Kabanata 5
Past time
Para akong baliw na nakangiti habang nakatingin sa aking cellphone. It was already two in the morning and I'm still awake. The horn of chickens are already hearing because of the upcoming morning.
Hinihintay ko parin ang reply ni baby sir. Actually limang segundo palang naman ang nakalipas nung nag reply siya sa akin. Pero itong sarili ko ay sobrang hindi nakaka paghintay. Hindi ko alam pero simula ng mag text siya sa akin kanina, hindi ko mapigilan ang kilig.
Naningkit ang mata ko habang naghihintay parin sa reply niya. Aba'y isang oras na ang nakalipas ah, bakit hindi parin siya nagre-reply?
I typed another message for him.
Baby sir:
If you want to sleep just tell me. I'm like idiot waiting your reply :-|
Inis kong sinend ang message sa kanya. Kapag hindi pa siya magreply, tutulugan ko talaga siya. Siya ang may ganang magsabi ng puyutan tapos ngayon hindi niya mapanindigan.
Shit I'm becoming irritated. This is the reason why I hate falling in love. I hate this kind of feeling, feeling being not contented, feeling being irrational and feeling being jealous. Back when I was a senior high, I saw some of my girl classmate crying because they were broken. I saw how they shattered because of boys.
That's why I hate being attached to boys. As long as possible, flings are enough for me. I'm fine socializing but not romantically. But now what? I'm feeling this now, being in love and happy. Being excited every minute pass. Smiling like an idiot, waiting for the replies.
Is this how those girls feeling back then? Feeling in love and happy? But there was a unfamiliar things you also felt? Is this how being in love?
Nabalik ako sa sarili ng biglang mag ring ang cellphone ko. Tinignan ko iyon, Karl Marx name was plastered in my screen. He is calling.
Dahil sa kakaibang nararamdaman, nagpagulong-gulong ako sa higaan at parang baliw na nakangiti. Ang mga mata ko ay parang may hugis pulang puso dahil sa excitement. I feel bombing in my heart, butterflies in my stomach and red like a tomato cheeks.
Fucking hell that just a call but my reaction overflowed. Oh God Karl Marx what have you done to me?
Huminga muna ako ng malalim bago inayos ang sarili. I picked the phone in my bed and slowly accepting his call. I stop giggling, he might hear it.
(Hi. Good Morning,)
His voice huskily. Oh shit this is early in the morning and yet his tone is fucking attempting me. How can be someone hot like him?
My exes back then was just small and thin. They doesn't have biceps and abscess. They don't even figure as suit with me. But because of playing around, I still played them just for the display. Bawal akong mawalan ng lalaki dahil pagtatawanan ako ng mga classmate ko. They've known me as a girl who never left a boy.
But this man, he is fucking everything. From his voice, to his face, down to his body are all showed as like a walking greek. He is hell hot. Damn!
Pilit man pigilan ang kilig na nararamdaman, hindi parin nakatakas sa bibig ko ang hagikgik. Lambot na lambot sa boses niyang nagpapalambot.
I cleared my throat.
(Y-yes?)
Halos napamura pa ako ng mautal sa unang salitang binigkas. Talagang malambot ako pagdating sa kanya. Talagang dalang-dala ako pagdating sa kanya. He bring out everything to me.
Narinig ko ang maliit niyang tawa na mas lalong kinatindig ng balahibo ko sa katawan. Oh shit ngayon pa naman ako nakakaramdam ng init sa katawan kapag madaling araw. It's my mannerism, every early in the morning I feel this horny in my self. I am afraid it might cause me dangerous but I still trust myself.
(You are stuttering baby...)
His voice remain huskily. I closed my eyes to debar this horny feeling I have.
(Malamig kasi.)
Maikli ang sagot ko. Baka sa sobrang dala ay makapagsalita ako ng bastos. Noon pa naman kapag kausap ko ang mga naging boyfriend ko, puro kabastusan ang pinag-uusapan namin. It was all for making out, torrid kiss and how to turned on human. Kaya kahit ano pang tanggi ko sa sarili, marami talaga akong natutunan na kabalastugan sa kanila.
