Chereads / My Fake Husband ✔ / Chapter 9 - Chapter 9

Chapter 9 - Chapter 9

Heaven's  POV

Nakapa lambot ng unan ko. Shit! Anlambot na mabango pa! "Uhm" pag amoy ko ng unan ko at mas lalo pang hinayap.

Unti unti kong iminulat ang aking mga mata at bigla nalang akong nahulog sa kama dahil sa subrang gulat.

"Fuck shit! Ang sakit!" Angal ko at sabay himas ng likod kong tumama sa sahig.

"Fuck ok kalang? Bakit ka ba kasi nahulog?" Tanong ni matt at halatang nag aalala. At may pag ka irita sa kanyang boses. At ito pa talaga ang naiirita?! Sya nga itong nakaka titig sakin!.

"Bwesit ka! Tulongan mo akong tumayo!" Malakas kong sigaw sa kanya. Dali dali naman itong tumalima at tinulongan akong tumayo.

"Bakit ka kasi naka titig sakin?! At---" Pakasdol kong tanong sa kanya. Sa kala-gitnaan ng pag tatanong ko ay bigla kong naalala ang nangyari kagabi. Nag uunahang mamalisbis ang aking luha.

Nandidiri na ako sa sarili ko dahil dun. Feeling ko ang dumi dumi kona.

Matthew's POV

Bigla nalang natahimik si heaven at bigla kong marinig ang mahina niyang hagolgol. Dumukwang ako palapit sa kaniya at inalo siya. "Shhh. Ok lang nandito lang ako" pag papatahan ko sa kanya. Naramdaman kong nanginginig na siya.

Inaya ko sya pahiga sa aking braso at marahan kong hinagod ang kanyang likod. "Tahan na wala nang mananakit sayo. Hindi kona uli hahayaang may mangyari sayong masama. Sorry talaga dahil sakin nasaktan ka. Pasensya na sana patawarin mo ako" puno ng senseridad at guilt.

"Ikaw kasi" sabi nya sabay pinag babayo ako sa dib-dib. "Ayaw kona talaga sayo! Dahil sayo ang dumi-dumi kuna! Nandidiri na ako sa sarili ko!" Niyakap ko sya ng mahigpit "shhh sorry na gagawin ko lahat para mapa-tawad mo ako" na kokonsensya na talaga ako.

"Umalis kana dito!" Napaka lamig ng kanyang pag-kaka sabi at bigla nalang nya akong itinulak palayo. "Heaven kausapin mo naman ako" hindi nya ako pinansin.

"Shh" wala akong ginawa kundi ang yakapin at aloin sya. Kahit anong pag-tataboy nya sakin ay hindi ako umalis. Naka tulog nanaman sya dahil sa subrang pag iyak.

Nag sisisi na talaga ako. Dahan-dahan ko syang ipinahiga sa kama at dahan-dahan din akong bumangon, baka magising sya eh. Tahimik akong lumabas ng kwarto at tumungo sa kusina at mag hahanda ng kanyang pananghalian. Nasa tapat na ako ng pinto ni heaven at pag bukas ko ng pinto ay nakita kong gising na sya at malamig na naka titig sakin. "Ipinag handa kita  ng pananghalian mo. Kain kana." malambing kong sabi sa kanya. "Umalis ka dito! Hindi kita kailangan! At hindi ako gutom!!" Malamig nyang sabi sakin at muling bumalik sa pag kaka higa at talokbong ng kumot.

"Iiwan ko nakang to dito ah. Kong kailangan mo ako. Nasa baba lang ako." Sabi ko sa kanya.

"Kailangan? Bakit? Bakit wala kang ginawa? Bakit mo hinahayaang ganunin nya ako?" Sunod sunod na tanong ni heaven sakin.

Mga tanong na hindi ko alam kong anong isasagot ko.