JENNICCA ALVAREZ POV
Its has been almost seven years when i left home, our country. In all those time its been hard and difficult for me and almost wanted to die because theres a part of my life gone missing. I regret everything that happen, the biggest mistake i made is not telling him how much i love him too.
Now that were finally came back home, i know that everything will never been the same as it is. Theres so many thing that happen, many things had change and i can't brought that back again. And now the only thing i need to do is find him, i will do everything i can just to be forgiven by him.
Im Jennicca Estrella Alvarez, im 5'4 tall, some said that im gorgeous and beautiful, smart and talented., may pagkaboyish din ako dahilan upang matakot lumapit ang sinumang gustong manligaw sa akin.
Maybe i've been like this because ot my three good buddies..were been together since were five years of age until were graduated high school. But for them im their princess kaya sobrang protective nila. Dahil na rin we lived in the same neighborhood kaya mas lalo kaming naging super close.
Now that i coming home i cant help but reminisce our old memories. Specially in our high school days. Were been popular in that school starting when my three buddies became varsity player of our basketball team and i also is a varsity player of volleyball. Were became popular when we gave the school their first ever championship and it happen on our first year in school until we graduted. We gave them a fourpeat Champion in Basketball and Volleyball.
Dahil sa kasikatan ng tatlo sa school ay halos lahat ng babae ay nagkakandarapa sa kanila hindi lang sa school namin pati sa ibat ibang school. But infainess sa dalawa ay hindi nila masyadong inentertain ito. not Santi Reyes whose became popular not only in basketball but for being a playboy..
Marami ring mga babaeng sila na ang nanliligaw kina Jhaydee Manansala at Eddie Mendez. Ngunit isa lang ang mahal ni Eddie at ito'y ang sister ni Jhay. Jhay i know that he had a huge liking on me since were in grade school, i like him too but were just a kid then. My love to him started to blossom because i felt so much jealousy on the girls always flirting on him.
But sinabi sa akin ni Eddie na hindi papansinin ni Jhay ang mga ito dahil isa lang ang gusto nito. Dito ipinagtapat sa akin ni Eddie na simula pa raw grade six hanggang sa ngayong high school ay ako ang mahal niya. Ipagtatapat niya raw ito sa araw ng aming pagtatapos. Ganon din naman ang nararamdaman ko kaya simula noon i erase all my doubts on him.
Were been happy in the past four years of our high school life. Naging mutual ang feeling namin sa isat isa,naging higit pa sa magbestfriend. Until an unexpected event changes all, two months before our graduation, umuwi si Dad na nanlulumo. Sinabi niyang naloko siya ng kanyang pinagkatiwalaang bussiness partners. Nalulong sa casino ito at nang maubusan nang pera ay ginawang collateral ang Canning factory at ang aming Pharmacy.
Kinukuha na nang pinagkakautangan ang kompanya kaya napilitan humingi ng tulong si Dad sa kaibigang niyang si Mr.Bernard Mendoza, nang magkita sila ay dito naungkat ang matagal na nilang pangako sa isat isa nong silay nasa high school pa. That promise is that when they get married and had a child which ever if is a girl or a boy on both party ipakakasal nila ito.
Nang sabihin sa akin ito ni Dad ay halos madurog ang puso ko, Alam nila kung gaano ko kamahal si Jhay dahil sinabi ko ito sa kanila, Pinapili nila ako kung sino ang mahalaga sa akin si Jhay ba o sila. Sinabi nila kung si Jhay ang pipiliin ko ay magsusuffer kami dahil hindi tutulong ang kaibigan ni Dad. That leave me no choice dahil ayaw ko ring mawala ang pinaghirapan ng pamilya ko, kaya isinakripisyo ko ang pagmamahal ko kay Jhay.
And our graduation is coming nakita ko kung gaanong kasaya si Jhay nang araw na iyo. Ito ang pinakahihintay niyang pagkakataon upang magpropose sa akin. And that night in the midst of our graduation ball, lumapit siya at inaya ako pumunta sa aming school park.
He proposed to me with a happy feelings but it change when i turn him down, i broke his heart that night and that was the biggest regret in my life.
Nang maalala ko iyong ay hindi ko mapigilang mapaluha at mapahikbi, isa pa nang malaman ko kung gaano hinarap ni Jhay ang lahat, Dahil sa akin ay nagkaroon siya ng matinding depression. Ito ang halos nagpaguilty sa aking buhay, nalaman ko lahat ito ng gumawa ako ng isang dummy account na hindi alam ni Mommy. Tanging si Santi lang ang sinundan ko, sa kanya ko nalaman ang nangyayari sa buhay nila.
Ngayon ay hindi ko alam kung mapapatawad pa nila ako sa lahat ng kamalian ko.. sa alalahaning ito'y tuluyan nang kumawala ang sakit na naramdaman ko.. dito'y napaiyak na lang ako..naramdaman ko na hinawakan ni Mom ang kamay ko. "Jhen hija bakit napaano ka.?" may pag aalalang tanong nito sa akin at hinaplos na ang mukha ko't pinunasan ang mga luha ko.
"Im okay Ma, its nothing.. i'll be fine."
"Anak hindi mo pa rin ba siya nalilimutan, matagal nang panahon ang lumipas hanggang kailan mo pahihirapan ang sarili mo..."
"Mom how can i forget the person that i trully, deeply love..but because i love you and Dad the most,, i whole heartily sacrificed my own happiness for the sake of our family, eventhough it kills me bit by bit." napaiyak muli ako nang sabihin ko ito sa harap ni Mom.