The first time I met Professor Karl Marx, I told to myself that this is the kind of man who doesn't like flings. The way I stared at him back in our subject, he screamed dignity and respect. And those are not describe me.
Marahas akong babae. Papalit-palit ng lalaki. Hindi kontento sa isang bagay. At komplikado. Kaya noon palang tinatak ko na sa isipan ko na hindi ako nito mapapansin. He will never noticed me.
Pero hindi talaga ako napapanatag kapag hindi ko siya nakuha. Kahit naglagay ng harang sa sarili para sa kanya, winasak ko iyon at sinimulang makipag gyera sa puso niya. I put in my mind that this man is for only mine. Hindi man ngayon, pero sa darating na maraming pagkakataon ay magiging akin siya.
I heard his heavy sighed. Hindi pa ba siya inaantok? Mag a-ales tres na ah! Grabe puyatan talaga kami.
(You don't know how much I want you to beside right now. I want to cuddling with you baby. I want to feel your heat in me. Damn nagsisimula palang ako pero nababaliw na agad.)
Napalunok pa ako bago kumurap-kurap ng maraming beses. Paano ko pa pipigilan ang kilig kung ganito siya sa akin. He is literally naughty.
Akala ko aabot pa ng maraming taon bago ko ito maramdaman. Batay kasi sa mga nababasa kong libro, ang mga ganitong pangarap ay bihira lang ipagkaloob. Sa katunayan, hindi nagkaka totoo dahil isang kahibangan lamang iyon pero itong nangyayari sa akin, I don't think it just a dream. It is happening right now, and we are making it real.
Ngumiti ako kahit pa hindi niya nakikita. May ganitong ugali pala siya, akala ko seryoso lang sa buong buhay pero may lambing din palang tinatago.
You don't really underestimate man like him. There is more in him inside. More than what you expect.
(You are fond cuddling baby sir?)
I asked. Mabuti nang alam ko. Kapag maging kami at pumunta ako sa boarding house niya, dapat ay may alam ako sa mga gusto niya at hindi. This is one way to know his likes.
I heard him sighing heavily. Nasaan kaya siya? Nasa higaan niya ba? Natural naman kaya nga na mention niya ang cuddling diba? Hayyss ang gulo din minsan ng matalino kong utak. Palibhasa mataba ang utak ko.
Napangiti ako sa naiisip. I imagine him in his bed, shirtless and only boxer in his body. I imagine him smiling while talking to me, his eyes were tender and his lip biting because of my sentence. I imagine him...thinking me above him and trying to...make him moaned and lust.
Ang bastos talaga ng isip ko. Kahit ano-ano nalang ang naiisip. Kapag talaga siya yung kausap ko, nagiging berde ang utak ko.
(I am baby. I feel at peace when I'm doing it, especially to the woman who is willing to spend her whole life to me.)
His voice become more tender. I swallowed hard.
Is he looking for someone who can do it? Who can spend the life for him? Am I the one he think to be perfect in his life? This might disappoint him if I'm not.
Kaya kong manatili hanggang sa kaya ng puso ko. Kaya kong kumapit ng mahigpit para sa kanya, ang tanong magiging sapat nga ba ako para sa kanya? Am I enough for him?
Natatakot akong isipin na baka dumating yung panahon na kapag maging mag-asawa kami tsaka siya magsawa sa akin. Na kung bakit ako yung pinili niya. Na kung bakit sa dinami-daming babaeng karapat-dapat sa kanya, sa akin siya bumagsak. I don't want to happened that point. I'm afraid to be happen that.
I shook my head hard to forget this hurtful reality. Ang mundo ay masalimuot na, karamihan sa mga tao ay masayang manakit. Well that's include me but I am changed now. Natatakot ako sa karmang mga ginawa ko.
I opened my eyes to welcome the white ceiling. The sun is setting up and the clouds are arranged to it's perfect place.
(Why are you saying it?)
Kahit kabado, pinilit na makapagsalita. Hindi ako pwedeng maging ganito nalang, dapat malaman ko ang magiging kapalaran namin.
