"They found out the truth!" malakas na kaniyang sigaw sa lalaking nakatayo sa kaniyang harapan at nakatingin rin sa kaniya ng masama. "Akala ko ba hindi magsasalita yang mga tauhan mo?!"
Ibinagsak niya ang katawan sa couch at galit na napasigaw. She's frustrated and annoyed. Naiinis siya dahil hindi nagtagumpay ang kaniyang plano at mukhang nalaman pa ng mga ito na may kinalaman siya sa nangyari.
"It's not my fault that you didn't follow the main plan. Ang usapan natin, si Mark Cyril Romero ang papatayin!" galit din na sigaw pabalik sa kaniya ng lalaking kasama niya sa planong ginawa.
Pero inirapan niya lang ito. "Whatever your plan is! All I want to kill is that bitch who stole Cyril from me! And don't you ever hurt him. Alam mo ang kaya kung gawin."
The man looked at her in disbelief. "Don't you know that I can kill you right now? You ruined my plan and yet you are still breathing. You should fucking consider yourself lucky!"
Coraline felt that her hair at her nape stands up. Kinilabutan siya sa sinabi nito at mabilis niyan itinago ang kamay na bahagyang nanginig. Isinuksok niya ang sarili sa couch ng makitang lumalapit ito sa kaniya. "W-What are you doing?" she asked nervously.
He leaned towards her and put both of his hands on her side. "What happened to your sharp tongue, Miss. Wilford? Scared?" nang aasar na saad nito.
"I-I'm not." utal at mahinang sagot niya rito dahilan para matawa ito. Mabilis itong lumayo sa kaniya habang tumatawa parin at habang siya ay nakahinga ng maluwag.
"You're a monster." mahinang bulong niya na akala niya'y hindi nito maririnig pero ng tumigil ito sa pagtawa at tinignan siya ng masama, agad siyang nagsisi sa kaniyang sinabi. "I'm a monster?" tanong nito. "Then what are you?... A fucking saint?" galit na dagdag nito.
"Don't act like you're a good woman, Miss. Wilford. We both know what you did and it's not anything good."
Natahimik siya. She knew that he's right. Masama rin siya dahil plinano niyang patayin si Athena but she's just getting what she own. Ano namang masama doon?
"Looks like they already knew that we're both involved in what happened. Ano nang gagawin mo ngayon?" pang iiba niya sa usapan.
He chuckled. "They knew that you are involved." sagot nito na ipinagdidiinan ang 'you'. "Bat ako mamomoblema? This is your problem now. Sinira mo ang plano ko kaya wala na akong pakialam sayo."
Natigilan siya sa sinagot nito. "W-What?"
"Just leave. Bago pa maubos ang pasensiya ko at patayin ka talaga. My blood is still boiling because of you." malamig na saad nito at tinalikuran siya.
Coraline is left dumbfounded. Hindi niya inaasahang iiwan siya nito matapos ang nangyari. Yes, she destroyed the plan pero hindi niya parin kasalanang bobo ang pinuno ng Diablos. Alam nitong mahal niya si Cyril pero plinano nito ipapatay si Cyril sa kaniya at hindi siya tanga para patayin ang taong mahal niya kaya ang pinabaril niya ay si Athena.
"Argh! Bakit ba kasi hindi ka pa namatay?! " she exclaimed frustratedly before leaving the Diablos's headquarter.
------
"It's confirmed, Mark. Si Cori nga ang nagplano ng nangyari." saad ni Michael na nakatingin sa CCTV kung saan nasaan si Coraline at tatlong snipers na nag uusap.
Hindi mapigilan ni Cyril ang sarili niya. He punched the wall beside him to let his anger out. "That woman..." he hissed.
"Wait..." napalingon sila kay Brent ng magsalita ito at mabilis na kinalikot ang computer kung saan nakakonekta ang kanilang pinapanood. Ng matapos ang pagkalikot nito sa computer, mabilis nitong tinuro ang screen. "Look!"
Napatingin naman sila sa tinuturo nito at kaagad na nanlaki ang kanilang mga mata. "That's Diablos mark! Ibig sabihin, may kinalaman sila dito." dagdag ni Brent.
"The snipers belong to Diablos." bulong ni Michael na titig na titig sa screen. "That means, nakipagsabwatan si Cori sa Diablos." he added.
