Chereads / Mahal Kita Alam Mo Yan (Book2 of CKAMB) / Chapter 63 - Chapter 13: Fall out

Chapter 63 - Chapter 13: Fall out

It's wrong knowing that I slowly fell out of Love.

I mean. It's not her fault. I know that. I don't have to blame her either because I am the one who wronged her. Alam ko sa sarili ko na kasalanan ito. Kasalanan ang amining nawawala ang pagmamahal ko sa kanya. Totoo ba?.

Paulit-ulit kong tinatanong ang sarili about this matter. Questioning things that are immeasurable. Bakit ka naman umabot sa puntong nawala ang spark sa inyo?. Bakit hindi ko ito agad nakita?. At bakit kahit ganito ang nangyayari. I still want her?.

It's complicated!. Am I a Bipolar now?. Tsk!. Magpatingin nga ako sa Psychiatric kapag may oras ako because I feel like I need someone to talk to about this matter. I need to get it done before it gets worse.

Umaga na. Late na akong nagising. It's almost 7:30 am at may meeting na rin akong ongoing. "Shit!." Mura ang bumungad sakin ng maalalang dapat ako ang naunang nagising saming dalawa. Because I want to prepare some breakfast for them. But damn it Jaden! Sa dami ng tumatakbo sa isip mo. Heto ka ngayon. Lutang pa!.

Walang humpay na mura ang ibinato ko saking sarili sa mga oras na to.

Dali-dali kong binuksan ang laptop at agarang pumasok sa kasalukuyang meeting. It's about the shareholding of the company. Kung karapat-daoat pa daw ba ako o ipapasa nila muna sa iba?.

My heart is pounding. So hard! Kabado ako hindi dahil sa posisyon na meron ako. Kabado ako na baka kwestyunin nila ang pagiging Boss ko. Kung bakit ako ang itinalaga nila bilang CEO at hindi ang kasalukuyang COO?. Doubting myself?. That's the exact feeling I'm fighting right now. It feels like I'm riding a bike on a narrow cliff. Pakiramdam ko. Anumang oras. Pwede akong mahulog. Bang walang sasalo sakin na kahit na sino. At wala pang makakaalam. It sucks!

Grave Jaden!.

Kung saan-saan na napupunta ang isip mo!. Umayos ka nga!...

Nanlamig ako sa mga oras na ito sa totoo lang. Imbes pagpawisan dahil sa sikat ng araw ay, hindi iyon ang nangyari. Sa panlalamig ko'y hinugot kong muli ang kumot sa may paanan ko't iniyakap sa sarili. What the heck!. Bakit kailangang ganito kaaga ang meeting for this?. Gusto talaga nila akong pabagsakin ng mabilisan huh?.

Like the flash!.

The meeting went on. And the result is, I have to step down as the CEO, for the mean time. Hanggang kailan?. I need to do something para maibalik agad sakin ito. Pinaghirapan ko ito. Dugo at pawis ang ginugol ko dito. Hindi ako papayag na ganun nalang basta mawawala!. Habang mainit pa raw ang issue. The COO na muna ang bahala to manage. Okay lang din sakin dahil sya ang Co-owner ko naman. One of the biggest shareholder in the company. Kaya medyo kumalma ang kabado kong dibdib.

Mabilis lumipas ang oras.

The meeting adjourned! At dito ko napagtanto na siguro kaya nangyayari ang lahat ng ito para rin may oras ako na ayusin ang muntik ko ng nakalimutan na mas mahalaga pala kaysa sa pera, ang aking pamilya.

Pamilyang pinangarap kong buuin. Bakit unti-unting nawawasak?.

It's on you Jaden! Dahil nakikita mo naman ang effort ng asawa mo. Nakikita mo ba o baka ngayon mo lang nalaman na, mahirap maging isang Ina. Lalo na at may matayog din na pangarap ang asawa mo. Do you even ask her about how she truly feels?. Her mental health?. If not. Marami ka ngang dapat ayusin Jaden. At kung gusto mong matapos agad ito. Umpisahan mo na ngayon.

I close my laptop. Put it on the side table. "Saka na kita babawiin kapag naayos ko na to.." para akong timang na kinakausap ang bagay habang hawak ito at tinapik-tapik pa. Bumaba ako sa kama at pinagpag ang higaan. Nanlumo ako sapagkat, parang sa tagal na naming mag-asawa at magkatabi sa kama. Ngayon ko lang naayos ito kumot at buong tulugan.

Really Jaden?.

Gago ka pala eh!

Kaya ka pala humantong sa ganyang karma dahil pinabayaan mo sila!. Sigaw ng isip ko

I can't contradict to that. Dahil kahit anong tanggi ko na hindi ko sila pinabayaan. Ano itong kinahinatnan namin ngayon. Magulo. Not in a good situation. Yung mga bata. They are growing so fast. Ngayon ko lang din natanto. Lalo na si Know! Goodness!.. Para akong tumira sa planetang Mars ng ilang taon tapos ngayon lang nakabalik.

Geezzz!.

ANG DAMI-DAMI KO NGA TALAGANG DAPAT AT KAILANGAN AYUSIN!!!...