(I want you to know my life Martha. I am not just your merely teacher but there is more in me. Ayokong tumakbo ka kapag sa oras na malaman mo ang tunay kong mundo.)
He said with voice serious. Napahinto ako sa paglilikot ng makuha niya ang buong atensyon ko.
(I'm not a prince who will just save you from danger. I'm not kind a man who'll just give food to the street children. I am possessive baby...I am jealous for nothing, I want all your attention for me. Only for me,)
Hindi ko na napigilan na gumuhit ang ngiti sa labi. This man invade everything to me now. Ano naman kung possessive siya? Ano naman kung seloso siya? It's all fine for me, I am very willing to be his possession. I am fucking willing.
(Then?)
Kahit nangingiti, hindi ko pinahalata dahil baka lumaki ang ulo niya.
(Seloso ako baby.)
His voice melting me now. Kung may ipipigil pa sa pagpipigil sa kilig ginawa ko na. Hindi ko na alam ang tamang gagawin, masyado na malakas ang kabog nitong puso ko. Masyado siyang nagpapahulog, masyado siyang masarap tangina!
I rolled my eyes for stopping my giggles.
(Hmm ganun ka pala?)
Patanong ko kahit pa sinabi na niya. Gusto ko lang naman kasing malaman pa ng husto ang buong pagkatao niya. I don't even know his family, how many are them in a house or are they lived happily? I don't know about his family. I only knew that he is a professor and he graduated in a known university with latin honor.
Ohh shit I should know about his family life. I should get the permission of his parents even his siblings. Dapat magustuhan nila ako para kung sakaling maging kami, walang sagabal.
Well my parents are good in what I want. Kahit ano basta gusto ko ay walang problema sa kanila. They didn't even try to intruder my happy-go-lucky life back in my lower grade. And now that I'm already found a man who can give me a better life, I have no doubt they'll against me.
(Mahigpit ako sa lahat ng bagay Martha. Ayokong sinusuway ako, ang gusto ko ay ang masusunod.)
He added. I licked my lower lips for the uncontrollable smile. Sa mga sinasabi niya, mas lalo akong ginaganahan. Mas lalo ko gustong mangyari iyon sa amin.
(Ang higpit mo pala kung ganun baby sir.)
Natatawa kong sabi. Narinig ko ang marahas niyang pagbuntong hininga. Sinasabi na niya ang mga nakatago niyang ugali. This is good to know, I should know his secret attitude so that I could adjust myself.
(Ayaw mo na sa akin nyan huh?)
Mas lalo akong natawa sa sinabi niya. Jusko may ganitong ugali pala siya. Nakakatuwa lang, kapag malaman ito ng mga kaibigan ko siguradong magiging topic of the week ito.
Knowing my friends, kulang lang talaga ang pagchi-chismisan. At kapag sinabi ko sa kanilang may improvement na sa amin ni baby sir, mas lalong magdidiwang ang mga 'yon. I don't like them talking to my future husband.
(Sino naman may sabi?)
(Your voice says it all.)
Natawa pa ako. Matalino nga!
(Hindi ako magkakaganito sayo kung ayaw ko na. Sa tingin mo magpupuyat ako para sayo kung ayaw ko na? Mas lalo akong ginaganahan sa ugali mo baby sir. Mas lalo akong nababaliw sayo.)
Bumuntong hininga siya ng malalim.
(You still like me?)
Napairap na ako. Grabe ang talinong tao pero bobo sa ganito sitwasyon. Akala ko ang matatalino ay walang kahinaan, meron din pala.
(You're too slow baby sir.)
He sighed again. Ilang ulit na ba siyang humihinga. Aba'y dapat lang siyang huminga dahil kung hindi ay tiyak na patay. Sa sobrang katalinuhan ko, pati walang mga kwentang bagay ay binibigyan ko na ng eksplenasyon.
(Tsss I'm still your teacher baby. I can dropped you to my subject.)
Natutop ko ang bibig ng sabihin niya iyon. Nanlalaki ang mata habang nakatingin sa kisame, aba'y kaya niyang gawin iyon sa akin?
(Walang hiya ka. Bakit naman ah?)
