Zellyrein's POV
Laking gulat ko ng makita si Anthony saking harapan? "Anong ginagawa mo dito" kunot-noo tanong ko.
"Ah, gusto lang kamustahin ni dad si Jeannise at...ikaw, kaso pagpunta ko rito tulog kana, kaya hindi ka na niya ginising. Eh sa danami-daming ikinuwento niya, akala mo naman ilang taon kaming hindi nagkita at gabi na bago kami natapos sa pagkukwento kaya ayun, dito na lang ako nagpalipas ng gabi." Sabi niya sabay ngiti.
"Ah" sabay tango ko. Itong babae to talaga sobrang daldal nandamay pa ng iba. Teka.. "Ako, kinakamusta ng daddy mo?" takang tanong ko.
"Hehe" sabay kamot sa kanyang batok "Ano pala ang hinahanap mo?" takang tanong niya. Hindi ako sumagot nanatili lang akong nakatingin sa mesa. Unti unti siyang lumakad sa isang aparador at ref. nilabas ang dalawang pingga na puno ng kanin at ulam, kumuha siya ng pinggan at kubyertos, baso at nilagyan ito ng tubig, nilapag niya ito saking harapan.
"Tinabi niyan ni Jen kasi alam niyang nagugutom ka." Kaswal niyang tugon.
Alam naman pala niya ba't hindi niya ako ginising. Tss.
"O siya, magliligpit muna ako aalis na rin ako mamaya. Ah, yung tanong mo pala kanina... Ako" nahihiya bulong niya sa huling sinabi.
"Hu? Ikaw, ang alin?" Ako'y nalilito sa kanya.
Umiling siya sabay kamot sa batok "wala, sge aakyat na ako."
"Mm." Di nagtagal tumayo na siya at pumunta sa taas.
Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain at hindi nagtagal bumalik na ako sa aking kuwarto at natulog.
Zzzzz...
* * *
Ilang araw na rin ang lumipas simula ng gabing natulog si Anthony sa bahay at ngayong araw ay election day. Sa mga lumipas na araw ang ginawa lang namin ay nagprepare ng kanya kanyang speech, nagkaroon rin kami ng team meeting patungkol sa campaign na i-implement namin at materials para sa araw na to. Nagkaron din kami ng room to room, sa pamamagitan nyon mas nakikilala kami ng mga estudyante at dumarami narin ang sumusuporta samin. Ito ang pinakahihintay namin, kailangan naming manalo at kapag nangyari yun dito pa lang magsisimula ang tunay na pagbabago.
Kasalukuyan akong nasa kuwarto at nag bibihis gayun din si Jen. Sinuot ko ang pinakamagarbo, maputi kong white long sleeve, minsan ko lang itong isuot kapag importanteng okasyon lang, kapares ang jet black pants at black shoes ko.
Naka bun ang aking buhok, dali dali kong kinuha aking folders, papers at iba pang gamit na gagamitin namin mamaya. Bumaba na ako ng hagdan ng matapos ako at naabutan ko si Jen na nagaayos din. Di nagtagal tinatahak na namin ang daan patungong M.I.C
"Ze, handa na ba ang speech mo mamaya?" Tanong niya.
"Oo naman, ikaw?" Binalik ko ang tanong sa kanya.
"Oo" kabadong sagot niya.
"Relax, alam kong kabado ka kakayanin natin to." Sabay ngiti ko.
Tumango tango siya sa sinabi ko napara bang sinasabi niyang sang ayon siya sa sinabi ko. "Yeah, ito na pinakahihintay natin." Aniya
"Mm, and change is in it's peek." Napa smirked na lang ako sa sinabi ko.
Maya maya lang nasa M.I.C na kami at ngayon nandito na kami sa backstage ng gymnasium, ilang minuto na lang magsisimula na ang campaign for the elections, ngayon na rin nila makilala ang batas na ipapatupad namin para sa school year na to kung kami ang mananalo. Pinagmasdan ko ang mga tatakbo, medyo magulo ngayon dito sa backstage maraming nakalat na mga papers at folders pero hindi nila iyon ininda, ang iba ay nageensayo ng kanilang speech para mamaya ang iban naman ay nagpapaganda. Talaga namang nakakapressure ang ganitong scenario kaya hindi ko rin sila masisi.
"Ze, ba't nakaupo kalang diyan?" Natauhan ako at tumingin kay Jen.
" Hmm" kunyari akong nag-iisip "I'm try'n to relax" kaswal kong sabi
Napaupo din si Jen saking tabi.
Nagpakawala siya ng hininga "yeah you're right, i should relax too this is so frustrating" aniya
Maya maya lang may dumungaw sa pinto ng backstage, pinto ito papuntang stage. " One minute we will start the campaign, goodluck to all" sabay ngiti samin at umalis na.
