Chapter 5: Lying Under the Tree
บทที่ 5: นอนเล่นใต้ต้นไม้
[In the morning]
[รุ่งเช้า]
Lord: Another morning already. Hmm...Am I seeing two jars? Oh, it must be Lily's reserve for some kind of unnatural explosion.
ลอร์ด: เช้าอีกแล้ว หืม…ทำไมมีโอ่งสองใบ? อ๋อ คงเป็นโอ่งสำรองของลิลลี่เพื่อป้องกันการระเบิดแบบผิดธรรมชาติ
Minny, emerging from one of the jar: Hello, my lord.
มินนี่โผล่ออกมาจากโอ่งใบหนึ่ง: สวัสดีค่ะ ท่านลอร์ด
Lord: What? Didn't you say you have your responsibility and blah blah blah yesterday?
ลอร์ด: อะไรกัน? แล้วเมื่อวานเธอบอกว่าเธอมีเรื่องต้องรับผิดชอบ อะไรนั่นแหละ?
Minny: Queen of Rose has never formally appointed me for the area, and I'm sure she can find more suitable candidate for the position. Moreover, most of the time I sleep all day long in my jar anyway.
มินนี่: ราชินีกุหลาบไม่เคยแต่งตั้งฉันให้คุมบริเวณนั้นอย่างเป็นทางการเลยค่ะ และฉันก็มั่นใจว่าเธอสามารถหาคนอื่นที่เหมาะสมกว่าสำหรับตำแหน่งนี้ได้ ยิ่งกว่านั้น ส่วนใหญ่แล้วฉันก็หลับอยู่ในโอ่งทั้งวันอยู่แล้วค่ะ
Lord thinks: [Oh, she is as lazy as Lily?]
ลอร์ดคิด: [โอ้ เธอขี้เกียจเหมือนลิลลี่เลยใช่ไหม?]
Minny: But most importantly, I can't resist your charm anymore, my lord. [giggle]
มินนี่: แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือ ฉันทนเสน่ห์ของท่านไม่ไหวอีกแล้วค่ะ อิๆ
Minny blushes a little and dives down to where she were.
มินนี่หน้าแดงเล็กน้อยแล้วดำลงไปใต้น้ำ
Lord: Nice sweet-tongued little girl, ain't she. Hmm...no plan to go anywhere today. I'd better enjoy the castle and the girls today.
ลอร์ด: เป็นสาวน้อยปากหวานนะเธอเนี่ย อืม…วันนี้ไม่มีแผนจะไปไหนเลย หาความสนุกกับปราสาทนี้แล้วก็สาวๆดีกว่า
[Under a big tree in the castle's ground]
[ใต้ต้นไม้ใหญ่ในบริเวณปราสาท]
Lord: Ahh...This big tree is so peaceful. Its shadow is covering a large area around here. My life could be happier if I am reborn into a tree like this. Photosynthesizing all day long, no need to do anything else, no work, no struggle, no worry in the world.
ลอร์ด: อา…..ต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ดูสงบสุขดีจัง เงาของมันแผ่ปกคลุมพื้นที่กว้างรอบๆ ชีวิตของผมคงจะมีความสุขกว่าถ้าได้เกิดมาเป็นต้นไม้แบบนี้ สังเคราะห์แสงทั้งวัน ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่มีงาน ไม่มีความลำบาก ไม่ต้องกังวลอะไรในโลกใบนี้
Iris: Did you do something again with Ruby last night? Today, she ...she... she is [crying]
ไอริส: เมื่อคืนท่านทำอะไรกับรูบี้อีกแล้วใช่ไหมคะ เธอ…เธอ… ฮือๆ
Lord: What happened, iris?
ลอร์ด: เกิดอะไรขึ้น ไอริส?
Iris: ...getting better.
ไอริส: …อาการดีขึ้น
Lord: You should find a better way to say it.
ลอร์ด: คราวหน้าก็บอกให้มันดีกว่านี้ได้ไหม
Iris: [giggle] I heard you was talking with yourself again. I begin to think this is normal for human, or is it?
