Chereads / Together with Him / Chapter 7 - TWH: Chap 5

Chapter 7 - TWH: Chap 5

Why are you crying Fion?

Masaya kong inalis ang seatbelt bago hinarap si Keoz na mariin lang ang titig sa harapan, walang imik. I slightly hit his arm, then he turned to me with his brows furrowed like it would connect already. He pouted.

"Oh, baka magdugtong na yang kilay mo?", I asked him and chuckled. Ang cute niya lang, mukhang galit na pagong. Charot.

"Huy! Ang pabebe nito!", Dagdag ko pa. I leaned to neared him. Nagulat siya roon. Agad ko tinampal ang pisngi niya.

"Ano? Akala mo hahalikan kita? Ulol. Utot mo", I laughed. Mas lalong ngumuso ang labi niya. Hinatak ko iyon. He groaned.

"Aray ha! Hindi yan naii-stretch!", Instead of answering him. Ini-stretch ko na lang ang magkabilang gilid ng labi niya kaya napailitan niyang ngumiti.

"Ayan! Bali ka-gwapings!", We both laughed. But my smile faded when I saw him staring at me. I playfully closed his eyes before going back to my seat.

"Wag mo kong titigan masiyado, baka mahiwalayan ko jewa ko", I tapped his shoulder before going out of the car. I check the time on my wrist watch.

15 mins before 6:30 p.m

Binalik ko ang tingin ko kay Keoz na ngayo'y may kausap na sa phone.

"Sang bar tayo bro?--up!--geh.. ulol", Sinamaan ko kaagad siya ng tingin ng sumulyap siya sa akin.

"Hindi ka magba-bar, Keoz. Sinasabi ko sayo", I warned him. He sticked his tongue out.

"Eh ikaw? May ka-meet ka diba? So ako bawal?", I glared at him.

"Hindi ka magba-bar sabe! Ita-track ko tong car mo", Tumaas ang kilay niya.

"Sige let's have an agreement Fion", Natigil ako sa pagkalikot sa phone ko para ma-track ang car niya ng sabihin niya ang bet na nakakuha talaga ng atensiyon ko.

"Oh, anong agreement?"

"Cement", Binato ko siya ng tissue box na nasa unahan ng kotse niya. Natatawang inilagan niya ito.

"Ano nga yon?!", Asar kong tanong.

"Mount Mayon"

"Pu..tang..ina! Ka!", Pumasok na ako sa kotse niya at hinampas-hampas siya ng throw pillow na nasa shotgun seat kanina.

"Hindi na--haha!--Ouch Fion! Stop it! Damn!", Tinigil ko ang paghampas at sumalampak sa upuan. Nakabukas pa rin ang pintuan sa side ko.

"So ito na nga.. six thirty ang meet up niyo diba?", I nodded. Still busy messing up with my phone.

He sighed. "Tsk! Stop doing that! Can't you see? I'm talking here!", Hinablot niya sa akin ang phone ko kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Oh ano na sunod?!"

"Dapat seven thirty nasa unit na kita, if not,--"

"Teka! Napaka-aga naman non! Ano yon higop-higop lang sa kape ayos na?", Sarkastiko kong tanong. But he hushed me.

"Let me finish first Fion. So yun na nga. If seven thirty, wala ka pa sa unit, i have no other choice but to drive way through the bar and drink there until midnight. Sige palugit, pwedeng ten minutes late", Umirap ako.

"So if before or saktong seven thirty akong nakauwi don? Anong kapalit?", I asked. He shrugged.

"Then I'll just drink at my unit. Less hassle. Less consume sa gas", I glared at him.

"Edi nag-inom ka rin diba? Edi sana nag-bar ka na lang tanga", He chuckled.

"Atleast safe, hindi ako mare-rape sa bar", I showed him my disgusted look.

"Ew, Keoz. You're insane. Kadiri ka. Kilabutan ka nga! Ang baliw mo!", Nagkunwaring nanginginig pa ako sa pandidiri. He grinned and shooked his head. Then he leaned on me. Bumilis ang tibok ng puso ko. Isang dangkal na lang ang layo ng mga mukha namin kaya naman amoy na amoy ko siya maging ang hininga niya. In-fairness ang bango. Ano minumumog nito?

Jo Malone?

"Baliw sayo Fion", And he winked. Inirapan ko lang siya ng tumunog ang phone ko.

