Wexford Greige's POV
Sa aking pagbusisi ng mga papeles nakalapag sa table napatingin naman ako wrist watch na regalo sa akin ni Mama noong last year on my 27th birthday. Oo I am 27 years old na malayu-malayo ang agwat ng edad namin ni Thena, apat na taon ang agwat ng edad namin therefore she is 23 years old. Age doesn't matter naman eh kaya ayos lang sa akin kung malayo ang edad namin ang importante nagmamahalan kami.
Napansin kong quarter to 12 na pero wala pa si Thena. Nasaan nanaman nagpunta yun.
Tinignan ko ang cp ko pero wala siyang text sa akin na ikinapagtaka ko kaya tinawagan ko na lang siya.
Panay ring lang sa kabilang linya kaya inulit ko ulit i-dial ang number niya ng apat na beses pero wala pa rin sumasagot.
The number you have dialed is now unattended. Please try your call later.
Bakit hindi ka sumasagot? Nasaan ka na ba? Pupunta ka pa ba?
Sambit ko na lang habang nakadikit ang cp sa tainga ko.
Mag-oorder na lang siguro baka busy siya at maraming ginagawa.
Tatayo na sana ako nang tumunog ang telepono kaya agad kong sinagot.
Nandito na raw si Thena sabi ng secretary ko kaya pinapaunta ko na siya agad rito para makakain na kami. Nagugutom na rin ako at sanay na rin ang aking tiyan na kumakain ng ganitong oras.
May kumatok at alam kong siya na yun kaya pinapasok ko na.
"Come in." hanggang sa nakapasok na siya at may mga dala na ring pagkain.
Pinakitaan ko muna siya ng cold look para makapagliwanag siya sa akin kung bakit ngayon lang siya nakarating.
"I am sorry Greige I'm late. Marami kasi ako ngayon ginagawa sa main office wherein sa labas ng bahay at nagkaroon ng schedule ng presentation at 11AM kaya bumili na rin ako ng lunch natin sa isang fastfood chain kasi mas matatagalan pa ako kung uuwi pa ng bahay." mahaba at hinihingal niyang paliwanag.
Halatang nagmamadali nga siya para makapunta dito pero tinignan ko lang with cold expression na madalas na ipinupukaw ko noon sa kanya at maging sa employees dito.
"Dapat tinext mo na lang ako kung busy ka para di ka na nag-abala pumunta pa rito at napagod ka lang." sabi ko na hindi pa rin nagbabago ang tono ng boses ko.
Lumungkot bahagya ang kanyang mukha at di na umimik kaya nag-abala na lang siyang ayusin ang mga kakainin namin.
Napapangiti ako ng kaunti sa reaksyon niya na pananahimik kaya dali kong niyakap siya habang nakatalikod na hindi niya napapansin.
"Sorry mi cielo nagbibiro lang naman ako eh". habang nakapulupot ang mga braso ko sa baywang niya.
"Huwag ka na magtampo diyan." napanguso naman ako sinabi kong 'yon.
Agad niyang kinalas ang pagkakayakap ko sa kanya na akala ko magiging ok na.
"Kain na tayo tutal gutom na rin ako." sabi niya sabay nilantakan ang pagkain at halatang nagutom nga siya.
Pero habang kumakain hindi ko maiwasan titigan siya ulit habang kumakain. Ang cute niya lang kaya napapangiti nanaman ako.
"Ano ngingiti-ngiti mo diyan?" pagtataray niya sa akin kaya mas lalo akong natuwa. "Kumakain tayo kung ano pinagagawa."
"Ang sungit mo ata ngayon mi cielo. Binibiro lang naman kita kanina eh." sinabi ko sa kanya ang totoo baka akala niya galit ako.
"Hindi naman ako nagagalit sayo." pahaging lang naman kasi iyon at hindi ko akalain na siya pa ang totoong magagalit sa aming dalawa.
Hindi na rin siya umimik pagkatapos ko magpaliwanag. Talagang nagalit rin siya sa ginawa ko.
Ang ginawa ko na lang ay titigan pa rin siya kahit sitahin pa niya ako I don't care. Natutuwa lang ako tignan siya ng ganito na mas narealized ko na mas naiinlove pa ako sa kanya ngayon.
Mas nagiging attached rin ako sa kanya. Hindi naman ako ganito sa kanya dati eh noong magkakilala pa kami at magjowa na na rin. Normal lang naman at di ako ganito sobrang seryoso ang nararamdaman. Oo mahal ko naman siya pero mas mahigit pa yung sa ngayon lalo pa nakikita ko sa kanya yung pagbabago na hindi ko hiniling.
Parang ang gaan sa pakiramdam kapag ganito kami nag-iinisan hehe. Sa totoo lang hindi pa ako nakapagbitaw ng "i love you" with full of sincerity sa kanya noon bago pa ako nagpunta ng America for business matters dahil hindi ko pa nararamdaman yung tulad nito.