Hindi makapaniwala si Cyril sa mga nalaman. Is the Coraline he's seeing right still the Coraline he used to know? "She's fucking insane." bulong niya. "Hindi niya ba alam ang pinapasok niya?!"
"We need to find her. Immediately." ito ang pinaka unang sinabi ni Christian simula nung mag walk out ito sa hospital. Mukhang malaking impact sa kaniya ang nangyari.
Nilingon nila ito. Nakayuko ito at mahigpit ang pagkakakuyom ng kaniyang mga kamay. Mukhang iniiwasan nitong tignan ang video sa screen.
"We will find her, Christian. We will find he-"
"Find who? This woman?" a familiar voice stopped Brent from talking. Kaagad silang napalingon sa pinanggalingan ng boses at ganun na lang ang gulat nila ng makita ang ama ni Athena kasama si Coraline.
Her hands are both tied at the back and she's blindfolded. Coraline is trembling and crying while begging at the man who's holding him. "Let me go, please."
Their eyes are fixed at Coraline but Cyril is looking somewhere is.
He's looking at her wife who's standing behind her father while her hands are close and trembling out of anger. Kitang kita niya ang galit sa mga mata nito habang nakatingin sa nakababata niyang kaibigan. Kulang na lang ay patayin niya na ito sa tingin..
"Wife..." he whispered. Doon lang napansin nila Michael na nandoon din si Athena. Mukhang nagulat rin ang mga ito ng makita ang nag uumapaw na galit ng kaniyang asawa.
Nagtaas ito ng paningin sa kaniya at ng magtama ang paningin nilang dalawa, doon niya nakita ang namamasang mata ng asawa. Kitang kita niya ang pagpipigil nito sa pag iyak.
Agad niya itong nilapitan at niyakap. "Are you okay? Why? What happened?" yumakap ito pabalik sa kaniya at doon bumuhos ang luhang kanina pa nito pinipigilan.
"You should ask this woman, Mark. Pag hindi pa ako dumating sa kwarto ng aking anak, baka matagal ng patay ang asawa mo." ang ama ni Athena ang sumagot sa kaniyang tanong.
Saglit siyang humiwalay sa asawa at tinignan si Coraline. Mukhang alam na nitong siya ang naroon. "Cyril? Cyril, is that you? Help me, please, help me." nagmamakaawa nitong saad sa kaniya.
Malakas na binitawan ng ama ni Athena si Coraline dahilan para matumba ito ay mas lalong umiyak. No one came to help her. Kahit si Christian na mukhang nag aalala sa babae kanina ay hindi ito nilapitan.
He should feel pity towards his childhood friend but he didn't feel anything. Walang awa o kahit kalungkutan man lang siyang naramdaman dito. Galit at poot, yan ang namamayani sa dibdib niya ngayon.
Binitawan niya si Athena at nilapitan si Coraline. Tinanggal niya ang pagkakapiring nito tsaka siya bumalik sa tabi ng kaniyang asawa at ipinulupot ang kamay sa beywang nito.
Ilang beses na napakurap si Coraline bago sila maaninag ng malinaw. "C-Cyril..." mukhang siya ang unang napansin nito bago nito napansin ang kaniyang asawa na nasa kaniyang tabi at sila Christian.
"W-What is this?" naguguluhan nitong tanong ng makita ang lahat ng taong masamang nakatingin sa kaniya. Ilang beses pa nitong inilibot ang paningin bago muling tumingin kay Cyril.
"C-Cyril, help me..." maluha luha nitong saad sa kaniya na para bang wala si Athena sa tabi niya. Tinignan niya lang ito ng malamig pero hindi niya inaasahan ng naglakad ang kaniyang asawa sa tabi ni Coraline.
Nalipat kay Athena ang paningin ni Coraline. Nawala ang pagmamakaawa doon at napalitan ng nang aasar na tingin. Tinaasan niya pa ito ng kilay pero hindi parin nagbago ang expression ng mukha ni Athena.
She's staring at her coldly.
Ng tuluyan siyang makarating sa harapan ni Coraline, malakas niya itong sinampal. Every one of them are shocked. Kahit ang ama ni Athena ay nagulat sa kaniyang ginawa.