"Bye! Yung agreement natin ha! May tracker ako", Kunwaring ngumusong-halik ako sa kanya bago sinara ang pintuan ng makalabas ako sa kotse.

"Bye!", Hinintay ko munang makaalis ang kotse ni Keoz bago sinagot ang tawag ni Jerico.

"Finally. I'm already here Fionna"

"Okay. Nandito na rin ako!", Masaya kong sabi bago siya binabaan.

So he chose us to dine in a fancy restaurant huh? Ano to bayad ko? Pucha.

"This way po Mam", Iginiya ako ng babaeng naka-uniporme ng resto ng sabihin ko sa kanya ang pangalan ni Jerico. Kahit nasa malayo ay kitang-kita ko kaagad siya na abala sa phone niya at mukhang may ka-text. I heavily sighed. Nagpasalamat muna ako sa babae bago umupo sa harapan niya. Kung hindi pa talaga ako tumikhim ay hindi niya pa mapapansing nakaupo na ako sa harapan niya. How pathetic. But i still tried to be happy infront of him.

"Hi babe. How are you? You were not even calling me or texting me. Still busy?", ..sa babae? I tried my best not to say that it's because of his girls.

"Fionna, i'm sorry kung hindi ako nakakatawag or text", Tumaas ang kilay ko kahit nakatingin lang sa menu. I picked the most expensive food tutal siya naman ang gagastos, siya nagyaya dito eh. Nang makapili ng o-order-in ay tinawag ko na ang waiter ng itaas ang kamay ko. Sinulyapan ko ang kasama ko.

"What's your order?"

"The one that you choose too", Tumango ako at sinabi iyon sa waiter. Sinulat niya iyon bago tumango at umalis na sa table namin. Huminga ako ng malalim at tumingin na kay Jerico.

"It's okay. I understand naman, may bago pa ba don?", I startled when he held my hand that is placed on the table. Kahit gusto ko yong alisin ay hinayaan ko na lang siya.

"What are you doing?", I asked as I sip on my water glass.

"I'll keep it up with you Fionna. I promise. Just.. just.. stay with me, 'kay?", I licked my lower lip and swallowed the lump on my throat.

"Did you ate my lunch i gave you last time?", I quickly changed the topic and pulled out my hand from his.

"Y-Yeah", My lips formed into grim line.

I raised my brow. "Really", That's not a question, I'm being sarcastic here.

"Really", Sabi niya naman at tumango ako.

"How are you with your girl?", His forehead creased. Tumawa ako ng mapakla.

"Who's the girl?", Oh, so he's playing dumb with me now. My eyes rolled in disbelief.

"Trisha, God!", I said. He sighed and massage the bridge of his nose, annoyed now.

"But nevermind that, I have something to tell you", He shifted his weight.

"What's it?"

"I'm having a job abroad.."

"What?! Don't tell me you're leaving me here Fionna?", I stare at him.

"Hindi naman kita iiwan. Magta-trabaho lang ako don, pwede namang LDR diba?", Kumunot ang noo niya. His fist closed.

"Stop it Fionna. You're not going to abroad. Stay", I closed my eyes for a bit. Nalilito na kung ipagpapatuloy ko pa ba tong sabihin o ano. Lalo na kung malaman niya pang tumitira ako sa unit ng ibang lalaki.

"Jerico, pangarap ko kase yun eh. Sayang naman..", I tried to open his fist but I just can't. He's totally mad now.

"No. You already have your work here Fionna! Enough na naman yung sweldo mo diba? Ano pa bang gusto mo?", He yelled at me. Yumuko ako ng magsi-tinginan ang ibang tao sa side namin.

"Jerico, calm down. Your catching other's attention", Kalmado kong sabi. He inhaled and let it out, calming himself.

"And.. uh-- I'm--"

"I went to your house the other day, but you weren't there nor the shop. Where are you?", I nervously gulped.

"About that, I.. uh.. move out but not temporarily-"

"Where?", I'm getting really nervous now. I think I'll melt here with his now glare at me.

"On the.. uh.. son of the uh.. owner-"

"Where?!", I startled when he angrily leaned on the table then held my arm. His eyes are now pitch black, it made me trembled. His chest are now going up and down that fast too. I winced. My arm

"J-Jerico. Nasasaktan a-ako..", My voice broked, naiiyak na. His jaw clenched tightly. Namumula na rin siya.

