Zellyrein's POV
Ma, Pa unti unti ko na po tinutupad ang pangarap natin, ito na ang simula.
"Ze, I'm so happy for you, this calls for another celebration!" masayang ani ni Jen.
"Thank you, thank you for helping me" emosyonal na bulong ko, hindi agad siya nakasagot at nanatiling nayakap sakin.
"Don't get me started, maiiyak naman ako eh" kumalas siya sa pagyakap habang pinapahiran ang namumuong luha sa kanyang mata "napakadrama mo" inis na bulong niya sabay hampas sa balikat ko.
Napa ngiti na lang ako sa sinabi niya.
"Mamaya pa natin malalaman ang result at alam kong mananalo tayo kaya ihanda mo na ang piggy bank mo kasi manglilibre ka!"
Eh? May plano na agad, wala pa nga ang result.
"Manglibre ka Ze ha, alam mo na" tumingin siya sakin habang taas pababa ang kilay, nanunukso..
"Ayoko nga, wala akong pera at isa pa wala pang result maya maya pa natin malalaman"
Unti unting nawala ang nakakaloko niyang ngiti "ano? Ikaw walang pera?
Imposible, imposible! Sge mag deal na lang tayo, kung mananalo tayo libre mo, kung talo libre ko. Okay na?"
"Eh sa wala eh, anong magagawa ko?" Inosenteng tanong ko " ikaw na lang kaya ang manglibre" lakas loob kong sagot. "let's go everyone, magpahinga muna tayo" hindi na nakasagot si Jen sa suggestion ko ng biglang nagsalita si Anthony saming likuran.
Sabay sabay kaming naupo at nagpahinga sa mga nakahalerang upuan sa baba ng stage, naghintay kami ng ilang minuto para sa resulta ng campaign. Di nagtagal lumapit ang host para sa event at dala dala nito ang isang papel, kabado man kami sa magiging result pero hindi parin mawala sa loob namin ang pagiging positive.
"Good morning student, i have here in my hands, the result for this campaign. May these future leaders give all their best to lead and guide our student, for those who do not get the position. To me, all of you are winners, these are the votes percentage for this campaign, 90% and the other one is 10%. Without further a do please help me congratulate "Mr. Faño, Miss Pachica, Miss. Sanchez, Mr. Mendez and our President for the School Year 2020-2021, Miss Pearson again congratulations to all of~
"Hindi ko nagawa pangpakinggan ang sinabi ng host dahil napuno ng tilian, sigawan ang buong gym. Hindi ko maikakaila na sobra pa to sa iniisip ko, ito pala ang pakiramdam? Pero masaya ako dahil naranasan ko ulit to.
"See told ya, pano ba yan Ze, san tayo mamaya?" Masayang ani ni Jen.
Ano! hindi naman ako nakipag deal ah? Pero sige na nga..PAGBIBIGYAN!
Tskk..
"San mo ba gusto?" tanong ko.
"Yes!"
Ang O.A, utang to besh bayaran mo ko ano?
"Sa resto na lang diyan sa tapat, ano nga ulit ang pangalan nun?" animong nagiisip "ah, sa The Castro resto bar!" at yun nga ang ginawa namin pagkatapos ng klase diretso kami sa bar na sinabi ni Jen, malaki ang resto bar, may playing aile para sa mga gustong maglaro, may bar island sa gitna at dance floor sa harapan ng bar island. Sa left side non may maliit na stage at puno ito ng band instruments at sa right side naron ang ilang tables para sa pangmaramihang tao, naglalaro sa puti, brown, black and a little touch of maroon ang kulay ng buong paligid at meron din paintings na nakapaskil sa dingding at customize chandelier that gives off a nice, elegant and cozy feeling.
Pumuwesto kami sa may mahabang table nila na kasya ang limang tao, hindi pa nagkakalahating minuto ng biglang tumayo si Se-ri at nagpaalam na pupunta muna siya sa banyo, maya maya lang may lumapit saming isang waiter, pino at bagsak ang kanyang jet black hair, kayumanggi at pormal siyang tingan sa uniform na suot niya.