"That's for trying to kill me," Athena whispered before slapping her for the second time. "that's for ruining our wedding," and she slapped her for the third time. "and that's for calling my husband 'Cyril'."
Namumula at namamasa ang mata ni Coraline na tumingin kay Athena. She can't touch her reddish cheeks because her hands are tied.
Tinalikuran na ito ni Athena ng bigla itong sumigaw. "Akin lang si Cyril! He's mine!"
Ng mapansin ni Cyril ang pagkuyom ng kamay ng kaniyang asawa, mabilis niya itong nilapitan at niyakap. Alam niyang sasaktan na naman nito si Coraline at ayaw niya ng mangyari yun. It's not that he cared about Coraline but his wife is still not really okay. Umalis ito ng ospital ng hindi pa maayos ang pakiramdam kaya ayaw niyang mas magalit pa ito o mas ma-stress.
"Let me handle this one. You're not completely fine yet." bulong niya sa asawa na naramdaman niyang napabuntong hininga.
When Athena lowered her guard, Cyril let go of her and face Coraline who's looking lovingly at him. Hindi niya alam kung magagalit siya o kikilabutan sa itsura nito.
'She really changed.'
"Cyril, are...are you choosing me?"
He looked at her in disbelief. "You've changed. You've really changed." malayong sagot niya sa tanong nito.
"No, I'm not. This is still me, your Cori."
Napailing si Cyril sa sinabi nito. "Stop this, Coraline. Ayaw kitang saktan kaya tumigil ka na." mahinahon niyang saad dito pero inilingan siya nito.
"No! I will never stop until you come back to me! I will never stop! You are mine! Mi-!"
"I never become yours, Coraline! Stop saying and thinking nonsense!" nauubusan ng timping sigaw niya dito.
Akala niya ay titigil na ito o tatahimik na pero nagkamali siya dahil muli siya nitong sinagot na mas ikinainit ng kaniyang ulo. "Kung hindi ka magiging akin, then no one else will own you! Hindi ako papayag na nagpapakasaya kayo ng babaeng yan habang naghihirap ako! I will kill her! I wi-"
Mabilis na nilapit niya si Coraline at hinawakan ng mahigpit ang baba nito. "Try to hurt my wife again and I will never think twice to hurt you. Pinalampas ko ang ginawa mo sa asawa ko ngayon pero pag naulit pa 'to... baka makalimutan kong naging kaibigan kita." galit na saad niya at pabalibag na binitawan ang panga nito.
Mukhang natakot naman ito sa kaniyang banta at napayuko na lang..
Binalikan niya ang asawa at muling ipinulupot ang kaniyang braso sa beywang nito. Ilang minuto silang natahimik hanggang sa naglakad papalapit si Brent kay Coraline at tinaggal ang pagkakatali ng kamay nito. Mabilis naman napatingin rito si Coraline at magsasalita na sana pero pinigilan siya ni Brent.
Tinulungan niya itong tumayo at dinala sa isa sa mga kwarto nila sa headquarter.
Saglit pa ay lumabas doon si Brent at bumalik sa kanila. Tahimik itong bumalik sa harapan ng kaniyang computer at muling kinalikot yun.
Tahimik rin silang nagsi upo lahat. Walang naglakas loob na sumira sa katahimikan. Pare parehas silang nagpaparamdaman hanggang sa unang nangsalita si Athena.
"Pasensiya na sa ginawa ko kanina. I'm sorry if I hurt her. Hindi ko lang talaga napigilan ang sarili ko." nakayukong bulong nito habang mahigpit ang hawak sa kamay ng asawa.
Michael answered her. "Don't say sorry. Wala kang kasalanan. It's Coraline's fault so stop saying sorry."
Tumango siya sa sinabi nito at hindi na muling nagsalita.
Her father is the one who spoke next. "Alam kung alam niyo na rin na kasabwat ang Diablos dito at hindi ko na mapapalampas to. My daughter almost died. Diablos needs to learn there lesson, they need to be stop."
Lahat sila ay napatingin sa kaniyang ama. Kahit si Brent at tumingin din dahil sa narinig.
"What do you mean, Papa?" naguguluhang tanong din ni Cyril.
Inisa isa nitong tinignan silang lahat bago ibinagsak ang salitang gumulantang sa kanila. "I'll exterminate them from Underground Society."