We're creating attention now. A waiter tried to calm Jerico but instead he put his card on the table and dragged me out of the restaurant. Nanlaki ang mga mata ko.

"Jerico! Ano ba?! Nasasaktan ako!", I cried now. This is the first time I saw him act like this. He's scary. He pushed me on the side of his car.

"Where are you staying?", His words sent shivers down to my spine. It's now cold but you can notice danger in there.

I stepped back. If Keoz had wait me until this, he could have save me here. I cried more. I have no cars around. I left it on the condo.

"I-In Keoz h-house", Hinarap niya ako. Tuluyan na talagang nandilim ang mata niya, he is his dark aura now. Mas lalo pa akong natakot dahil medyo madilim sa pinagpwestuhan ng kotse niya. I stepped back again when he advanced a step. My heart pound hard.

Mas lalo pang bumuhos ang luha ko.

I avoid his stare when he caressed my hair but shrieked when he held a handful of my hair. I winced.

"Jerico! Masakit! Bitawan mo ko!", Nagpumiglas ako sa hawak niya.

"Hindi ka uuwi ngayon, naiintindihan mo?!", Wala akong nagawa kundi ang tumango. Bigla niyang binitawan ang buhok ko ng may tumawag sa kanya mula sa likod namin. I fixed myself. I wiped my tears when Jerico glared at me.

"Fixed yourself", Tumango ako. Nang maayos na ay hinarap ang mga kaibigan niyang kakain rin siguro dito sa resto. Nakahinga ako ng maluwag ng makita sila. Kailangan ko ng umalis. Ayoko na dito, natatakot na ako. Nanginginig na ang tuhod ko sa kaba at takot. First time kong naranasan toh.

"Pare! Nandito ka pala- oh! Nandito pala si girlfriend eh!", I forced to smile.

"Did you cried Fionna?", I was about to answer when Jerico slid his arm down to my waist. I startled. His friends are getting confused now but Jerico still managed to laugh at them.

"Why would she cry? Napuwing lang siya ano ba kayo", Then he laughed again. Huminga ako ng malalim bago matapang na nagsalita na. Pilit kong inalis ang kamay niya sa bewang ko pero masiyado siyang nagmatigas doon. Napansin iyon ng mga kaibigan niya ng dumako roon ang tingin nila.

"Pare, bitawan mo na yung bewang ni Fionna. Mukhang di kumportable eh-"

"Hindi. Nahihiya lang siya sa inyo", His voice turned to be cold now. Mas lalong lumalala ang takot ko ngayon.

"Pero-"

"Just.. Just leave. We're talking", Nag-aalinlangan silang tumango bago umalis pero sumigaw na ako.

"Tulungan niyo ko guy-" Agad nila akong nilingon at naabutan nila ang nakatakip na kamay ni Jerico sa bibig ko. Agad kinuwelyuhan ng kaibigan niyang si Andrew si Jerico dahilan para mapabitaw siya sa akin kaagad akong tumakbong umiiyak paalis sa kanila tinawag pa ako ni Jerico at ng mga kaibigan niya pero nakasakay na ako sa taxi.

And there, i burst all my tears. The driver looked at me when he heard my sobs, i startled when he suddenly move but felt relieved when he just concernly give me a tissue box. I smiled and thanked him he just nod. I tell him where the condominium was then he drive all the way there.

I tried to stop crying and try to retouch my face so that it wouldn't look like i cried.

I cursed when I saw my phone's clock. It's already eight in the evening! He's now partying in clubs now! I'm not taking my job that seriously.

Huminga akong malalim bago pihitin ang door knob ng pinto. Sarado na ang lahat ng ilaw. I heavily sighed. Gusto ko ng umiyak ulit. Dagdag pa tong problema ko kay Keoz. Sumakit ang ulo ko.

Hindi ko na inabalang buksan pa ang ilaw at tumaas na lang papunta sa kwarto ko. I texted Keoz where he is. I'm planning to go where he is now. If i would not do this I can't pursue my dreams to be a successful fashion designer.

Tumulong muli ang mga luha sa mata ko, nanghihina sa mga nangyayari sa akin. Hanggang sa napatalon ako ng marinig ang boses niya.

"Why are you crying Fion?"

So, all along he's on the balcony watching me here breaking down.