I heard him laughing.
(Para bumalik-balik ka sa akin haha.)
I rolled my eyes. Fucking shit. Ang landi mo sir. Ang landi-landi mo tangina!
Ano ba naman itong puso ko, grabe kung kiligin. Ayy naku nalang talaga.
Babalik-balikan naman kita eh. Kahit hindi mo ako hulugin, babalik ako sayo para magpalandi.
(Uyy wag mo namang gawin yan.)
Humalakhak pa siya. Tawang-tawa sir?
(Mamayang subject ko, may long quiz kaya mag-aral ka. Ayokong makitang zero ang papel mo.)
Naningkit ang mga mata ko. Long quiz mga poks? Seryoso? Pinuyat niya ako tapos may quiz pala. Anong isasagot ko mamaya sa subject niya? Patay major ko pa naman iyon.
(Baby sir naman, hindi tayo natulog tapos may quiz ka pala. Anong isasagot ko nyan?)
Nagmamaktol kong Sabi. Nakanguso na ako ngayon at naiinis dahil sa kanya. Dapat pala natulog ako ng maaga.
(Ikaw ang bahala. College ka na baby dapat alam mo 'yon.)
Umirap ako lalo. Tangina ano ngang isasagot ko mamaya. Anong oras na ba ngayon? Jusko alas kwatro na pala ng umaga. Wala akong tulog tapos yung mata ko namamaga dahil sa puyat.
Mahirap pa naman ang subject niya. Shit talaga baby sir!
(Baby sir hahayaan mo bang bumagsak ako hmm?)
Malambing kong sabi. Baka gumana sa kanya ang boses kong nagpatiklop sa mga lalaki.
(Kaya nga gusto kong magpabalik-balik ka sa akin eh.)
Seryoso talaga?
(Karl Marx kasalanan mo ito, kapag ako hindi pumasa sa long quiz mo na yan hindi na kita papansin. Bahala ka sige.)
Seryoso ang boses ko. Ayokong bumalik sa pagiging first year. Gustong gusto ko na ngang makatapos para naman mawala itong insecurities ko sa kanya e.
Naisip ko kasing kapag makatapos ako ng college unti-unting mawawala ang mga insekyuridad ko sa kanya. Kahit papaano'y makakahinga ako ng maluwag. Pero kung ganito ang gagawin sa akin ni baby sir aba'y mas lalo akong malulugmok sa putikan.
(Sige hindi nalang muna ako magpapa long quiz. Binabantaan kasi ako ng baby ko e.)
Nawala ang inis sa mukha ng sabihin niya iyon. Dapat lang, wala nga talaga kasi akong isasagot sa oras na magpa quiz siya mamaya sa subject niya.
(Good. Alas singko na, hindi ka pa mag-aayos ng gamit mo para mamaya?)
Grabe inabot talaga kami ng umaga. Hindi ko akalaing makakaya kong makipag puyatan sa kanya. Before I hate sleeping late, as long as possible I will sleep at time. Pero sa kanya, jusko umaga na mga poks. Walang tulog ang ganda ko.
He laughed.
(Oo nga. Akala ko gabi pa. I'll make my breakfast, are you gonna wake up in your bed?)
Inabot ko ang maliit na salamin sa side table ko. Tinapat ko ang mukha doon at halos mabitawan ko pa ng makita ang namamaga ko ngang mga mata.
(Oo. Naririnig ko na nga si manang na kumakanta sa garden namin eh.)
Tumayo ako mula sa pagkakahiga at lumapit sa glass door ko. Nasa tainga ko pa ang cellphone at patuloy na nakikipag tawagan kay baby sir.
Binuksan ko ang makapal na kurtina na humaharang sa salamin kong pintuan. Sumalubong agad sa akin ang maagang sinag ng araw. Nakikita ko pa ang unti-unting pagkabuhay nun.
(Sige. I'll gonna do my morning ritual then after I'll fetch you. Sabay tayo papuntang school.)
Napangiti ako.
(Sure.)
(I'll hang up the phone now.)
(Sige baby sir.)
(See you in a minute.)
(Haha Oo sir.)
