Kabanata 2
Lips
Matapos ang nangyaring halikan kanina, umalis ako ng faculty at hinanap ang mga kaibigan ko.
Yes. Himala at nagkaroon ako ng mga kaibigan dito, noong senior high kasi ako halos wala akong kaibigan lalo pa ang mga babae. I always think of them as rivals. Envy with my beauty and intelligent. Well, sino ba naman kasi ang aayaw sa akin? Maganda na matalino pa!
Kaya hindi na ako magtataka kung bakit sa lahat ng pagkakataon wala akong naging kaibigan. Ngayon ay meron na, I have this five beautiful friends pero yung isa medyo tiklop kasi lalaki siya at nagkakagusto din sa lalaki. Bali anim kaming lahat, may isang nakahalo na bisexual.
I have first friend Lyke Jane Toribio, the nerd one. Paano kasi may salamin siya, ang sabi'y nahihirapan siyang makakita. Second is Lucy Marie Tapaoan, the girl who fond of different liptint. Yes, ang sabi niya sa amin iba't-ibang teacher ay iba't-ibang color ng liptint din. Iba rin eh!
Third friend is April Joy Jacutina, the most cold woman. Walang pakialam sa nangyayari, siya yung pinakamabigat na kaibigan namin. Fourth friend is Pearl Angelika Boone, the big one. Yes, mataba siya pero mabait naman. And last, our king but also queen is Dom Gersola, also known as Dominador Jerauld Gersola the complicated human. Hindi niya maintindihan ang sarili niya, minsan gusto niya ang babae, minsan naman ay mahal niya ang lalaki. Basta magulo siya, magulong-magulo.
They are my friends. They are simple but incredible. They are kind and jokers. Hindi man sila perpektong kaibigan, ngunit totoo sila. They showed me how being loved by a friends, they let me feel being not alone. Na sa buhay, may taong magpapasaya sayo at raramay sa oras na pagod ka at nalulungkot ka. They are the best gift that God gave to me.
We are known as The Pokers. Labanan ng mga Pokers. May iba't-ibang drama kami sa buhay pero nagkakaisa at nagtutulungan.
Tulad nalang ngayon, inis na inis itong lalaki naming kaibigan dahil yung crush niyang IT student ay may girlfriend pala. Oo, bisexual siya at nagkakagusto sa lalaki. We are blessed having this kind of friend, maalagain, mabait at higit sa lahat siya yung nagbibigay ng ingay sa buhay namin.
Napanguso si April dahil sa pagmumukmok nitong kaibigan namin. Nandito kami sa IGP at kumakain.
"Paano kasi lahat ng maputi at mataas crush mo, grabe ka Dominador kulang nalang lahat ng lalaki dito gusto mo na." Inis na sambit ni April.
Umirap si Dom at napanguso. Grabe hindi nga niya alam yung pangalan ng crush niya eh, sa dami ba naman hindi na niya nakukuha ang pangalan.
"Wag mo akong itulad sayong manhid at walang pakialam sa mundo. Naiingit kalang dahil yung ka mutual mo nawala at pinaasa ka lang.." Inis ding sabi ni Dom.
Walang naging reaksyon si April at kumain nalang ng pancit. Tumatawa lang ang tatlo ko pang kaibigan at hinayaan ang dalawa. Inabot ko ang lemon juice na binili at ininom. Nang ilapag ko sa lamesa ang juice, napangiti ulit ako nang maalala ang labi ni baby sir.
Akala niya hindi ko ulit siya mahahalikan ah! Neknek niya, araw-araw may halik ako sa kanya. Akala niya matatakasan niya itong kamandag ko, pwes malaking hindi. No one can resist my charms, my lips and my face. No one.
Napatingin ako sa tatlong kaibigan na nakaharap sa akin, makahulugan ang tingin na binibigay nila sa akin. Alam kong may hinala sila sa nangyari sa akin, at kung bakit ako nakangiti ng ganito.
"Tell us what happened.." Hindi nakapagpigil tanong ni Lyka.
Ngumisi ako sa kanila bago bumuga ng hangin. Sa lahat ng lihim ko, silang lima lang ang nakakaalam. Tungkol sa pagkagusto ko sa teacher namin at ang ginagawa ko para makuha ang kinababaliwan ko.
