Chereads / Ms. Hoodie / Chapter 221 - Kabanata 221

Chapter 221 - Kabanata 221

Papasok na uli ng main hall sila Kelly at Jena...

"Kelly your my new bff na ha?"

"Ah? O— Okay..."

Hinawakan ni Jena ang kanang kamay ni Kelly at sinabing "Lets go?"

"Uhhh... Umm..."

Malalim ang iniisip ni Kelly at hindi niya alam kung mapagkakatiwalaan ba talaga niya si Jena...

"Congratulations Mr. Patrick ngayon maupo ka muna diyan at mag hintay ng iyong date... Ayieee..." Ang sabi ng MC na lalaki.

Nakabalik na rin naman sila Kelly at Jena sa kanilang kinauupuan "Bakit ngayon ka lang?" Ang sabi ni Kian.

"Lumabas lang ako at nag ikot-ikot."

"Ladies, kayo naman! Pumunta lang po lahat dito sa gitna ang lahat ng abay na babae at sa mga gusto rin na single ladies diyan o pwede din kahit binabae beke nemen." Ang sabi ng MC at nagtawanan naman ang halos lahat.

"Anong meron bakit kailangan pumunta sa gitna?" Ang sabi ni Kelly.

"Ihahagis na ng bride yung bouquet niya." Ang sabi ni Kevin.

"So, tita Kelly need to play the game kasi she's one of the abay and not an ordinary abay she was the maid of honor." Ang sabi ni Jacob at nagkatinginan ang mga kuya ni Kelly.

"Pero bakit kailangan po ihagis ng bride ang bouquet niya?" Dagdag pa ni Jacob.

"It's tradition at kung sino ang nakakasalo ng bouquet sya ang susunod na ikakasal." Ang tugon naman ni Kim.

"Eh? Totoo po?"

"Yun ang sabi ng mga matatanda pero yung iba siguro nagkakatotoo pero madalas di naman just a game lang para di maging boring ang kasalan."

"Ohhh... Tita Kelly go! Sumali ka po para di ka na bad mood. Hehe..."

Ang sama ng tingin ng nga kuya ni Kelly kay Jacob "Ah... eh... ang... aking lang naman po eh..."

Tumayo si Kelly "Bunso!" Ang sabay-sabay sambit ng mga kuya niya.

"Tama si Siopao I need to participate isa ako sa mahalagang abay kaya I need to respect the newly wed."

"Go tita Kelly bring home the bacon I mean the bouquet. He... He..."

"Um."

"Pero..." Ang sabay-sabay sambit ng mga kuya niya.

"Pwede namang hindi ka nalang sumali sa ganyan babysis. You're too young to participate." Ang sabi ni Kian.

"Oo nga bunso sa kasal ko nalang." Ang sabi naman ni Kim.

"Sa kasal mo po? Pero tito Kim edi matanda na si tita Kelly nun."

"Ikaw bata ka..."

"Kung sa kasal nalang ni Kevin?" Ang sabi naman ni Keith.

"Ha? Sakin? Di pa tol matagal pa ayaw pa ni Mina eh."

Nakisingit naman si Jacob "Eh kung sa kasal nalang nila Mommy at Daddy?"

"Ka— Kami ng Mommy mo?"

"Um... sabi niyo gusto niyo si Mommy so marry her daddy for everyone sake and of course for me. Hehe."

"O— Oo alam ko naman yun pero kasi baby."

"Mag propose ka na agad kuya." Ang sabi ni Keith.

Habang nag uusap usap ang mga kuya ni Kelly at si Jacob "Pagkuha ko lang ng bouquet ang pinaguusapan naging kasalan na nila ang topic. Makaalis na nga."

At dahan-dahan ngang umalis si Kelly na hindi na papansin ng mga kuya niya at ni Jacob. "Kelly! Buti sasali ka." Ang bungad ni Jena.