(I'll hang out now.)
Ang kulit ah!
(Oo nga po baby sir haha.)
(Damn it.)
Iyon ang huling sinabi niya bago nawala ang linya namin. Mabilis akong kumilos, naligo at sinuot ang uniform ko. Naglagay din ako ng light make up pagkatapos ay bumaba na para kumain.
Nakahanda na ang lamesa ng bumaba ako. Nasa hapag na din si papa at mama, my father is reading a newspaper while my dear mother serving him. Ngumiti ako sa kanila ng tumingin sila sa akin, humalik ako sa pisnge ni papa.
"Morning pa...ma,"
My father nodded while still reading his newspaper. Ngumiti naman sa akin si mama at pinaupo na ako.
"Your early now." My mother asked.
Napatingin ako sa kanya habang nilalagyan ng palaman ang tinapay. I don't eat at morning, it makes my tummy heavy.
"May activities kami ngayong umaga eh." Sagot ko.
Tumango lang siya at wala ng tinanong pa. Matapos ang ilang oras, tumayo na ako at binalik sa pagkaka-ayos ang upuan na ginamit. Lumapit ulit ako kay mama at papa para halikan muli ang pisnge nila.
"Gotta go now mom...dad,"
They wave their hands before continuing eating the breakfast. Pagkalabas ko palang ng gate namin, sumalubong na agad ang magandang ngiti ni Karl Marx sa akin. Nakasandig siya sa motor niya habang suot-suot ang uniform nila.
Looking more hot in his uniform. Here we go again, the man who has already profession. The man adore by everything. The man who loved by woman's. At ako? Sa akin pa siya mapupunta.
Namumungay na ang kanyang mata habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako habang palapit sa kanya. When I come near him, he held to me my helmet. Isusuot ko na sana ang helmet ng biglang may nag flash sa harap ko.
Napatingin ako sa kanya na pinicturan pala ako. Namula agad ang pisnge ko dahil doon. Namumutawi pa ang ngiti sa labi habang kagat-kagatin ang ibabang bahagi nito.
Napatigil ako ng makita ang eye bag niya. Kahit may itim sa ibabang mata gwapo parin. Hindi maitatanggi ang taglay niyang kagwapuhan.
"You still look beautiful even you have this black circle down to your eyes." He said softly.
Ngumiti ako bago sinuot ang helmet. Ang aga-aga bolero na!
"Tara na nga. Baka ma-late pa ako sa first subject ko." Pigil kong ngiti.
Tumawa lang siya minani-obra na ang kanyang motor. Umangkas ako at niyakap ang mga braso sa baywang niya. Nagsimula na kaming bumiyahe papuntang school. Tahimik pa at konti palang ang mga istudyante sa kalsada.
Nasa kahabaan na kami ng Astrodome, naamoy ko ang pabango niya. Nanuot agad 'yon sa ilong ko, dala ng kabanguan ay mas lalo kong nilapit ang mukha sa damit niya.
Naramdaman ko ang pagtigas ng katawan niya habang inaamoy ko ang damit. I heard him cursed.
"Stop it baby. I'm driving damn," He said almost pleading.
Ngumisi ako at pinagpatuloy parin ang pagsinghot ng pabango niya. He's still unconscious with my movement.
"Damn it."
Tumigil na ako baka mabangga pa kami. Nasa may independencia palang kami ay bumaba na ako. Baka may makakita sa amin at ma-issue pa. Binigay ko sa kanya ang helmet bago umatras ng kaunti palayo.
I smiled.
"Thank you for the ride." I said.
He smiled back.
"Eat together later?" He asked me.
Saan naman? Sa IGP? Jusko makikita kami ng maraming tao.
"Don't worry we'll eat outside. Sa McDo or Jollibee?" Dagdag niya.
Napahinga ako ng malalim dahil doon. Mabuti naman, akala ko sa school lang. Siguradong mai-issue talaga kami nito.
"Sige. Picked me around 11:50 okay?" Pagsang-ayon ko.
Ngumiti siya bago lumapit sa akin at bigyan ako ng mabilisang halik. Wow ah! Nanliligaw palang diba? Nakarami na nang halik e.
