Chapter 13
Magically Expose
Napakurap-kurap ako dahil sa sinabi ni Marcus. Hindi na ito gumagalaw bagkus ay umupo na ito sa lupa tila nawalan ng pag-asa. Kaya umalis na lamang ako sa kanyang braso at pumanhik sa kanyang harapan. The beast laid its hand tila ba gusto niyang doon ako umupo kaya hindi ako nagdalawang isip na pumunta sa kamay niya at umupo din doon.
I am aware of the stares that I got from the knights and from high ranking officials na nandito. Ngunit wala silang ginawang hakbang ng nakitang kumalma na ang cyclops.
(Tell them to set me free. I will not bother this town again.)
Napabaling ako sa mga taong nandoon na nanonood. I blink when I saw Head master Eliote and Miss Bethany. Fuck, kapag nalaman nilang lumalabas ako mapapatay talaga ako ng reyna pag nagkataon.
Napabaling ulit ako sa cyclops sa aking harapan na nakatitig lang sa akin.
"How can we be so sure that you will not bring chaos here?" Kunot noong tanong ko.
The cyclops growled a little kaya mas lalong naging alerto ang mga tao sa paligid. Some of them started to form magical powers in there hand ngunit tinaas ko ang aking kamay.
(I can't feel the stone energy here. So the theif is not here either.)
Now he mentioned the stone again. Hindi naman ito nabanggit sa libro.
"Ano bang meron sa batong iyan? Bakit tila importante?"
(I assume that you knew, afterall you're a royalty your highness.)
Napasimangot ako dahil sa kanyang sinabi. Hindi ko din pwedeng malaman sapagkat nagpanggap lang naman ako sa ibang katauhan. If I really wish to know, I need to travel back at the palace. But then, for sure the queen will freak out and assume that I was badly treated here so thats not an option either.
Napahinga ako nang maluwag at tumitig sa cyclops na nakatitig din sa akin ngayon.
I can see that there are a lot of things running in your mind your majesty. Today is not the time for me to be here longer. I need to find the stone. Please tell them that I will not harm the town Your Majesty. I will leave silently.
I tilted my head to the side bago tumango sa kanya. He gently put me back, umatras ako ng ilang metro habang nakatitig lang sa cyclops. One of the high ranking officials came to me.
"Thank you for helping but we must request you to leave the premises. This is our duty-" hindi ko na siya pinatapos at bumaling sa kanya na may lamig sa mata.
"The beast wish to leave silently. Hindi na niya guguluhin pa ang bayan," matigas na saad ko na ikinakunot ng noo ng lalaking sa tingin ko'y ka edad ni Mr. Eliote.
"Paano kami nakakasiguro-" napahinto ito ulit ng yumanig ulit ang lupa dahil sa pagtayo ng maayos ng cyclops. Naging alerto ulit ang mga knights ngunit napahinto ito ng itinaas ng isang lalaking naka itim na cloak ang kanyang kamay.
"It was looking for something. It will not bother this town anymore." Saad ko na lamang at tuluyan ng tinignan ang cyclops na papaalis. Sa bawat hakbang nito'y yumayanig ang lupa ngunit nawala din ito ng tuluyan nang hindi na ito nakita sa aming mga paningin. But Marcus said something before he left.
(Till I meet you again Your highness.)
Nang tuluyan ng nawala ang cyclops ay nag kanya-kanyang tulungan ang mga Knights sa mga debris na nagkakalat sa paligid ng nagwawala si Marcus kanina. I clench my fist at nagdesisyon ng umalis doon. Hindi nila pwedeng malaman na nandito ako sa labas. Hindi pa man ako nakakalayo ay may humawak na sa kamay ko. Agad naging alerto ang aking saliri dahil doon ngunit ang matigas na kamay ng lalaki ay hindi ako hinayaang umalis. Napabaling tuloy ako dito. A pair of Ash gray eyes stared back at me. Ngunit hindi ko din ito nakikilala sapagkat nakasuot din ito ng itim na maskara na natatabunan lamang ang kanyang mga mata. Mukhang parehas kaming ayaw malaman ng iba ang mga pagkatao. But his presence seems familiar tho.
"What do you need?" I said in a cold voice. But the creature in front of me didn't flinch.
"Who are you?" His cold baritone voice send shiver to my spine because out of authority came from it. Kung ordinaryong tao ako ay matatakot ako sa dala ng kanyang boses ngunit hindi ko iyon pinakita sa mata. Gamit ang kanang kamay ko ay agad kung hinawakan ang kamay niya na nakahawak sa akin. I grip his hand tightly giving him a warning.