Una palang sinabi ko na sa kanila na may lihim akong gusto sa teacher namin, gulat na gulat sila noong malaman iyon, at nung sinabi ko pang nahalikan ko na si baby sir mas lalo silang nagulat. Syempre halik na iyon, yung labi na namin yung nagkalapat eh.
At ngayon sinusubaybayan nila ang kwento namin ni baby sir. Pursigido akong makuha si sir, pursigido akong mapa sa akin siya.
"I kissed him again.." Nakangisi kong sagot.
Umiling lang sila habang nakatingin sa akin. Natigil na din si Dom kakanguso nung narinig ang sagot ko. They know me us this kind of girl. Play girl, love to broke man's heart. Sa isang araw, iba't-ibang lalaki ang kasama ko pero kahit ganito ako, tanggap nila ako.
They accept me. They accept my flawed. They accept my imperfections. They accept the real me. And that's what I loved the most, they accept me wholeheartedly.
"And he command me to break up with Paul.." Dagdag ko pa.
Ngayon ay napasinghap na sila. Nung nakaraang buwan wala kasi talagang nangyayari sa amin ni sir. Walang pagbabago, ngayon ay ako na talaga ang gumagawa ng paraan.
The first month of first semester, baby sir is very cold and serious. Yung tipong hindi mo gugustuhin magpatawa kasi kayang kaya ka niya ibagsak, pero nung tatlong buwan at natapos ang midterm namin, naging easy na ang lahat. He become approachable. At ngayon nga, nahahawakan ko na siya at nahahalikan. At nakakakayang gawin ko na ang lahat sa kanya.
"And you do it?" Manghang tanong ni Lucy.
Tumango ako bago inabot muli ang juice ko. I sipped it very seductive. Nakikita ko sa peripheral vision ko ang mga senior college namin na nakatingin sa akin. Most of them are men, they looking at me lusty.
Ganyan maglaway kayo sa katawan ko. But you cannot get it, because I only dedicate myself to the man who sit on his swivel chair and facing his monitor doing his lesson plan. I only dedicate myself now to the who is very serious in life. Yung may pangarap at dignidad. Yung may profession.
Karl Marx Lagunzad is very perfect for me. He belongs to me. He will devote his life to me. He will love me the way I do. He will ended with me. And I will bear his child, someday.
Nabalik ako sa sarili ng tinampal ni April ang braso ko. Masakit ah! Ang bigat bigat pa naman ang kamay niya.
"Attitude ka gurl." Nakanguso kong sabi sa kay April.
Tumaas lang ang kilay niya bago inubos ang pancit. Lumunok ako bago tumingin sa kanilang lahat.
"Sinunod ko siya dahil future husband ko siya. Ganun naman diba dapat? Kailangan mong sundin ang mahal mo para maging maayos ang pagsasama ninyo." I said.
Nakanganga na sila habang hindi makapaniwala sa akin. Alam ko naman na una palang ay tutol na sila sa gusto ko. They are against baby sir, baka daw saktan lang ako at paiyakin. Baka daw masaktan lang ako sa huli pero dahil kaibigan nila ako, they respect it. They respect me and I appreciate it very much.
Napabuntong hininga nalang silang lima. Napatingin ako kay Dom, nakangisi siya sa akin na parang baliw. Isa pa ito, alam kong may crush siya sa baby sir ko. Akala niya matatakasan niya ang katotohanan na akin lang iyon, akin lang si Karl Marx.
"Bakit ganyan ang tingin mo sa akin Dominador ah?" Mataray kong tanong.
Umasim ang mukha niya nang marinig ang buong pangalan niya. Sa lahat ng ayaw niya iyong tatawagin siya sa pangalan niya, nandidiri yung baklang magulo.
"You shut up bitch. Yuck I said do not call me in that name, it's so much gross." Nandidiri niyang sabi.
Ngumisi lang ako. Napatingin ako sa entrance ng IGP, nang init ang katawan ko ng makita ang baby sir kong may kasamang babae. They were talking while walking inside the cafeteria. Kumuyom na ang kamao ko habang hindi tinatanggal ang masamang tingin sa kanila.
