I darted my gaze to his. Pilit na nilalabanan ang mapaghamon niyang mga titig. "Mister, please know to respect a woman. Plus the fact that I am older than you! "
"Oh, you don't look older. In fact, you are more sexier." He talked sensually as his eyes landed on my chest.
Ramdam ko ang mabilis na pag-akyat ng dugo sa aking pisngi kaya daglian din ang naging paglapat ng aking palad sa kaliwa niyang pisngi.
"I'm sorry. "I said as my lips are slightly parted. Sasaraduhan ko na sana ang pinto para iwanan siya roon ngunit naging mabilis ang kanyang kamay at nahila agad ako.
Magkahalong galit at kapilyuhan ang ekspresyon ng kanyang mukha. He pinned me to the wall and caressed my cheeks. Pilit kong iniiwasan ang paghaplos niya ngunit hindi ko rin magawa ng tuluyan. "Alam mo ba na wala pang babaeng nakakasampal sa akin? "
I smirked to hide my nervousness. Pinipilit na kumalma sa kabila ng mabilis na pagpintig ng dibdib. "So? Eh 'di dapat magpasalamat ka sa akin dahil ako ang nagbinyag sa gwapo mong mukha? "
He laughed and looked at me amusingly. Tinanggal na rin niya ang pagkakahawak sa akin kaya pasimple na rin akong umatras at dahan-dahan na rin na gumawa ng hakbang papunta sa aking kwarto. "Gwapo? You find me handsome, huh? "
I gulped to calmed myself. I even cross my arms as I examined his wholeness. "Hindi ako bulag at sinungaling para sabihin ko na hindi ka gwapo. You had the looks, yes. But the attitude, wag na lang. "
Madidinig sa buong floor ang halakhak na mula sa kanya at napapatingin na rin ang mga dumadaan sa kwarto ko."Alam mo ba ang kasabihan na 'don't judge the book by it's cover'? Huwag mo naman akong husgahan. I'm a very good boy, you know? "
It's time for me to smirk."Alam ko ang kasabihan na iyon but sadly I believe in 'first impression last' that's why I don't believe on you being a good boy! " I rolled my eyes. Mabilis na tumalikod sa kanya at sinara nang mabilisan ang pinto.
***
The sun welcomed my eyes as I looked at the glass window of the restaurant where I am in. I am currently waiting for my breakfast to came.
Hindi na rin maipagkakaila ang ganda ng resort dahil na rin sa liwanag ng paligid.
Ang mga puting buhangin na nakakalat sa dalampasigan kasama ang maasul-asul na tubig-alat , idagdag pa ang mga puno ng niyog na nakahilera sa tabing dagat. May mga huni rin ako ng ibon na nadidinig, sumasabay sa tunog ng paghampas ng alon. Malapit lang din kasi sa dagat ang napili kong kainan kaya mula sa aking kinatatayuan ay makikita ang pagiging paraiso ng lugar.
"Ma'am."Nabaling naman ang aking mga mata sa waiter na nasa aking harapan. Suot nito ang isang malawak na ngiti habang bitbit ang isang tray ng aking pagkain.
Agad akong tumango senyales na maaari na niya itong ilapag sa lamesa sa aking harapan.
Bumalik ang tingin ko sa paligid at agad namang natigilan ng may madinig akong halakhak. Napakapamilyar na halakhak.
"Shhh, next time babe. I'll make you scream while pleading on your knees, "he said and wink to the girl in front of him. Hindi nito alintana ang mga mata na sa kanila nakatingin, maski ang akin.
Hindi ba talaga siya nahihiya?
"Oh, I can't wait!" I rolled my eyes. Hindi sinasadya na mapatingin sa waiter na nakangiting nakatingin sa akin.
"Naku ma'am, pasensya ka na kung ganyan ang maabutan mo rito. Ganyan lang talaga si Boss, masasanay ka rin kapag nagtagal." Napataas ang kilay sa narinig.
So, he's the boss? I taught he is just a mere employee of this resort.
"It's okay. Maybe I will be use to it. " I faked a smile and start to eat. Dinig ko ang mahina nitong pamamaalam bago bumalik sa kanyang trabaho.
A vegetable salad with a pineapple juuce for breakfast is enough for me.
Habang kumakain ay inabala ko na lamang ang aking mga mata sa paraisong lugar. May nahagip pa ang aking mga mata na batang gumagawa ng sand castle sa tabing dagat. Kausap nito ang isang lalaki na nakaupo sa hindi kalayuan sa kanya. Probably his father.
I suddenly miss the feeling of that. Simula nang mangyari ang aksidenteng tatlong taon na ang lumipas ay hindi na ako nakaramdam pa ng ganoong klase ng pagmamahal.
I always dream to felt it again. Kung maibabalik ko lang ang mga panahon ay hindi ko hahayaang mangyari yon.
"Hmm, delicious." Nagulat na lang ako at nabalik sa huwisyo ng madinig ko ang pamilyar na tinig na iyon. Agad nabaling ang tingin ko sa lamesa kung saan siya nakapwesto kanina at nakita ko ang masamang tingin ng babae sa akin.
"Why are you here?" Pasimple kong pinunasan ang mata ko dahil ramdam ko rin ang pamamasa noon.
"Ang sarap," nakangiting pahayag niya. Hindi nilulubayan ang mata ko.
"Kung gusto mo nito, umorder ka. " I rolled my eyes and start to eat again.
He pouted in front of me. Para siyang bata na inagawan ng candy."Pero walang magpapakain sa akin. "
"Akin na kamay mo." Ngingiti-ngiti naman niyang inabot iyon sa akin. Agad ko itong kinuha at binigay sa kanya ang tinidor na hawak na nakapagpakunot ng noo niya.
"May kamay ka at kaya mo naman palang humawak ng kutsara, kaya sigurado ako na kaya mong kumain mag-isa. "Mabilis akong tumayo sa aking kinauupuan at inilagay sa harapan niya ang salad na aking natira. "Ito na lang kainin mo, nawalan na ako ng gana." Kinuha ko na lamang ang aking handy bag at saka lumabas ng restaurant.
I smiled as the sun rays approached my fair skin. But it dissapeared as the shilhoutte of an umbrella covers me.
Kumunot ang aking noo sa inis, tinignan pa ang payong na tinakpan ako sa init ng araw, "What are you doing? "
"Protecting the beautiful skin. " He even smirk while shrugging his shoulders. Naparolyo na naman ako ng mata sa narinig.
Malamang sa malamang ay sa ganitong paraan siya kumukuha ng mga babae niya. And I'm not a willing victim.
"I don't need your protection. And as I know, this is not a part of the owner's job. "
"Really? I'm am scared you are wrong. My tourist is my responsibility," he smirked. "You are part of tourist population. Technically speaking, you are my responsibility. " my heart begins to pump faster as I my eyes met his naughty gazes.
***
To be continued...