"Good evening, what can i help you?" bahagya siyang ngumiti at inabot samin ang menu.
"Good evening, we'll take two bottles of your finest whiskey drink, four full plates of fries, lumpia shanghai three plates, seven burgers, a bottled water and five stemless glass" ngiti ni Jen habang sinusuyod ng tingin ang menu. "Do you serve cakes?" sabay tingin sa waiter.
"Yes ma'am, we serve cake slices" aniya.
"Ok, well take all variety" sabay tingin ni Jen sakin! Nang-aasar.
"I'm sorry ma'am, we only have two flavours available at this moment red velvet and cheese cake, is that alright ma'am?" casual niyang tanong.
"Yes that would be alright and can you get a bucket of ice too? thank you" sabay abot ng menu sa waiter.
"Of course ma'am, I'll be back to serve your orders in a minute, please enjoy your stay" bahagya pa itong yumuko at tumalikod ng biglang...
Blag~
Tug ~
"Se-ri!" biglang napatayo si Marko, kaming lahat ay nabigla rin at mas nabigla pa kami saming nakita nakaliad si Se-ri habang hawak hawak ng waiter ang kanyang likod upang alalayan siyang hindi matumba at magkahawak kamay sila! Ganun na lang din kami nabigla ng itulak ni Se-ri ang waiter!
"Ano ba!" sabay sigaw niya.
"I'm sorry ma'am" sabay yuko ng waiter.
"Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo!" namumulang singhal ni Se-ri.
"Wala po kasi akong mata sa likuran, sana kayo na lang po ang nagadjust" kaswal na aniya.
Hmm, attitude? Kunsabagay bigla na lang kasi siyang sinigawan si Se-ri, normal reaction naman yun. Nakita ko ring natigilan si Se-ri at tingingnan ng masama ang waiter.
"Pasensya na ulit, ma'am" at nilagpasan na niya si Se-ri. Ilang minuto nga bumalik na ang waiter bitbit aming order.
"Here you go ma'am, call me if you need anything" aniya.
"Thank you" sabay ngiti ni Jen dito, hindi parin nagsasalita si Se-ri nahihiya siguro dahil sa nangyari kanina.
"Alam nyo guys, maging masaya tayo ngayong gabi at magcelebrate!" Opss, nevermind.
"Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaan mo" ani ni Marko.
"Ako, hindi tumitingin sa dinadaan? Eh, siya nga tong tanga eh!" singhal niya kay Marko.
"Tama na niyan, hindi tayo pumunta dito para magbangayan" sabi ni Anthony upang maputol ang namumuong tensyon sa pagitan nilang dalawa.
Tawa doon, tawa dito napuno ng halakhak ang buong paligid namin at hindi iniinda ang ibang taong nakatingin samin. Nagkukuwentuhan sila patungkol sa nangyari kanina at kung gaano sila kinakabahan at muntik ng maihi. Maya maya lang umiwi narin kami, kasabay ni Se-ri si Marko ay ako naman ay si Jen at Anthony.
"Hay, ang saya ano?" tanong ni Jen ng makapasok kami sa kotse, sa front seat siya ako naman sa back seat.
"Mm, pwede narin" sagot ko
"Anong pwede lang? Ang saya kaya, diba Ants?" tanong niya dito.
"Ah, okay lang" nahihiyang aniya "Haystt, alam nyo kayong dalawa ang sarap nyong pag-untugin! Nakakainis, halika na nga!" Inis na aniya.
Tsk, eh ano bang gusto niyang sabihin ko? Amazing? spectacular?..hay.
Natauhan lang ako ng biglang sinirado ni Jen ang pinto at di nagpaalam, nakakahiya! Di namalayan sa harap na kami ng bahay. Akma ko na sanang bubuksan ang pinto ng magsalita si Anthony.
"I have fun today, thanks to you" sabay lingon at ngiti sakin!
Me? Why me, dahil ba libre ko? tumango tango na lang ako bilang tugon, kasabay ng pagaalis niya, sabay tanong sa sarili.
Sana mali lang ang iniisip ko.
* * *