Tanging sa text ko pa lang nasabi sa kanya ang "i love you" na walang pag-aalinlangan.
Totoong mas mahal ko na siya ngayon kaysa noon at sa tingin ko mas lalalim pa ito kapag tuloy-tuloy na maging ganito kami.
"Huwag mo nga ako titigan ng ganyan kapag kumakain naiilang ako eh." reklamo niya kaya napa-smirk na lang ako na ikinarita naman niya.
Kumuha ulit ako ng pagkain at siya ganoon rin hanggang naubos namin iyon na dalawa.
After done eating lunch, we decided to sit on the sofa and play the music on my phone.
Gusto ko patugtugin ang kantang 'to at nababagay ito sa gusto sa nais na iparating ko.
Pinindot ko na nga ang nasabing kanta.
When You Say Nothing At All
By Ronan Keating
It's amazing how you
Can speak right to my heart
Without saying a word
You can light up the dark
Try as I may I could never explain What I hear when you don't say a thing
The smile on your face
Let's me know that you need me
There's a truth in your eyes
Saying you'll never leave me
The touch of your hand says
You'll catch me wherever I fall
You say it best
When you say nothing at all
All day long I can hear
People talking out loud (ooh)
But when you hold me near (you hold me near)
You drown out the crowd
(drown out the crowd)
Try as they may they can never define
What's being said between
your heart and mine
The smile on your face
Let's me know that you need me There's a truth in your eyes
Saying you'll never leave me
The touch of your hand says
You'll catch me wherever I fall
You say it best (you say it best)
When you say nothing at all
The smile on your face
Let's me know that you need me There's a truth in your eyes
Saying you'll never leave me (ooh) The touch of your hand says
You'll catch me wherever I fall
You say it best (you say it best)
When you say nothing at all
That smile on your face
(You say it best when you say nothing at all)
The truth in your eyes
(You say it best when you say nothing at all)
The touch of your hand let's me know that you need me
(You say it best when you say nothing at all) nothing at all
(You say it best
when you say nothing at all)
nothing at all
(You say it best when you say nothing at all) nothing at all
"I like the song uh. It really sounds familiar?" sabi niya nakatutok ang hintuturo sa sentido niya.
"Si Ronan Keating ang kumanta." sagot ko sa kanya kaya napailing siya sa akin.
"Kaya pala."
"Actually yung song ay para naman sayo iyon eh."
Nanlaki ang mata niya sa kanyang narinig hehe. Cute niya pa rin talaga kahit anong anggulo, hehe.
"Yung lyrics ng kanta ay message ng nararamdaman ko para sayo." at napakamot ako ng batok dahil inabot ako ng hiyaan ng sabihin ko yun sa kanya.
Napaliit naman ako ng mata ng ganito ang naging sagot niya sa akin.
"Oh nga pala kailangan ko ng umalis." pagkatingin niya sa wrist watch na suot niya.
Nawala ang mga ngiti ko sa mga labi.
"May importante pa akong tatapusin sa main office." sabi pa niya kaya napatango na lang ako bilang sagot.
Naiitindihan ko pa rin siya at ganyan din ako dati kaya tanggap ko na yung karma ko ng pagbabalewala sa kanya minsan dahil nilulunog ko ang aking sarili sa trabaho.
"Mag-iingat ka Athena." nang may malambing kong tono kaya napangiti siya at saka naglakad paalis ng office.
Pinatay ko na rin ang music sa phone at pinagpatuloy ang mga ginagawa.
Althaea Cassidy's POV
Nakalimutan ko na may kailangan kaming tapusin ni Terylene sa office. Nadala na kasi ako sa pagiging sweet ngayon ni Kolokoy. Ewan ko ba bakit ako nadadala sa mga sinasabi niya hindi naman ako ang tunay na girlfriend at nagpapanggap lang naman ako. Bakit ako naaapektuhan dapat sa totoo kong boyfriend ko lang nararamdaman ito eh? Anong nangyayari sa akin? Ugh.
Self umayos ka. Huwag mong hahayaan ang sarili mong mahulog sa bitag baka di ka na makaahon.
Pumasok na ako sa loob at gulat akong tinignan ni Tery.
"Hi Ma'am Thena. Bakit ngayon ka lang? Kanina pa po kita hinahanap eh at tinetext?" sabay ipinakita sa akin ang cellphone niya.
"Hinahanap ka rin sa akin ng Dad mo at ang sabi ko may pinuntahan ka lang saglit." she added as she typing in the computer.
"Pero ang tagal naman ata ng saglit? Kinabahan ako ng husto Ma'am Thena baka matanggal ako nito ng wala sa oras." paliwanag niya pa.
"Don't worry hindi ka matatanggal. I can handle the situation." confident kong saad sa kanya.
"Saan ka ba galing? Kay Sir Greige noh?" pang-aasar niya pa sa akin.