"Don't touch me,"
Ilang segundo muna ang lumipas na unti-unting tinanggal ng lalaki ang kanyang kamay sa akin. Nang nasisiguro ko na hindi na siya nakahawak ay tumalikod na ako at tuluyang umalis. Agad akung nagtago sa kong saan. Kailangan ko muna silang maiwala baka sinundan nila ako. Hindi nila pwedeng malaman ang portal.
Ilang minuto ang lumipas ng nasiguro kung hindi na nila ako nasundan ay pumunta ako sa kweba. My journey towards the dorm was surprisingly peaceful. Nakabalik ako sa dorm ng wala sa oras habang sinisigurong hindi ako nakita ng ibang knights sa paaralan. I take a bath after that at napahiga sa kama. It was a very tiring day.
Ngunit hindi mawala ang malaking katanungan na dumaan sa aking isip. Anong meron sa batong binabantayan ng beastly familiars?
Ang pag-iisip na iyon ay tuluyan kung kinatulugan. Napamulat ako ng kumatok si Viv sa pintuan trying to warn me about the time. It seems that I was too tired last night. Pumanhik na ako banyo para mag-ayos sa sarili. Ilang minutong pag-aayos ay lumabas na din ako suot na ang aking uniform. Viv was patiently waiting outside ngunit wala naman na siyang napansin na nagpapahiwatig na alam niya ang pagtakas ko kagabi.
She was animatedly talking about some of the herbs and potion she made for healing. Masaya din naman akung nakikinig sa kanya hanggang sa nakarating kami sa hall. Some of the students are already there hindi na pinansin ang tingin ng iba.
Napahinto nga lang ako sa paglalakad ng nakitang wala ni kahit isang royals ang nasa kanilang mesa. Kumunot tuloy ang aking noo at napabaling kay Viv.
"Wala ang mga royalties?"
Napabaling din si Viv sa kanilang mesa and her lips form an 'o'.
"Ah that, maybe they run some errands? It was quietly normal that sometimes the royalties are not arround then after that babalik din pagkatapos ng ilang araw na pagkawala." Viv said while shrugging her shoulders. It seems like it was normal for them afterall.
Hindi ko na lang muna iyon pinansin at kumuha na lang ng pagkain sa buffet. But my mind would visit the last night events. I saw the head master last night with Miss bethany and some high ranking officials. Maybe some of the royals are there too? Pero hindi naman siguro nila ipapahamak ang mga buhay ng mga royalties doon? And they are still a student afterall.
Time passed like a blur at pumasok na kami sa aming mga klase. I was sitting silently in my chair habang nakatitig naman si Viv sa kanyang libro.
"Good morning," saad ng isang boses babae. Napabaling ang lahat sa harapan ng pumasok ang isang babae na may salamin sa mata. She was pretty actually and wearing some extravagant that only high ranking officials would wear. Maybe she was one of them.
"Good morning Miss Monday," saad halos ng lahat.
She nodded then put the books in the table. Agad niyang tinignan kami pa isa-isa at tumigil ito sa akin ng ilang segundo.
"Care to introduce yourself young lady?" She said in a cold voice. Napalunok ako at tumayo sa aking kinauupuan.
"My name is Laurine Willson. I was a transferee Ma'am. I'm a water element." Saad ko sa kanya. Some of the students we're shock that I was an elemental user pero may iba namang walang pakialam. I'm sure they are used to know na may mga elemental users na nagkakalat sa school.
"Hmmm, another elemental user. Interesting." Mahinang saad nito at sumenyas na umupo ako.
Agad ko namang sinunod ang kanyang utos at nagsulat na siya ng mga salita sa board.
Cultivating Magic 1
"I know you're already know the basics right? But I'm here to teach you more than what you think you're power can do." She said with a grin na nagpakaba na naman sa aming lahat.
"Fuck!" Mahinang bulalas ko habang nakapikit. Its been an hour I think since we we're silently sitting in our chairs but practicing our project through illusion. Miss Monday is a deceiver, she can make some illusions in the mind and now she was testing the things we can do through our minds.
Alam kung nakapikit lamang ako sa aking upuan kanina ngunit nandito ako at nakakulong sa walang hanggang kadiliman sa aking isip. Kanina pa ako tumakbo sa aking paligid ngunit wala akong nakitang ni isang liwanag.
Walang ibang sinabi si Miss Monday at ang katagang, "Describe yourself in terms of magic."
Paano ko i describe ang aking sarili? Ni hindi nga lumalabas ang kapangyarihan ko kahit anong pilit ko and its been an hour. I don't know kung ano na ang nangyayari sa iba but maybe I may not the only one who was struggling in here.
