Ang makita siyang mahimbing na natutulog sa tabi ko ay nakakapanghina sa akin. Lalo na't mamaya na ang flight ko paalis ng bansa. Pinigilan kong maiyak at mahikbi sa tabi ni Keoz.
Tuluyan ng tumulo ang luha ko na parang gripong walang tigil sa pagbuhos ng tubig. Nilapag ko ang letter ko sa side table ng kama kalapit ng alarm clock. Napapikit ako ng bumuhos sa akin ang ala-ala ng alarm clock na iyon, nasa phone ko pa rin ang videos at pictures niya at hindiing-hindi ko buburahin 'yon.
Tahimik akong umalis sa kama at binitbit na ang maleta ko. Siguradong naghihintay na sa akin si Jerico sa Manila. Lumapit ako kay Keoz na walang kamalay-malay sa pag-alis ko. I tried not ot sobbed, I covered my mouth to make no sounds around him, I might wake him up and I don't want that. I stare at his peaceful face for the last time and memorize every sides of his face. I will never forget this man in front of me. His eyes, his thick brows, pointed nose, red thin lips adn his defined jaw which makes his physical appearance more attractive. He's so worth to be stared.
But I can't do it anymore.. I'm now pursuing my dreams..
At hindi siya kasali do'n.