How dare that woman talking to my husband ah! Shit I cannot let this happen. Naramdaman ko ang kamay ni Lyka na humawak sa palapulsuhan ko. She stop me from standing in my chair. I look at her angrily.
"What are fuck are you doing huh?" Galit kong tanong.
Umirap siya habang hawak-hawak parin ang palapulsuhan ko.
"Kung susugurin mo sila ngayon, mapapahiya ka. Remember we are in IGP, kapag malaman nilang gusto mo yang si sir malamang tatanggalin yan sa trabaho. You will be the caused of the lost of his worked. Mas lalo ka niyang hindi magugustuhan, mas lalo ka niyang ikakasuklam." Mataray niyang sagot.
Huminga ako ng malalim bago kinalma ang sarili. She is fucking right. Kapag sumugod ako ngayon dahil sa selos ko, malamang sa malamang malalaman ng buong university ang pagkabaliw ko kay sir. They will fired him and he will lost his work because of me.
Mawawala ang karangyaan niya dahil sa akin. Madudumihan ang pangalan niya dahil sa akin. I can imagine people saying that he get me. I am just fucking a student, wala pang nararating at patuloy parin sa paglaban ng buhay.
Well I am rich but it will not save him from shame, from degraded, from losing his career. It will not change the fact that I am just a merely student who love her professor. That is a selfish!
"Atsaka kasama mo kami poks, naku madudumihan mo ang ganda namin." Si April sa seryosong boses.
Umirap ako bago tumahimik. They are all right. Madadamay sila sa kamiserablehan ko. Madadamay sila sa kabaliwan ko. I don't want them facing shame because of me.
"Bwesit talaga." Kumukuyom kong sabi.
Bumalik ang tingin ko sa dalawang taong halos mapatay sa mata ko. Nag-uusap parin sila kahit nasa harap na nang tindahan, malaki ang ngiti ni Karl habang kinakausap iyong babaeng kasama niya. They are maybe talking to the food they'll eat. Kailangan ba talagang mag-usap ng nakangiti ah? Kailangan ba talagang ganyan kalapit ah?
Kapag ako talaga hindi makapagtimpi, masasampal ko yang hinayupak na babaeng yan. Ang kapal ng mukha niyang kausapin ang magiging asawa ko ah. Ang kapal talaga eh!
Pinagmasdan ko pa sila hanggang sa may na-realized akong nagpaguho sa buhay ko. This is me...and he is just there having already his profession.
This is me...while him already have his own money, samantalang ako humihingi parin sa magulang ko. Winawaldas ang pera nila sa mga bagay na walang katuturan. This is just me...while him is fucking contented in his life. I am just here, continue to reach my dream while him ready to build his family.
Ilan taon na ba siya? A twenty eight years old and ready to have a family. Ako? Heto eighteen palang at walang patutunguhan ang buhay. He will not survive in my life, he will not survive having me. I am just a burden to him.
I am a handful to him. Hihilahin ko lang siya pababa. At iyon ang masakit na katotohanan.
Naramdaman ko ang hapdi sa mata ko, hudyat na may nagbabantang luha. This is just me, nothing, worthless, and handful.
Kitang-kita ko ang pag-aalala sa mga mata ng kaibigan ko habang nakatingin sila sa akin. They're eyes are full of concerns. I shook my head. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako naging ganito. Ngayon ko lang naramdaman ang insecurity at sobrang nakakababa ng sarili.
Tumayo ako sabay sa pagpatak ng luha ko, mabilis ang lakad ko kahit pa rinig na rinig ko ang tawag ng mga kaibigan ko sa akin. Nakita ko naman na napatingin sa akin si sir Karl, napahinto sa kakausap sa kasama niya at seryoso akong tinitignan palayo. I ignore his stare, kahit pa gustong gusto kong huminto at tanungin siya kung bakit niya ako sinasaktan ng ganito.
Mabilis ang lakad ko palabas ng university. Hindi ko alam kung saan ako pupunta, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Gustong gusto ko lang mawala itong nararamdaman ko ngayon, itong insecurities sa sarili ko. Gustong gusto ko lang kahit ngayon, mawala ang mabigat na katotohanan sa akin.