ไอริส: 555 ฉันได้ยินท่านคุยกับตัวเองอีกแล้ว ฉันเริ่มจะคิดว่านี่เป็นเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์แล้วนะคะ หรือว่าใช่?
Lord: No, it's not normal for human. I'm just weird, uh, I mean, special.
ลอร์ด: ไม่ใช่เรื่องปกติของมนุษย์หรอก ผมก็แค่แปลก เอ้ย พิเศษน่ะ
Iris: Do you want to know more about how peaceful this place is? I can make you hear their voices. Very few maidens can do this, by the way.
ไอริส: ท่านอยากรู้รึเปล่าคะว่าสถานที่แห่งนี้สงบสุขเพียงใด? ฉันทำให้ท่านได้ยินเสียงพวกมันได้นะ มีสาวดอกไม้เพียงไม่กี่คนที่ทำแบบนี้ได้
Lord: Wow, cool.
ลอร์ด: ว้าว เจ๋งไปเลย
Iris: OK, right? Let start by touching both flowers at the end of my double pigtails with each hand of yours.
ไอริส: ตกลงใช่ไหมคะ? งั้นเริ่มด้วยการเอามือจับดอกไม้ทั้งสองข้างที่ปลายหางเปียของฉันเลยค่ะ
Lord: Like this? You are sending the power through these two flowers, right?
ลอร์ด: แบบนี้น่ะเหรอ? เธอกำลังส่งพลังผ่านดอกไม้สองดอกนี่มาใช่ไหม?
Iris: No, I just want you to touch them.
ไอริส: ไม่ใช่ค่ะ ฉันก็แค่อยากให้ท่านจับ
Lord: ....
Iris. OK, it's done. You will be able to hear the voice of plants in your vicinity for a few hours.
ไอริส: โอเค เรียบร้อย ตอนนี้ท่านจะได้ยินเสียงของต้นไม้รอบตัวท่านได้อีกสักสองสามชั่วโมง
Lord: That's it? Thank, Iris.
ลอร์ด: งั้นรึ? ขอบใจมากไอริส
Iris: Enjoy, bye.
ไอริส: ขอให้สนุกนะคะ บาย
[Still under the same tree]
[ใต้ต้นไม้ต้นเดิม]
Lord: Hmm...the magic starts to take effect. I begin to hear them right now.
ลอร์ด: อืม…มนต์เริ่มจะมีผลแล้ว ตอนนี้เริ่มจะได้ยินเสียงพวกมันแล้ว
Small tree1: I can't get any sunlight down here. I'm dying.
ต้นไม้เล็ก1: ฉันได้แสงแดดไม่พอเลย กำลังจะตายอยู่แล้ว
Small tree2: Go away somewhere else. This place is too crowded.
ต้นไม้เล็ก2: ก็ไปที่อื่นสิ แถวนี้มันแน่นเกินไปแล้ว
Small tree3: Those birds keep shitting on me again, and arrkkk.. a woodpecker is pecking on me...arrrkk..
ต้นไม้เล็ก3: นกพวกนั้นขี้ใส่ฉันอีกแล้ว แล้วก็… อ๊ากกกกก…. นกหัวขวานมันจิกฉันไม่หยุด ….อ๊ากกกก
Small tree4: Rest in peace, bro.
ต้นไม้เล็ก4: ตายอย่างสงบนะเพื่อน
Small tree5: Hey you freeloader. Stop climbing on me.
ต้นไม้เล็ก5: เฮ้ พวกชอบเกาะคนอื่น หยุดเลื้อยขึ้นมาบนตัวฉันได้แล้ว
Small tree6: I will, if you stop blocking my sunlight first, fag.
ต้นไม้เล็ก6: ก็ได้ ถ้าแกหยุดบังแสงแดดของฉันก่อน โง่
Small tree7: Too much water in the soil. I'm rotten. I can't breathe...
ต้นไม้เล็ก7: มีน้ำในดินมากเกินไป ฉันจะเน่าอยู่แล้ว หายใจไม่ออก…
Small tree8: The big tree steals all sunlight from us. We don't have any.
