Kabanata 12
Sorry
Alam mo yung masakit? Yon yong lumuluha ka ng di humihikbi. Pilit pinapatatag ang sarili. Dahil sa mga oras na 'to, ako lang ang taong makakatulong sa daddy ko. Sobrang naawa at nasasaktan akk tuwing nakikita ang si Daddy na lasing at umiiyak mag-isa. Staring at my father while he's hugging tightly my moms photo, really breaks my heart. It's really painful.
Isang linggo na ang lumipas mula nang mailibing ang si mommy. She was died. Leaving us in pain. Suffers for missing her. How could she left us?
Pababa ako ng hagdan nang makita si nanay Atari na nakaupo sa sofa, umiiyak. Yakap-yakap ito ni Race kaya dali-dali akong bumaba dahil sa pag-aalala. Nakabihis na rin ako dahil babalik ulit ako sa hospital para babantayan ulit si mommy.
"Nay, what happened? Why are you crying?" nag-aalalang tanong ko bago ako niyakap nito nang mahigpit.
Kunot-noo kong tiningnan si Race, pero agad itong nag-iwas nang tingin.
"W-Wre... a-ang mommy mo." Sa sinabi pa lang ni nanay Atari ay binundol na nang kaba ang dibdib ko.
"W-Why? What happened to Mommy?" kinakabahang tanong ko.
Sa pag-iling palang ni nanah Atari ay bumuhos na agad ang luha ko.
"N-No! No! Tell me, you're just kidding me, right?" umiiyak na paki-usap ko, but nanay Atari hugged me again.
Mas lalong bumuhos ang luha ko nang tuluyan nang makita ang napakapayapang itsura ni Mommy. Napaka-amo pa rin ng mukha nito na siyang mas lalong ikinasakit ng dibdib ko.
My mother. How could someone do this to her!
This is the first time I can't hold onto my self. My mom's absence gives us holes in our hearts. Paano na kami ngayon ni Daddy? How can I start my day without crying in so much pain? She broke us. She hurt dad and me. I miss her, so, so much.
"Ayaw mo pa bang matulog? Malalim na ang gabi." Hindi ko man tingnan ang nagsalita ay kilala na ko na agad iyon. Sa amoy at boses pa lang, alam ko ng si Race iyon.
Umiling lamang ako at hinayaan ang sariling nakatulala habang nakalubog sa tubig ang mga paa ko. Hindi ko pa rin lubos maisip na iniwan na nga kami ni Mommy. Na wala na nga siya.
"I know its painful, Wren. But I hope you'll consider me as your friend... I'm always here, for you." Kung sa ibang pagkakataon iyon sigurado akong kikiligin ako ng todo. Pero hindi. Sobrang iba ang pagkakataon na to.
"I'm fine, Race. You don't need to comfort me with a lie." Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong sabihin iyon. Dahil iyon agad ang nasa isip ko. Dahilan iyon ng mahinang pagbuga ng hangin ni Race.
Mahabang katahimikan ang pumagitna sa amin. Ako, habang bahagyang ginagalaw ang mga paa na nasa pool. At si Race, na tahimik lang na nakaupo malapit sa akin.
Do you know what hurts me more? I just saw them earlier at the garden, Race and Challi, kissing. Sobrang sakit na nga ng puso ko, nadagdagan pa dahil sa nakita ko. Napakamapanakit nga naman ng pagkakataon sa akin.
Malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko bago nagdesisyong magtanong. Matagal ko na itong gustong itanong kay Race pero hindi ako makahanap ng tiyempo. Ngayon lang, kung kailan sobrang komplekado ng sitwasyon.
"You... knew that I like you, right?" Pinalakas ko ang loob ko para matanong iyon kay Race tsaka ko ito bahagyang sinulyapan.
Race shifted his weight, not expecting my question. I want to shut up, but I encourage myself to talk already, total naman nasasaktan na ako, para isahan nalang.
"But of course... I know that you don't feel the same." Mahina pa akong natawa dahil sa sinabi.
"I am just confuse, why Challi? You like her, very much," pagpapatuloy ko.
Ilang sandali muna ang lumipas bago ulit bumuga ng hangin si Race.
"I'm sorry." I nodded, feeling so hurt. I understand.
Sorry, that's the only word he can afford to tell me, kasi di naman talaga kami parehas ng nararamdaman.
"You don't need to say sorry. It's fine. I knew it, even before." Tumayo na ako at inayos ang sarili. Hindi ko na dapat pang tinanong iyon dahil obvious naman. Sinasaktan ko lang talaga ang sarili ko.
"I'll go ahead. Good night." I fake a smile before I walk away.
Tuluyang nalaglag ang luha ko nang tumalikod na ako. The pain stabbed my heart. Hurting me to my limit. It's hurt me to the core.
-----
GorgeousYooo 🍀