Suntok iyon sa buhay ko, kahit baliktarin ko ang mundo walang magbabago. Mananatiling magka-iba ang agwat namin, ang mundo namin. He is living with dignity, profession and purpose. Samantalang magiging delubyo lang ako sa buhay niya.
I will be his biggest devastation. And it will kill me. Big time!
Isang lugar lang ang alam kong magpapawala nitong mabigat kong nararamdaman. Sa Magsaysay avenue ako nagtungo, it was just like a park facing a beautiful ocean. May mga bench siya at nakaharap iyon sa lawak ng kadagatan. The air was so fresh, it can healed my pain. Umupo ako sa paborito kong pwesto, may malaking puno ng acasia iyon at nakaharap sa dagat.
Napatingin ako sa mga taong iba't-iba ang ginagawa. May mga nakaupo din na magkasintahan at 'yong iba ay nagpra-practice. I put my earphones in my ear, I played my music. Nakaramdam ako ng ginhawa habang nakatingin sa dagat at magandang tunog ng isang kanta. It healed me.
Malayo ang agwat namin. Malayong malayo at hirap na hirap akong abutin iyon. Ilang buwan na ba akong ganito sa kanya? Pitong buwan na pero ganito parin ang agwat namin. Hinding hindi na mawawala ang kaibahan ng mundo namin.
I will always be a handful. I will always be a rebellious. Walang patutunguhan ang buhay, sakit sa ulo at pabigat lang. Isa lang akong babaeng maraming naging boyfriend at basagulera. Samantalang siya? Mataas at sobrang hirap abutin.
Nang maghapon umalis ako sa Mags at pumunta sa matagal ko nang tagpuan. Pumunta ako sa Federal, isang restobar at iba't-ibang uri ng taong gustong magliwaliw. Nang makapasok ako, napangiti sa akin iyong guard. They know me.
"Good evening ma'am. Long time no see.." Nakangising sabi ng guard.
Ngumisi ako at tumaas ang kilay. Palagi akong nandito noong hindi ko pa nakikilala si Karl Marx. Suki ako ng iba't-ibang bar noong hindi pa ako nag-aral ng college. Pero ngayon, nawala yung bisyo ko nung makilala ko siya. Noong hindi pa ako nabaliw sa kanya.
I am a liberated lady. Walang patutunguhan ang buhay. Ganito lang ako at patuloy akong magiging ganito. It won't change me, I will never change me.
"Just got busy eh." Sagot ko. Tumango lang silang dalawa.
Pumasok na ako sa loob, umupo ako sa maliit na lamesa iyong pang isahan lang. Lumapit agad sa akin si Chito, ang manager nitong bar. He is walking while have a big smile on his lips. Nang makalapit, umupo siya sa gilid ko.
"Long time no see suki ah!" Bungad niya.
Umirap lang ako sa kanya. Ngumisi siya at pinagmasdan ako. I didn't wear my uniform anymore, umuwi muna ako ng bahay at nagpalit ng damit bago pumunta dito.
I want to unwind. Gusto ko ulit maramdaman yung dati kung buhay. Yung masaya lang at malaya. Noong nakilala ko kasi siya, halos mawala ang lahat sa akin. Na realize kong maraming nawala sa akin, naging sunod-sunuran lang ako sa kanya, naging busy ako kakakuha ng atensyon niya.
Hindi ko na naisip yung mga bagay na ginagawa ko noon. Kaya ngayon, gusto ko ulit maranasan ang maging malaya. Masyado akong nakulong sa kanya.
"I'm just busy. Can you give me a whiskey?" Sabi ko.
Maingay sa loob dahil sa sayawan ng tao. Kitang-kita ko ang mga babaeng hindi na alam ang ginagawa. They are all dancing crazily.
Tumango si Chito bago tumayo at kinuha ang order ko. Nakaramdam ako ng sakit sa puson, hudyat na kailangan ko munang magbanyo. Tumayo ako at lalakad na sana papuntang banyo ng may mahigpit na kamay ang humawak sa palapulsuhan ko. Mahigpit iyon at halatang galit na galit ang may ari ng kamay.