ต้นไม้เล็ก8: ต้นไม้ใหญ่มันแย่งแสงแดดพวกเราไปหมด เราไม่ได้แสงเลย
Big tree: Yeah...yeah...yeah... I will move somewhere else so you guys can have more sunlight. Wait! Do I look like I have a LEG?!!?
ต้นไม้ใหญ่: เออๆๆๆ ฉันจะย้ายไปที่อื่นก็แล้วกัน พวกแกจะได้แสงแดดเยอะขึ้น เอ๊ะ! ดูเหมือนฉันมีขารึไง?!!?
Small tree8: Why do we have to grow under you big bully?
ต้นไม้เล็ก8: ทำไมเราต้องมาโตอยู่ใต้ตัวโตขี้รังแกด้วยนะ?
Big tree: Why don't you grow somewhere else then? Don't you realize that I come here first, huh? And you think I don't have a problem? These worms are eating me alive, and I can't do anything about it.
ต้นไม้ใหญ่: ทำไมพวกแกไม่ไปเกิดที่อื่นล่ะ? อย่าลืมว่าฉันมาอยู่ตรงนี้ก่อนนะ? แล้วพวกแกคิดว่าฉันไม่มีปัญหาเลยรึไง? หนอนพวกนี้กำลังกินฉันทั้งเป็นอยู่ แล้วฉันก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้ด้วย
Small tree1: Look at that human over there. He can go anywhere he pleases. This world is so unfair.
ต้นไม้เล็ก1: ดูมนุษย์คนนั้นสิ เขาจะไปไหนก็ได้ โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม
Small tree2: Why..why...why...look at him lying down, as if he has no worry in the world.
ต้นไม้เล็ก2: ทำไมๆ ดูสิเขานอนสบาย ราวกับว่าเขาไม่ต้องกังวลอะไรในโลกใบนี้
Small tree3: It hurts so much. I don't want to live anymore, bye.
ต้นไม้เล็ก3: เจ็บจังเลย ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว บาย
Small tree4: You can't even fking kill yourself.
ต้นไม้เล็ก4: แกฆ่าตัวตายยังไม่ได้เลย
Small tree5: I must grow faster, or very soon these fags will cover all my leaves and blocking all my sunlight.
ต้นไม้เล็ก5: ฉันต้องโตให้เร็วกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเจ้าพวกเลวพวกนี้จะปกคลุมใบของฉันแล้วบังแสงแดดไปหมด
Small tree6: Be my guest, and let call it revenge.
ต้นไม้เล็ก6: ทำได้ก็ทำสิ เรียกมันว่าการแก้แค้นนะ
Small tree7: Could you guys let me die in peace?
ต้นไม้เล็ก7: พวกแกปล่อยให้ฉันตายอย่างสงบได้ไหม?
Small tree8: Could everyone stop talking for a sec? Our friend is dying.
ต้นไม้เล็ก8: ช่วยเงียบกันสักแป๊บได้ไหม? เพื่อนของเรากำลังจะตาย
Small tree1: You! Human over there. Stop enjoying our shade. Go away.
ต้นไม้เล็ก1: แก! มนุษย์ตรงนั้นน่ะ หยุดพักผ่อนใต้ร่มของพวกเราได้แล้ว ไปที่อื่นไป
Small tree2: Selfish human.
ต้นไม้เล็ก2: มนุษย์เห็นแก่ตัว
Small tree3: I think he can't hear you two.
ต้นไม้เล็ก3: ฉันคิดว่าเขาไม่ได้ยินพวกแกหรอก
Small tree4: YES!, he's gone. What a fag.
ต้นไม้เล็ก4: เยี่ยม! มันไปแล้ว เลวจริงๆ
Small tree5: Never come back. Life is so unfair.
ต้นไม้เล็ก5: อย่ากลับมาอีกนะ ชีวิตช่างไม่ยุติธรรม
Small tree6: Look at him, going to a hot spring. I can't even get enough water to live on.
ต้นไม้เล็ก6: ดูมันสิ ไปบ่อน้ำร้อนด้วย น้ำจะกินฉันยังไม่มีเลย
Small tree7 dies.
ต้นไม้เล็ก7 ตาย
Small tree8: Have a safe trip to a better life, my friend.
