad ko naman itong sinang ayunan , kakaalis lang nito ng biglang umupo sa binakante upuan ni denise at nagulat ako ng makita kung sino ito si senator de guzman
" sinolo ka ng anak ko "sabi nito na may ngiti sa labi
"naghahanap ng kalinga ng isang ate sa akin niya yata nakita yun" sabi ko dito at ngumiti ako dito at ganoon din ngumiti ito sa akin, sabay sabing
"ate lang ba ang hanap niya , akala ko ina ang hinahanap niya at nakita niya sa iyo yun" sabi nito sa akin ndi ako nakareact sa kanyang sinabi dahil ndi ko masyadong narinig ang sinabi nito dahil biglang pumailalang ang isang musika, itatanong ko sana ano ang sinabi nito pero hindi ko na natanong ng tuluyan ng pumailalang ulit ang isa pang musika at kaagad akong niyaya ni senator de guzman na sumayaw at patawa tawa pa ito habang tinatanong ako at narinig kong sinabi nito na baka daw maunahan daw itong ng iba, napalakas ang kanyang pagkakasabi kaya narinig ko ito kasi ang dami daw ang daming nakatingin sa akin simula ng dumating ako baka daw may mauna pang magyaya sa akin at pumayag na ako at pumunta na kami sa harapan upang magsayaw, noong unang nahihiya pa ako kasi ndi ako sanay na makipagsayaw at baka maapakan ko ito at nahihiya akong ilagay ang aking mga kamay sa kanyang balikat
Ang pumailalang na musika Destiny ni jim brickman
What if I never knew
What if I never found you
I'd never have this feeling in my heart
How did this come to be
I don't know how you found me
But from the moment I saw you
Deep inside my heart I knew
Baby your my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
You were always meant to be my destiny
I wanted some one like you
Someone that I could hold on to
And give my love until the end of time
But forever was just a word, just a word
Something I'd only heard about
But now your always there for me
When you say forever I'll believe
Baby your my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
You were always meant to be my destiny
Maybe all we need is just a little faith
Cause baby I believe that love will find a way
Baby your my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
From now until eternity
You were always meant to be
My destiny
Your my destiny
Nagmatapos ang musika , agad na akong niyayang umupo ni senator de guzman na agad ko na sinang ayunan at mabili lumipas ang oras at ng oras na ng uwihan ay kaagad akong nagpaalam dito at kay denise na uuwi na ako at sinabi nito na siya na daw ang ang maghahatid sa akin sa pag-uwi ko at si senator mismo ang naghatid sa akin at siya din ang nagdrive ng sasakyan at ng nasa sasakyan kami siya din ang naglagay ng aking seatbelt at kaagad nitong tinanong kung saan ang sa amin ng sabihin ko ang address namin kaagad nitong sinabi na alam na daw niya ang lugar na yun at ng mkarating kami sa aming apartment at tinanong pa ako kung pwedeng daw nitong makuwa ang aking number at biniro ko pa ito na kung kukunin niya ang aking nimber edi wala na akong number at natuwa ito sa biro ko at sabay sabing nakakatuwa ka kaya gusto kita at , binigay ko naman ang number ko at nagyaya din ito minsan mamasyal kami o kaya ay kumain sa labas, pumayag ako dahil mabait si senator de guzman at ngmababa na ako ay hinayaan muna niya akong pumasok sa loob ng bahay bago nito pinaadar ang kanyang sasakyan para maalis na ito , tumingin ako sa aming paligid dahil gabi na wala ng tao sa labas kaya nakahinga ako ng maluwag, dahil nakakahiya kung nakita nila si senator de guzman dito ay ndi ko alam kung paano ito ipapaliwanag , ng nasa loob na ako ng bahay ay kaagad akong nagpalit ng damit ay nag ayos para atulog na sa tabi ng aking anak, nakatanggap ako ng mga mensaheuna ay galing kay aron at ang pangalawa ay galing kay senator de guzman