Inis akong bumaling sa kanya, yung tipong buong atensyon ko ay nasa kaharap ko na.
"Pwede ba Mister, I know your type. A playboy jerk who wants every goddamn woman. "
He held his chest like it was really in pain that made my eyes rolled again in annoyance, "Ouch, that hurts, sweetheart."
This time, it's time for me to smirk, "It hurts? " kunwari pang nag-aalala kong tanong. Lumapit ako sa tenga niya na ikinangiti niya. "Tama nga ang sabi nila, truth hurts! " I whispered.
Lalayo na sana ako ngunit naging mabilis ang kanyang braso at kinulong ako roon. His lips arises as he saw how my cheeks turned red.
"Yes sweetheart, I'm deeply hurt. That's why you need to be punished." this time, he leaned closer to me and whisper. "Slightly punished." My eyes popped out as his lips brushed into mine. Hindi pa ako nakakabawi sa pagkabigla nang mawala na siya sa paningin ko.
I gulped as I felt my heart beats fast than usual.
What the hell was that?! I composed myself and walked normally to my room.
Ngunit nakabalik na ako at lahat ay nararamdaman ko pa rin ang mabilis na tibok ng dibdib ko. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at dahan-dahang umupo sa kama na inaakupa.
I slightly bite my lips and touched it. Hindi ko rin magawang ikalma ang mga paa ko. Patuloy lang ito sa pagpadyak.
"Come on, Isa. It is just a kiss. Bata lang siya." Patuloy na pagpapakalma ko sa aking sarili. "He is just a kid. Isipin mo na lang na halik ng batang cute ang ginawa niya." I even had my loud breath to becalm myself.
Nang masiguro ko na normal na ang lahat ay isinaayos ko ang suot kong summer dress na pinalooban ko ng one piece swimsuit. Alam ko naman na may edad na ako kung kaya ay nahihiya na ako sa pagsusuot ng masyadong revealing na damit.
In my thirty years of existence, I barely hide myself to others, but now I should be. Kung ayaw kong maputol ang panandaliang kalayaan na mayroon ako.
I updone my hair and take a last glance at the mirror before I welcome the rays of the sun.
Awtomatikong napangiti ako sa aking nakita. Masayang mga bata na nagtatampisaw sa tubig, kasabay ng marahang pagrasa ng alon na dulot na rin ng hangin ng umiihip sa paligid.
Truly a paradise.
Hindi ako dumerecho sa dagat bagkus ay tinungo ko ang daan papuntang pool. Tanaw pa rin naman ang kulay bughaw na tubig-alat sa parteng iyon ng pool.
Nilublob ko ang aking binti sa pool at tahimik na niyakap ang sarili habang minamasdan ang aking paa na gumagawa ng maliliit na alon.
"Hindi yata tama na nag-iisa ang magandang dilag dito." My heavy sighs robotically filled the athmosphere as I heard the familiar voice.
"I don't have the time to play with you." I collected myself and looked at him whose now sitting next to me. Walang katao-tao sa parteng ito ng resort dahil naroroon lahat ng turista sa dagat.
Enjoying the calmness of nature, I guess.
"Bakit ba ang sungit mo? Am I that bad?" His serious face bring fear to me. Ayaw ko mang aminin pero kinakabahan ako lalo na't nakatingin sa akin ang seryoso niyang mga mata.
My lips lifted and looked at him with my compose self. "Mister, hindi ako nandito para makipaglaro. I just want to relax and I'll comeback to my normal life once I'm done regaining myself again. "
Totoo naman, babalik ako sa asawa ko kapag okay na ulit ako. I just needed this time for regaining myself, again.
"Hindi ba pwedeng makipagkaibigan? " natigilan ako sa kanyang inusal. Maaari naman kaming maging magkaibigan, hindi ba?
Pero kani-kanina lang ay hinalikan ka niya!
My eyes automatically drifted down to his lips. Pero mabilis ko ring binawi ng mapansin ko ang pagtaas ng sulok nito.
I nodded and glance at him. "Hindi ako ganun kasama para hindi makipagkaibigan sa taong kaibigan lang ang hanap." I smiled. Tinigil ko rin ang mga paa ko sa paghampas ng alon na naging dahilan ng biglaang pagtahimik ng paligid dulot ng pagtigil ng tubig sa paggawa ng alon. "Pero kung higit pa roon ang hinihingi mo, I'm sorry but I can't. "
His laughs echoed the whole pool. I just shrugged my shoulder and busy myself to watch the calmness of water.
"Bakit ang lalim ng iniisip mo? Sa tuwing nakikita kita palagi kang tulala." Natawa ako sa kanyang tanong. Palagi ba talaga akong nakatulala? Pero siguro nga at hindi ko lang napapansin.
"Lahat kasi ng bagay kailangan kong pag-isipan kung ayaw kong makasira ng buhay ng mga taong nagpapahalaga at pinapahalagahan ko," seryosong sagot ko sa katanungan niya. I begun to move my legs through the water that causes small waves on it.
"Hindi ko maintindihan." Napangiti ako sa kanya at napatingin. Habang nakatuon ang parehong mga kamay sa gilid ko.
"You don't need to understand. You are too young for that cruelity." I genuinely smile and glance at his direction.
"I am grown up man. I'm twenty-five. " His jaw clenched. Napailing na lang ako sa kanyang sinabi.
A grown-up man,huh.
"A twenty-five grown up man who knows nothing but to fuck, right? " My eyes involuntary rolled as I said that word.
"Yeah yeah. Coming from a thirty year-old woman who knows nothing but to judge me." He pouted that made me cackle.
"How do you know my age, you stalker? " I looked at him suspiciously. Pinagkrus ko pa ang aking mga braso sa dibdib at saka tinaasan ng kilay.
"I have my ways, sweetheart," he calmly said.
"Really? Bakit hindi mo na lang sabihin na stalker ka?" Patuloy pa rin sa pang-aasar. Hindi na alintana ang pgkailang na nararamdaman ko kani-kanina lang.
"I don't do the stalking. Someone do it for me." He winked and plastered a naughty but irritating beam.
"Pwede ba!" Pinanlakihan ko pa ito ng mata dahil na rin sa matinding inis. "I said it already, if you want a 'friend' then I can be that 'friend' but more than that? I'm sorry, I can't!" mahina ngunit mariin kong pahayag.
"Feisty!" He smirked. " I like that." Umiling-iling na lang ako at asar na tumayo dahil sigurado naman ako na wala siyang masasabing matino.
Napatingin ako sa papalubog na namang araw at napabuntong-hininga.
Two days had finished and I only have five days to go.
Seven days is not fucking enough to enjoy this scenery.
**
To be continued...