Inirapan ko lang siya, pinapakitang hindi apektado sa halik niya. Shit kung nasa tagong lugar tayo baka nilaplap na kita.
"Sige na. See you later baby sir," Mahina kong sabi.
Ngumiti siya bago sinuot muli ang helmet at pinaandar ang motor. I glanced at him once before he enter the gate of school. Naglakad na ako papasok, kaunti palang naman ang istudyante kaya wala sigurong nakakita sa amin.
I was about to enter in the gate when someone pulled my hand. I looked at it, shocked on my face revealed when I saw who was it.
She look at me coldly. With her face suit the beauty attracts many boys. Her plumping lips supress more, to seduce boys. She is Karl Marx co-worker. Speakingly, she is from different department.
She remain cold. I swallowed hard.
"How will be Professor Lagunzad life if the president of this university knew that he has a student relationship?" Malamig ang boses niya.
Nanuyo ang lalamunan ko. Sa gulat at takot, wala akong masabi. Natatakot sa posibilidad na nakita niya ang nangyari kanina. Nanginginig na ang binti ko habang nakatingin sa babaeng malamig ang mga mata.
"I didn't expect he will played a girl like you. So much low, never been surpassed my standard." She said before turning her back on me.
Nanghina ako dahil sa sinabi niya. W-what does she mean?
Akala ko aalis na siya pero muli kong narinig ang boses niya.
"You are nothing but only his past time. Someone like us, we need to take those stress in work. And you are just his outlet." She stop and look at me from head to toe. "Parausan."
Pumatak ang luhang kinikimkim. Ang kanyang mga salita ang nagwasak sa puso ko. Hindi alam kung totoo iyon o gawa-gawa lamang. Para maka sigurado, kahit umiiyak ay pumasok ako sa loob ng paaralan at hinanap si Karl Marx.
Nasa hallway na ako ng ORC building nang matanaw ko siyang nakaharap sa babaeng sumira ng araw ko. He smiled at the woman but before I walk to go there, I stop when I saw the woman kissing Karl Marx.
Kissing my baby s-sir.
My tears flowed faster. Nanlalabo na ang mga mata ng tumalikod ako at tumakbo palayo sa kanila. Palayo sa katotohanang masakit. Hindi na inalintana ang mga nabubunggo ko, basta makaalis lang ako sa lugar na ito.
I run out of the university. I didn't even know where to go. I just keep walking and drying my fucking tears. See? That's why I hate to love. That's why I hate to fucking fall in love.
It will just caused me pain. Tanginang puso bakit pa nagmamahal ah? Bakit kailangan pang maghanap ng ibang tao ah? Bakit kailangan pang masaktan?
Bakit kailangan sumugal sa walang kasiguraduhan? Bakit masakit? Ganito ba yung nararamdaman ng mga lalaking iniwan ko at pinaglaruan?
Ganito ba yung sakit? Yung tipong naninikip ang dibdib at halos hindi makahinga? Yung tipong nanghihinayang ka sa pagkakataon?
Ang sabi masarap magmahal...bakit masakit ngayon ah? Bakit ganito yung nararamdaman ko ah? Ito ba yung masarap magmahal? Ganito ba yung feeling nun?
Sa walang kasiguraduhang pupuntahan, huminto ako sa isang lugar kung saan nagpapawala ng lungkot ko. I sat at bench and looked straight to the ocean. Another tears formed while looking at the peace sea.
So this is how it breaks a heart?
What am I? A past time? Parausan?
Sige magsama sila. Tutal parehong may narating na eh. Tutal may trabaho na. Sige kayo nalang. Pagod na akong isipin lahat ng insecurities ko. Pagod na ako.
Sa lalaking hinangad. Sa pangarap na kay hirap abutin. Sa pagmamahal na ngayon lang naramdaman. Sa kauna-unahang lalaking minahal ko at sinaktan ako. Sa lahat ng nagmamahal sa mundo. I loathe every each of them.
Then let's bring back the old myself. The rebellious woman. The killer of man. And the addicted of flirting.
Let's see.
--
Alexxtott