"Ready kana ba?" tanong ni Anthony, nilingon ko siya na ngayon ay papalapit na samin. "Mm, i was born ready" napa ngiti pa ako ng kaunti.
"Sorry i forgot, ibang klase ka nga pala." Sabay upo sa katabi kong upuan.
"Guys, ito na talaga" wika ni Se-ri naparang natatae o ano, pero kitang-kita ko sa kanyang mata ang kaba at excitement kasabay niya si Marko na ngayon ay nakalagay ang dalawang kamay sa kanyang bulsa, nakikita ko din ang kaba sa kanyang mata. Nabigla kami ng ipulupot ni Se-ri ang kanyang kamay sa braso ni Marko! Pero tila walang naramdaman si Marko dahil normal lang pa din ang kanyang mukha. Isang malakas na ubo ang nagpatigil saming nakita, taka kong nilingon si Jeannise na ngayon ay inaabala ang kanyang sarili sa pagbabasa ng isang libro, kung saan niya yun nakuha ay hindi ko alam pero ang nakakatawa ay baliktad ito. "What?" inosenteng tanong niya sakin "nothing, keep reading" kaswal kong sabi hindi na siya sumagot at binalik ang paningin sa nakabaliktad na librong hawak niya.
Di nagtagal nasa harapan na namin sila Marko at Se-ri pero hindi na hawak ni Se-ri ang braso ni Marko, umupo na rin sila sa mahabang silya na inuupuan namin ngayon. Munting katahimikan ang bumalot samin walang nagsalita kahit isa.
"Get ready everyone will be starting."
Bungaw ng host sa pintuan, di na malayan isang minuto na pala ang lumipas. I need to ready myself this is were it all begins the dream of my father and mine. Lumabas na kaming lahat sa backstage, pumunta kami ngayon sa stage.
Malakas na hiwayan at sigawan ang bumungad samin, marami na ring estudyante na nakaupo sa kani-kanilang silya. Iba ay may dalang baner, nakabandana sila at t-shirt na nakalagay ang kanilang napupusuang partido at may bitbit silang baloons na tugma sa kanilang t-shirt at bandana. Yellow baloons sa kanila ni Meachina sa amin naman ay blue baloons.
"Todo effort din sila ah" manghang bulong ni Jen, napatuloy kami sa paglakad hanggang maabot namin ang mga nakahalerang upuan. Sa right side ay kanila ni Maechina at sa left naman samin, sabay sabay kaming umupo, tumingin si Meachina akin na parang handa niya na akong kainin anomang oras pero hindi ko na lang siya pinansin at namamanghang tumingin sa mga estudyanteng naka blue. Ganito pala karami ang gusto ng pagbabago, napabuntong-hinga na lang ako ng nagsimula ng lumakad isa-isa ang teammates ni Meachina sa stage, sila ang unang magpapakilala ng rules and regulations na ipapatupad nila ng matapos isa-isa ring lumapit ang teammates ko at nagpakilala, di nagtagal ako na ang magpapakilala.
"Good morning everyone" bumuntong-hininga muna ako "some of you may already known me but let me introduce myself first, I'm Zellyrein Pearson, 19, some of you may see me on the halls with this expression plastered in my face" bahagya kong tinuro ang aking mukhang at ngumiti ng kaunti. "This face is one of those who dreamed a change in this campus and I'm taking my stand and doing my move, we plan to implement our chosen campaigns, first is keep it clean, make it green where it talks about how to maintain and improve our environment and the second is, be that green light to beat depression it talks about why, who and how to beat and help those who experience it." Bahagya akong yumuko habang ina-alala lahat na nanangyari ng bigla..
"There's this little girl who in just a blicked of an eye lost everything not a second, minute and hours past that she didn't forget her mesirable life and just wanted to end all pain and hardships she felt. Everyday she question her existence and purpose in life" Di namalayan na unti unti ng tumutulo ang mga butil ng mainit na tubig mula saking mga mata, dali dali ko itong pinunasan.
"Not until a green light showed up" napa ngiti ako sa ideyang yun "she offered her hands to the little girl with a smile in her face, she said you're just lost but not forgotten
at that very moment that little girl again live her life with happiness and acceptance" tuluyan na nga akong nahibang at tumatawa na wala namang dahilan "if you allow me, I wanted to help those who experience the same hardship and pain as the little girl, I wanted to be a voice to those you just wanted to give up in life, I wanted you to carry on" Tiningnan ko ang lahat ng estudyante
na may ngiti sa labi "Help me to make this a reality, please vote me and my party, thank you" saka ako yumuko at bumalik na saking silya hindi pa ako nakakalapit sinalubong na ako ng yakap ni Jen napatingala ako sa langit at ngumiti.
* * *