Hindi nagtagal ay umupo na ako at huminga ng malalim. It frustrates me that I can't even feel my powers in here. Kahit anong gawin ko wala talagang lumalabas. What should I do? Para akong bumabalik sa aking pagkabata kung saan sinabi ng aking ama na mayroon akong kapangyarihan ngunit hindi ko naman iyon nararamdaman.
So maybe I should do that? How can I describe myself anyway? I sighed then try to focus in my inner self. I know my powers are in there, sleeping. Siguro ay kailangan ko lang tawagin para maramdaman ko ito ng tuluyan?
I know it was deep within me. I can feel the light sparks na hindi ko napansin kanina. The tingling sensation that makes me shiver of the thought, it might be my powers. As I try to focus in that light sparks inside me, something is trying to pull me inside kaya mas lalo ko lang itong pinagtuonan ng pansin.
Inside there was a visible energy. A faint one but I can feel it, I can almost touch it. It was calling my name silently, faintly that it was almost a whisper to me but I follow the deep voice and its presence until I saw a faint light. A ball of energy with different colors. Red, green, blue, white, brown and yellow. Hindi ako nagdadalawang isip na hawakan ito at ang kuryente nito ay tuluyan akong nilamoy, sobrang lakas na akala ko'y bigla akong mawawala ng parang bola ng kainin ako ng tuluyan ng enerhiya ngunit hindi. It was like it recognize me, myself. It connects inside me at agad kung naramdaman na nakokontrol ko itong lahat. Iba't ibang kulay. Now, how would I describe myself with this powers?
Agad kung tinaas ang aking kamay at sinabay-sabay ang lahat ng kulay na lumabas sa aking kamay, ibinuhos ko ang lahat ng enerhiya sa itaas at hindi nagdadalawang isip na pakawalan ito. A huge amount of energy flow out from me at naramdaman ko ang unti-unting pag crack ng kadiliman sa aking paligid. I did not stop there. With my other hand I try to release again until the whole darkness break little by little and I finally saw the light. Agad kung hinahabol ang aking hininga at unti-unting binuksan ang aking nga mata.
Miss Monday stared at me with wide eyes and I saw recognition in it. Oh dear.
Napakurap-kurap ako dahil sa ekspresyong nababasa sa kanyang mukha. Agad kung itinaas ang aking kamay at umiling. Her lips went into a grim line as she stared at me longer. Walang nakakaalam kundi si Miss Monday lang. I know she knew what happened to my quest today at tila wala namang nakakapansin sa mga kaklase ko sapagkat nakapikit pa din naman ang iba sa kanila.
It takes three hours when all of us escape the darkness. Viv was panting heavily at yumuko sa table. I try to tap her back gently after that. Pagkatapos nakitang bumalik na ang lahat ay nagsulat lang si Miss Monday sa isang pirasong papel.
"I was surprise with your performance today. But I expect more from that. You're a Class A afterall. Class dismiss."
Agad ng umalis ang iba at dala-dala ang kanilang mga gamit habang tumayo na din ako at magsisimula na sanang sumunod kay Viv ng tinawag ako ni Miss Monday.
"Miss Willson, I need to talk to you."
Napabaling si Viv sa akin na may pagtataka. I smiled at her.
"Mauna ka na susunod lang ako," she nodded kahit may kuryusidad sa mata ay tumango na lamang.
Napabaling na ako kay Miss Monday ng tuluyan ng umalis ang kaibigan. She sighed trying to break the silence between us.
"I believe you're not belong to this class?" Taas kilayng tanong nito. Napakagat tuloy ako sa aking labi. Si Miss Monday nga napansin kung ano ang kakayahan ko, paano na ang ibang guro?
"I beg your pardon Ma'am?"
"You can't fool me. Who are you? Your power is equal to a royalty dear. Pero sa pagkakaalam ko ay kompleto naman ang mga royalties ah?" Nagtatakang saad nito.
So, some of them are not aware of the Eminent's princess?
"I want to keep this a secret ma'am."
She creased her forehead then eyed me.
"Introduce yourself properly then,"
Napakagat ako sa labi dahil doon. May pag-alinlangan man ay wala ng nagawa. Huminga ako ng malalim at tumitig sa mga mata ng aking guro habang binibigkas ang mga salita.
"Sorry to lie earlier Miss Monday." She didn't reply. I sighed again, labag sa kaloobang sabihin ang totoo.
"My name is Princess Laurine Grandeur, The daughter of King Laurence Grandeur of the Eminent Kingdom."