Napatingin ako sa likod ko at halos matumba ng tumambad sa akin ang madilim na mga mata. He's eyes were bloodshot, angrily looking at me. Nakakawala ng kaluluwa ang mga titig niya sa akin. Hindi pa nga ako nakainom pero ganito na ang nararamdaman ko. Mas lalong humigpit ang hawak niya sa akin nang maramdaman niyang pumipiglas ako sa hawak niya.
"Let's go home.." Malamig niyang utos.
Umiling ako bago pilit na inaalis ang pagkakapulupot ng kamay niya sa akin. I did my best to take off his hand but he just hold me tight.
"Ano ba ah? Let go of me." Inis kong sabi.
He just looking at me darkly. Hinila na niya ako palabas ng bar kaya nagpumiglas pa ako para makawala sa kanya ngunit mas lalo siyang naging malakas. Nagdiretso kami palabas, binitawan niya lang ako ng tuluyan na kaming makaalis sa loob. Nasa harap namin ang isang motor, kumikintab pa dahil siguro ay bago.
Tumingin siya sa akin na madilim pa rin ang mata. Umiwas lang ako at pilit ini-ignora ang mga matang mapangahas na nakatingin sa akin.
"Who let you go here?" His voice were hard.
Napakuyom ako ng kamay dahil sa tanong niya. What will he expect ah? May karapatan parin ako sa sarili ko, karapatan ko paring maging malaya lalo pat wala naman kaming dalawa.
Tumingin ako sa kanya, nilalakasan ang sarili na hindi umatras ang dila. He's eyes were still same, madilim at nakakatakot.
"Bakit may problema ka ah? Hoy baby sir kahit ganito ako kabaliw sayo malaya parin ako, may karapatan pa din ako sa sarili ko." Nanggagalaiti kong sabi.
Tumaas ang gilid ng labi niya. Aba'y tatawa pa ata itong luko na'to. Napaatras ako ng lumapit siya sa akin, umatras pa ako hanggang sa maramdaman ko na ang motor niya sa likod ko. Oh shit am I trapped?
Ngumisi na siya nang makitang wala na akong maaatrasan pa. Nanuyo ang lalamunan ko habang titig na titig sa mukha niya. Shit ang gwapo talaga niya, ang ganda talaga ng mga mata niya. Kahit anong galit ko, basta ba siya yung rason nawawala lahat iyon.
Naramdaman ko na ang katawan niya nang kinulong niya ako sa kanya. He jailed me in his motor, tangina yung position namin nakakapang init ng katawan.
He smirked at me.
"Diba baliw na baliw ka sa akin. Bakit kailangan mo pang pumunta dito hmm?" Ang boses niya ay nakalilo.
Nakatitig siya sa akin habang ako ay kinakapos na ng hangin. Shit yung labi niya maabot ko na ulit.
"Answer me baby...why'd you go here hmm?" Ngayon ay malambing na ang boses niya.
Napakurap ako habang pilit na nilalakasan ang loob na makayanan ang titig niya.
"Because I...I just want to feel free," Nag-aalinlangan kong sagot.
Ngumisi siya habang nakatitig sa mga mata ko. Pumungay ang mata niya habang sobrang lapit na namin sa isa't-isa.
"Paano kung ayaw kong pumupunta ka dito hmm? Susundin mo ba ako?" Malambing niya paring tanong.
Nalulunod na ako sa mga mata niya. Nalulunod na ako sa mapupungay niyang mata. Paano pa ako makakabangon kung ganito siya makatingin sa akin? Paano mawawala ang mga insecurities ko sa sarili kung ganito siya sa akin?
Sa isang araw, malambing siya. Sa ibang araw, galit at malamig. Hindi ko alam kung ano ang tamang gawin para lang mapaamo siya.
"Fuck you didn't listen to me baby..." He said tenderly.
Huminga ako ng malalim bago umiwas ng tingin sa kanya. Kahit ngayon lang, wag mo siyang iisipin. Pero hindi ko magawa dahil ganito siya sa akin.
"What are you doing to me hmm?" Ang kanyang boses ay malambing parin.
Tumingin ako sa kanya at nakataas ang kilay. What does he mean? Naguguluhan na talaga ako sa kanya. Naguguluhan na talaga ako sa ugali niya.