Itong babae na ito kahit kailangan may pagkachismosa. Kundi ka lang mabait kinusit ko na yang bibig mo.
"Nako mukhang..." hindi ko na siya pinapatuloy sa sasabihin niya.
"Mali yang iniisip mo at hindi iyan mangyayari." bigla kong sabat dahil alam ko yung pinupunta niya na which is not gonna be happened.
Impossible ako magkagusto kay Greige. Oo gumagaan na ang pakiramdam ko kapag kasama ko siya pero hindi ibig sabihin nun nagkakagusto na ako sa kanya.
Kay Troezen pa rin ako at tutuparin ko yung pangakong siya pa rin ang mamahalin at makakasama ko pagbalik ko ng Manila.
"Huwag mo ng ituloy ang sasabihin mo Tery. Malabo yang sinasabi ng isip mo. Overthinking ka lang." pinakitaan ko siya ng seryosong reaksyon para tumigil na siya sa pag-assume ng mga bagay-bagay.
"Sige gagawin ko na lang ito kasi baka hindi natin matapos mapagalitan pa ako ng Dad niyo." sabi niya saka nanahimik at pinagpatuloy ang ginagawa sa computer.
Pagsapit ng alas-tres ng hapon, si Tery na ang kusang bumili ng snacks namin habang ako patuloy lang sa pag-aayos at pag-aanalyze ng financial accounts ng aming kumpanya.
Oo ako ang tumatayong manager sa ACCOUNTING DEPARTMENT pero sa bahay usually ako gumagawa ng mga responsibilities ko at nagkataon lang ngayon dahil nagkaroon ng board meeting kaninang umaga at nagpresent ako tungkol sa financial status at stocks ng aming kumpanya which is stable naman.
Mabuti na lang nakapagtapos ako ng Business Management sa college samantalang Accountancy naman kay Athena kaya kahit papaano may idea ako kung paano i-finalize ito sa tulong rin ni Terylene.
Bukod sa business course na tinapos namin, music and literature naman ang naging isa kinahiligan ko habang sa fashion designing at pagdrawing naman ang sa kakambal ko subalit hindi na niya gaano napagtutuunan ng pansin dahil sa trabaho na binigay at inassign sa kanya ni Dad na ako muna kasalukuyang gumagawa hanggang di pa siya nagiging.
Hinihiling ko rin na sana magising na siya at makabalik na rin ako sa dating pamumuhay kasama si Zen.
Inabot na sa akin ni Tery ang snacks na binili at agad ko namang kinain yun habang abala sa pagtatrabaho.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pagkatapos ng office hours, sabay na kami lumabas ni Tery at nakasalubong na rin namin si Mom and Dad sa elevator.
Nagpaalam na ito sa akin na mauuna na siya at mabilis naman akong tumango sa kanya.
"Where have you been? Hinahanap kita sa secretarya mo wala ka?" tanong ni Dad.
I heavily sighed, "May pinuntahan lang po akong importante." I lied.
I didn't want to tell them the truth. I have thought it would be just misinterpreted me.
"Make sure na hindi puro pagboboyfriend ang nasa isip mo Althaea. Huwag kang magaya sa kakambal mo at tignan mo nangyari?" may halong inis sa mukha ni Dad.
Tumango na lang ako bilang sagot.
Hindi na ako umimik pagkatapos niyon hanggang sa makarating sa bahay. Diretso lang ako sa kwarto ko at umupo sa malambot kong kama upang hubarin ang sandal na suot ko saka ako humiga.
Pumasok sa isip ang cellphone ko na ngayon ko lang ulit mahahawakan at mabubuksan.
May mga texts si Zen sakin pati si bez kaya inuna ko munang replyan si Gin at sinunod ko naman kay hubby.
Me: Hey bez?
To: Gin
Me: Hello hubby. Busy kasi ngayon lang nakareply.
To: Zen
Mga ilang minutong lumipas nagreply kaagad sa akin ang boyfriend ko kaya abot ngiti nanaman hanggang langit ako.
Zen: Ok lang. Nagpapahinga ka na ba ngayon?
Magrereply na sana ako nang biglang lumabas ang mukha ni Zen sa cellphone ko.
Zen: Halatang pagod ka ngayon ahhh?!
Me: Oo nga eh napakarami kong ginawa.
Zen: Pero kumain ka na ba?
Me: Hindi pa eh, actually kakarating lang namin. Kitam mo yung suot ko?
Zen: Ikaw pa rin si wifey nakilala ko at hindi ka pa rin nagbago.
Me: Bakit naman ako magbabago? Ano ka ba?
Zen: I miss you so much. Sana makabalik ka na rito.
Me: Oo nga eh kung pwede ko na sa gisingin ang kakambal kong yun?
Pagkatapos ng convo naming yun, binalik ko agad ang cellphone sa pinaglalagyan nito at bumalik ulit sa kama. Hihiga na sana ako nang may kumatok sa pintuan.....