"Were sorry Hija, kung pinagkait namin ang kaligayahan mo." lumuluhang sabi ni Mom at niyakap niya muli ako nang mahigpit.
Sa higpit na yakap na iyon ni Mommy ay lalo akong naiyak, inalo at patuloy na hinahagod ang likod ko hanggang sa huminahon ako. Buti na lang at hindi malakas ang pag iyak ko kaya hindi kami nakaistorbo sa ibang passenger dito.
"Anak wake up, nakalapag na ang plane natin." panggigising ni Mom na hinahagod ang ulo ko, nakatulog pala ako nang nakadantay ang ulo ko sa balikat ni Mommy. Inayos ko na ang sarili ko at bumaba na kami sa plane. Pagtapak ng mga paa ko sa lupa ay hindi ko uli mapigilang mapaluha, "im finally home," nasambit ko nang hindi sadya.
Paglabas namin sa airport ay sinalubong kami na aking pinsan gay na si Georgia, Isang kamustahan muna bago kami sumakay sa Van na dala niya. Sa biyahe hindi ko maalis ang mga mata ko sa kakatingin sa labas, ang laki na ng pinagbago ng Manila, madami na rin nagtataasang mga building.
Nang papasok na kami sa Sta.Rosa toll gate ay hindi ko mapigilan ang sarili kong mamangha dahil ang laki na rin ng pinagbago nito. "Hija gusto mo bang ipaalam sa mga kaibigan mo na nakabalik ka na." biglaang tanong ni Mom kaya napalingon ako agad nang may pagkakaba.
Pero hindi ko sinagot si Mama bagkus i change the topic. "Mom hows the renovation on our old house."
"Everything is okay, Bakit bigla mong naitanong ito."
"I want to stay there, malapit lang kasi ito sa company ni Uncle Bernard kung saan ako magwowork." sagot ko ngunit biglang nag iba ang ekspresyon ng mukha ni Mom.
"Anak" tawag niya sabay hawak sa kamay ko. "Alam mong nasa tapat non ang bahay ni Jhay."
"Don't worry Mom, i will be okay in there." pangungumbinsi ko sa kanya...
"Okay.. but i'll ask Sharice na samahan ka doon, kasi ayon sa Tita Rose mo nagrerent lang sila ng house sa isang Village and sa Mendz din siya nagwowork as Head Production Manager.. ito'y dahil sa kagustuhan ng Tito Alex mo.."
"Okay Mom but do you think she will agreed on that..." nag aalangang tanong ko.
"I'll talk to her, pupunta naman siya bukas sa welcoming party mo, and according to your Aunt Rose ay inimbitahan niya ang mga kaibigan at ang boyfriend niya." sagot ni Mom nang may bakas ng tuwa sa mukha.
"Whos boyfriend Mom, its Troy ba ,.. i know they are seperated long ago."
"No not him, according to your Aunt hes a talented Engineer..don din nagwowork sa Mendz, kaya I don't remmember the name of the guy.."
Tinanguan ko na lang si Mommy at hindi na sumagot dahil kasalukuyan na kaming nasa harap ng aming bagong bahay. Sinalubong kami ni Dad,,naunang umuwi ito sa amin upang asikasuhin ang mga bussiness deal dito..
Pagpasok sa bahay ay agad akong nagpaalam sa kanila na aakyat muna ako sa kwarto upang magpahinga. Nagising ako mga 2pm na naligo ako't nagbihis saka bumaba. Nagpaalam ako kina Mom at Dad na pupunta ako sa Mall, sinabi kong gusto kong bumili ng bagong gamit para sa lumang bahay namin. Pumayag naman sila pero pinasamahan ako sa anak na dalaga ng kasambahay namin.
Pagdating sa Mall bigla akong nakaramdam ng gutom naalala ko na hindi pala ako naglunch kaya niyaya ko si Ivy ang anak ng kasambahay namin na kumain. Isamg resto ang nakaagaw ng pansin sa akin dahil hindi ko akalain na hanggang ngayon ay naririto pa..kaya don na kami kumain, marami kasing alala ang resto na ito sa akin..
Pagkatapos namin kumain ay nagpunta ako sa counter, habang naghihintay ng bill ay napalingon ako, nahagip ng paningin ko ang dalawang taong naging bahagi ng buhay ko. Napatingin din sila sa akin kaya agad akong nag iwas dahil sa ngayon ay hindi pa ako handang magpakita sa kanila.. iniisip ko na baka nandon pa rin ang sama ng loob nila sa akin.
Hindi ko na kinuha pa ang sukli ko at niyaya na si Ivy na umalis. Nang kami nama'y papasok sa department store at nakita ko uli sila,nagkatinginan sandali ngunit agad uli akong nag iwas. Matapos kong makabili ng ilang sofa, cabinet at table set na idedeliver sa dati naming bahay ay nagpasya na akong umuwi.
Pero sadyang mapaglaro ang tadhana kahit anong iwas mo ay hindi maiiwasan. Palabas na ako nang magkasalubong naman kami ni Santi na papasok kasama ang isang babae. Nagkatinginan kami ngunit nag iwas din ako agad.
Sa kotse doon ako napaluha at nag usal na. "Im verry sorry Agatha,Eddie and Santi im not ready yet to face all of you. i know until now all of you are still angry and blaming me on all what happen.. but one day i come to you to explained myself."
to be continue....