"Aba'y ewan ko sayo Karl Marx. Hindi ko alam, itanong mo dun sa babaeng kasama mo tss." Nakanguso kong sabi.
Napatingin ako sa kanya ng narinig ko ang maliit niyang tawa. Why is he laughing? Nakakatawa ba talaga ako? Grabe ang ibang lalaki nga ay gandang-ganda sa akin, tapos ito ay tatawanan lang ako.
I need to say this to my friends. They need to know this.
"You sound jealous..." He said while he's eyes remain tender.
Umiling ako bago umirap sa kanya. Ano ba dapat maramdaman ko ah? Maging masaya ako sa nakita ah? Aba'y baliw na yata ako niyan.
Inirapan ko siya bago sana umupo at lumusot ngunit hinarang niya agad ang ibabang bahagi ng katawan para mas lalo akong makulong sa kanya.
"Where are you going? Diba gusto mo akong masolo? Why running now hmm?" Mas lalong humingbing ang boses niya.
Napalunok ako bago tumingin ulit sa kanya. Sa mga mata niya, sa mga mata niyang malalalim at nakakapanghina ng mata. Sa labi niyang malambot at masarap halikan. Sa ilong niyang talo pa ang akin. He is indeed a fucking smoking hot and handsome.
"Wag na wag mo akong gaganyanin baby sir, alam kong ginagamit mo yang mukha ko para paamuhin ako. Nagagalit ako sayo dahil ang landi-landi mo tsss." Galit ko paring sabi.
Tumawa na siya kaya nakita ko na ang maputi niyang ngipin. Mas lalong lumapit ang katawan niya sa akin, mas lalo niya akong kinukulong sa kanya.
Napatingin siya sa labi ko nang makitang hindi ako mapakali sa ganitong kalapit namin. First time ko ito, noong una ako yung lumalapit sa kanya pero ngayon ay siya na.
"You looked tense baby.." He said half smiling and laughing.
I shook my head. Controlling myself to any unnecessary movement. Shit I can feel his member in my lower part. He is fucking hard...fucking hard!
"T-tigilan mo nga ako Karl Marx." Inis kong sabi. Pinipigilan kong hindi magwala sa kilig dahil sa ginagawa niya.
Fuck he is jailing me here. Nasa public kami at maaaring may makakita sa amin. He is a known professor in a famous university and here he is, having his student in his arms. What the heck is he doing?
"Where is the 'baby sir' now hmm?" Ang kanyang mata ay singkit na.
Jusko naman sir wag kang ganito ngayon. Dapat nasa private place tayo, pag ako talaga hindi makapagpigil susunggaban ko yang labi niya.
Hindi ako sumagot at pinipigilan ang sarili. Kailangan kong kumalma dahil kung magpadala ako sa bugso ng damdamin, pareho lang kaming makikita dito.
Nang mapansin niyang hindi na nga ako magsasalita, kinuha niya ang isang helmet at sinuot sa akin. Nagtataka akong tumingin sa kanya, teka bakit niya ako nilalagyan ng helmet?
"Iuuwi na kita. It's already night and you still have class tomorrow." He said.
Bumuga ako ng hangin at umiwas ng tingin sa kanya. Bakit dalawa ang helmet niya? Para kanina itong isa? Sa babae niya?
Uminit na naman ang dugo ko. Tanginang selos 'to! Dati hindi naman ako nakakaramdam ng ganito ah, dati yung mga lalaki ko yung nagseselos pero ngayon ako na. Ako na yung naiinis, nagseselos, nagagalit at naghahabol.
"Bakit dalawa yung helmet mo ah? Para kanino yung isa? Sa kabit mo ah?" Inis kong sabi.
Narinig ko ulit ang mahina niyang tawa. Sumakay na siya sa motor at pinaandar na ito.
"Pati ba naman helmet pagseselosan mo? Aba'y mahihirapan ako nyan sayo baby." He said laughing.
I rolled my eyes. Shit kinikilig ako pagtinatawag niya akong baby. Ano ba talaga sir? Landian lang tayo ganun?
"Tseh ang landi mong teacher." Nakanguso kong sabi.
