Prologue. Sweetheart
"DO you like it?"
Paulit-ulit na tumango ang babae at tila nagsusumamong huwag tigilan ng lalaki ang pagpapaligaya sa kanya.
"My sweetheart is really turned on. We just got married and I know you're tired... Now, you're also this wet."
"Oh, please, stop teasing me! Fuck me already!"
"Not yet, my sweet impatient wife." He smirked and he really looked ravishing. He pushed his middle finger into her wet opening and that's where she lost it. He then started finger fucking her as she pushed his forearm half-heartedly.
"N-Naiihi ako," garalgal ang tinig niya.
"That's not pee, sweetie." Mas binilisan nito ang paglabas-masok ng daliri sa loob niya't pinasok din ang hintuturo.
Humalinghing siya't napakapit sa braso nito.
"You are so beautiful..."
"Naiihi na talaga ako!"
"You can squirt now." As if on cue, she felt really good releasing her fluids.
"Ahh...!"
Sinakop nito ang kanyang labi at paulit-ulit na inangkin.
BUMALIKWAS ng bangon si Rachel at hinahabul-habol ang paghinga. She dreamt of that scene again. Ilang taon na ba siyang ginugulo ng panaginip niyang iyon? And she's so sure that even if she wouldn't touch herself, she was already dripping wet.
Humiga siya ulit at pumikit ng mariin. Pakakalmahin muna niya ang sarili bago mag-shower.
Bata pa lang si Rachel ay tinatak na sa kanya na siya ang magmamando ng Namoco-Gozo Enterprises sa pagtanda niya. Subalit wala roon ang focus niya. College pa lamang ay nahumaling na siya sa mga banda kaya gusto niyang makapag-manage ng isang all-girl band. Nagsisimula na siyang maghanap ng mga miyembro.
Naalala niyang hindi siya pinayagan ng kanyang ama noong buklatin niya ang usapin. Kalaunan ay hinayaan siya nito sa isang kondisyon— siya ang magmamana't magma-manage sa kumpanya matapos niyang hawakan ang banda.
Nakapagpasya na siyang magtatag ng project group, the band will have a five-year contract and will eventually disband. Masakit kung iisiping bakit kailangan pang mag-disband, pero alam niyang may magandang maidudulot sa kani-kanilang buhay ang magiging karanasan nila sa pagba-banda.
Una niyang nahanap ang bokalista, si Bree, na nakilala niya noong nasa kolehiyo siya. Mas matanda ito sa kanya. She's just turning twenty-two and a fresh college graduate while Bree was twenty-three.
Tungkol naman sa binubuong banda, may mga nahanap na rin siyang tambulero at pianista at nakausap niya ang mga ito ng masinsinan. Nahanap na rin niya ang dalawang mga gitarista.
Nagtungo siya sa Montreal Entertainment para kausapin ang CEO na si Rexton dela Costa, ipa-finalize na nila ang kontrata ng hahawakan niyang banda. They'd be under that entertainment company.
Nagtagal ng halos isang oras ang pag-uusap niya bago nagpasyang mag-set ng meeting para sa nahanap na niyang mga miyembro.
"Mr. dela Costa, sa mga susunod na araw ay makikilala mo na silang lahat." Hindi pa kasi nito nakita ang limang miyembro bilang grupo. Wala ito nang m-in-eeting niya ang mga miyembro ng banda.
"I trust you on this one, Rachel. And just call me Rexton."
"I can't, you're the CEO. Ayokong isipin ng iba na may something sa atin kaya tinanggap mo ang proposal ko tungkol sa banda kahit pa nga wala naman talaga akong background."
Tumatawa ito nang may kumatok sa pinto.
"May meeting ka pa yata. Mauuna na ako," paalam niya.
Tumayo siya at siya na ang nagbukas ng pinto. Bumungad sa kanya ang singkit na lalaki, hula niya'y isang Hapon, kasama ang maiingay na mga kumpol ng lalaki sa likuran nito.
"Excuse me," she excused herself but one didn't move. "Excuse me," ulit niya. Mas diniinan ang pagsasalita.
"Hello, beautiful."
Natigilan siya nang marinig ang mapaglarong boses ng bumati sa kanya, ramdam niyang sadya nitong idinikit ang labi sa kanyang tainga nang bahagyang yumuko at bumulong.
"Did you miss me?"
Mabilis siyang lumayo at tinalikuran ang lalaki, halos lakad-takbong tinahak ang daan papuntang elevator.
Mabilis niyang pinindot ang close button at bago sumara ang pinto ay nag-angat siya ng tingin at nagkatinginan sila ng lalaking matagal na niyang gustong kalimutan. Ngumisi ito ng nakakaloko't marahas siyang napamura.
Why the heck is he here?!