"Ha? Ah... Eh... nakakahiya kasi kay Ate May maid of honor niya ko eh."

"Oh... pero gusto ko sana ako yung makaget ng bouquet."

"Hmm?"

"Yes I really want to get the bouquet."

"O— Okay? You like flowers that much?"

"Nah, I just want to date Pat-Pat."

"Ha?"

"Um... you didn't know? Si Patrick ang nakakuha ng garter so it means if I get the bouquet we can have mini moment there."

"A— Anong ibig mong sabihin?"

"Just help me nalang to get the flowers remember you promise me."

Earlier,

Sa may Cafe...

"Ano? You want me to help you na maging kayo ni Patrick?"

Sa isip-isip ni Kelly "Baliw na ba sya? Alam naman niyang boyfriend ko na si Patrick tapos sasabihin niya yung ganun bagay sakin? Luka ata ang isang ire."

"I'm not requesting you to make Pat-Pat's heart broke but I'm here to ask you to help me and grant my wish before I die."

Sa isip-isip ni Kelly "Ano ba talaga ang gustong ipahiwatig ng isang ire di daw sya nag rerequest pero gusto niyang tuparin ko ang wish niya? Ganun din yun ah... Pero wait... ano yung sabi niya die?"

"Wait a minute you said die? You? Bakit? Anong meron bakit mo na sabing mamatay ka na?"

"My doctor said my life will end by 2weeks."

"Ha?"

"May leukemia ako at hindi na ako magtatagal dahil di na kaya ng katawan ko ang gamutan."

"Weh?"

"What do you mean by that?"

"Ha? I... I mean... Wait don't get me wrong pero you ain't look..."

"Yes I ain't look sick ayoko kasing mag alala si Pat-Pat sakin kaya I put makeup's sa mga pasa ko and I even put wig dahil kalbo na ko."

"Oh my... kalbo ka na?"

"Um... you want to see?"

"Ha? Dito? Pero maraming tao wag na... Naniniwala naman ako sa mga sinabi mo at wag kang mag alala I will help to grant your wish."

Umiyak naman si Jena at niyakap si Kelly "Now I know why Pat-Pat admire you so much because you have good heart to help people."

"Ah... Ahm... hindi naman sa ganun."

"But thankyou padin."

Tinapik tapik ni Kelly ang likuran ni Jena at sinabing "Pangako tutulungan kita."

Sa isip-isip ni Kelly "Ano ngayon ang gagawin ko? Sasabihin ko ba ang mga ito kay Patrick?"

Habang pinupunas ni Jena ang mga luha niya "By the way don't tell anyone about this matter especially to Pat-Pat."

"Pero bakit? Mapapadali ang mission ko kung sasabihin nalang natin kay Patrick na you're dying."

Sa isip-isip ni Jena "She really is straight forward girl."

"Jena?"

"Ha? Where are we?"

"At the cafe? Nah, just kidding pero bakit ayaw mong ipaalam kay Patrick na mamatay ka na? Hindi ba dapat sabihin mo kasi mag aalala sya sayo bilang bff's naman kayo."

"No!"

"O— Okay."

"So— Sorry I didn't meant to scared you pero ayokong ipaalam sa kaniya na I'm dying malukungkot sya matagal kaming hindi nagkita kaya gusto ko lang na magkaroon kami ng bonding."

"Ohhh... Yes, sorry..."

"It's okay the important thing is you will help me right?"

"Yes I will help you but can I ask your something?"

"Um... what is it?"

"Do you really love Patrick?"

Mga ilang segundo pa ang lumipas bago si Jena sumagot "Of— Of course kaya nga I want him to become my boyfriend kasi I love him."

"Sorry for asking ayoko lang kasing masaktan sya at maulit ang dati na nagustuhan lang sya ng babae dahil sa mayaman sya."

"Ha? I— I'm not like that I really love Patrick since were a kid."

"I see... I see... sorry for doubting you."