Mas lalo siyang tumawa. Umirap parin ako at padabog na sumakay sa likod niya. Nagtaka ako kung bakit hindi pa kami umaalis, pero nasagot iyon ng inabot niya ang dalawa kong braso at ipayakap sa baywang niya.
Natigilan ako dahil doon. Nanginig ang katawan ko dahil sa simpleng ginawa niya. He really affect me so much.
Nang umandar na kami, niyakap ko siya ng mahigpit. Siguradong bukas ay magiging malamig na naman siya sa akin at hindi na naman ako papansinin. Lulubos-lubusin ko na.
"Hug me tight, don't ever let me go hmm." Mahimbing niyang sabi habang umaandar ang motor.
I just nod. Sinunod ko ang utos niya kaya niyakap ko siya ng mahigpit. Wala naman sigurong makakakita sa amin diba? Wala naman sigurong magsusumbong sa president ng university na yung magaling nilang professor ay hinahatid ako pauwi.
Nakarating kami sa bahay ng ligtas. Nagulat nga ako at alam niya ang lugar namin eh. Hindi nalang ako nagtanong at hinayaan nalang 'yon. Hindi naman siya aaminin kung itanong ko pa.
I took out his helmet and held it to him. Nakasandig siya sa motor niya at ako naman ay nasa harap niya. He looked at me tenderly.
"Matulog ka na. Maaga ka pa bukas sigurado." Sabi niya sa nanunukso ang boses.
Ngumuso ako bago lumapit sa kanya at nilagay ang dalawang kamay sa panga niya. Ngayon ay nasa teritoryo kita, hawak kita sa leeg dito.
Nagkatitigan kami bago ako lumapit sa kanya at dampian siya ng halik sa labi. Dampi lang iyon at humiwalay ulit ako. I looked at his whole face. Sa edad niyang twenty eight para lang siyang isang bente. With his brown eyes had the world-weary cynicism of a man who had lived long and hard.
With his six and a half feet tall, and he wore a shirt that hugged his lean form. He had a long legs that went on forever. There was a defiant air about him. I looked back at his face.
He was looking at me tenderly too. Bitin na bitin sa halik ko, gusto pa ng malalim na halik. I am damned attracted to him, my eyes drifted towards his delicate features. Beneath his beard in his face was an incomprehensible charm that struck him as handsome. Hell, I am fucking damned attracted to him.
I couldn't take my eyes off those slightly-paired enticing lips. I couldn't deny that he pinned me down by gazing his eyes.
Nalalasing na ako sa mga titigan namin. Inabot ko muli ang labi niya at hinalakan siya ng malalim. This time, his mouth open and give me an access inside it. I took the opportunity to sipped every what in his mouth. I bit his lips, I tugged his tongue. I can feel his teeth fighting mine. Ngayon mo ako subukan baby sir, tignan natin kung hindi ka sumuko.
Naramdaman ko ang mahigpit niyang hawak sa baywang ko. Napangisi ako dahil doon. You like it baby sir? You like my lips?
Nang bumitaw ako, nakita kong nakapikit pa siya. Sarap na sarap sa labi ko. He really love my lips then. Bitin eh!
"I'll go now baby sir. Good night!" Sabi ko habang nakangisi. Nakita ko pa ang lipstick ko sa labi niya.
Nang bumaba ang tingin ko sa gitna ng pantaloon niya, may malaking bumubukol doon. He is hard... really really hard!
Hinalikan ko ulit ang labi niya ng mabilis bago ako pumasok sa loob ng gate namin. Narinig ko pa ang pagmumura niya dahil sa ginawa ko. You cannot resist my charms baby sir.
He will never sleep well because he will think my lips very much. Maraming lalaki ang nabaliw sa halik ko kaya siguradong babalik-balikan niya iyon.
I can give more as long as it's him. Him only!
Pumasok ako sa kwarto ko at nagpalit na agad ako ng damit. Humiga ako sa malambot kong kama habang napapangiti. Inabot ko ang cellphone at in-open ang screen nito. I used his birthday as my password.
Bumungad agad sa akin ang mukha niya. He was my wallpaper. Ang gwapo niya dito sa picture niya. Akin ka talaga baby sir!
--
Alexxtott