ต้นไม้เล็ก8: เดินทางอย่างปลอดภัยสู่ชีวิตที่ดีกว่านะ เพื่อนของฉัน
[The castle's hot spring]
[บ่อน้ำร้อนของปราสาท]
Lord: Damn. This place is much quieter. Those plants are so noisy I can't stand them. It seems they have a lot of problems of their own too. I was so mistaken.
ลอร์ด: เฮ้อ ที่นี่เงียบกว่าเยอะ ไม่ไหวเลย ต้นไม้พวกนี้ช่างหนวกหูจริงๆ ดูเหมือนพวกมันก็มีปัญหาเยอะเหมือนกันนะ เคยเข้าใจผิดไปเยอะเลย
Moss1: This place is too hot. I am dying!
มอส1: ที่นี่ร้อนเกินไปแล้ว ฉันกำลังจะตาย!
Lord, splashing hot water all over it: Then shut up and DIE already.
ลอร์ดสาดน้ำร้อนใส่มอส: งั้นหุบปากแล้วก็ตายๆไปซะ
Moss1: ARRRKKKK...
มอส1: อ๊ากกกกก…
Ruby & Iris, walking in, wearing towel: Hello, my lord.
รูบี้ & ไอริสเดินเข้ามา สวมผ้าเช็ดตัว: สวัสดีค่ะท่านลอร์ด
Iris, smiling: Enjoy the peace?
ไอริสยิ้ม: สงบดีไหมคะ?
Lord: Grrr...
ลอร์ด: แฮ่…
Ruby: What happened, sis?
รูบี้: เกิดอะไรขึ้นคะ พี่?
Iris: Forget about it. By the way, I want to enjoy the hot spring over there alone. You can stay here with the lord all by yourself, right? No sudden outburst of scream, no traumatic flashback, no nightmare in broad daylight....
ไอริส: อย่าไปสนใจเลย อ้อ…ฉันอยากพักผ่อนกับน้ำพุร้อนตรงโน้นคนเดียว เธออยู่ตรงนี้กับท่านลอร์ดตามลำพังได้ใช่ไหม? คงไม่อยู่ดีๆก็กรีดร้อง มองเห็นภาพอดีตอันเลวร้าย หรือฝันร้ายกลางวันแสกๆหรอกใช่ไหม….
Lord: ....
Ruby, approaching the lord: Sure, sis, bye.
รูบี้เคลื่อนเข้าใกล้ท่านลอร์ด: ได้ค่ะ บายค่ะพี่
Ruby: Tell me what happened and I will totally forgive you for what you did earlier. [giggle]
รูบี้: บอกมาสิว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วฉันจะยกโทษให้ท่านในสิ่งที่ท่านทำไปก่อนหน้านี้ อิๆ
Lord: Iris has given me the power to listen to plant's voice..
ลอร์ด: ไอริสให้พลังฉันฟังเสียงต้นไม้พูดกัน
Ruby: Oh, I can hear them too, but I have to listen carefully and it must be in a quiet place.
รูบี้: อ้อ ฉันก็ได้ยินนะคะ แต่ต้องตั้งใจฟัง แล้วก็ต้องเป็นที่เงียบด้วย
Lord: Seem she cranked up volume to the max. I heard them shouted.
ลอร์ด: ดูเหมือนเธอจะเร่งเสียงจนสุดเลย ผมได้ยินพวกมันตะโกนกันเลย
Moss1: Y....o...u.... .b....a....s....t.....a....r....d...
มอส1: ไ..........อ้........เ..........ล...........ว
Lord: Ruby, let us go play with the waterfall over there. It is too mossy around here.
ลอร์ด: รูบี้ เราไปเล่นน้ำตกตรงโน้นกันดีกว่านะ แถวนี้มอสมันเยอะน่ะ
Ruby: The water run in from the river nearby. This castle is so nice, my lord.
รูบี้: สายน้ำไหลเข้ามาจากแม่น้ำใกล้ๆค่ะ ปราสาทนี้ช่างดีจริงๆนะคะ
Lord: Hot waterfall is the best waterfall.
ลอร์ด: น้ำตกร้อนคือน้ำตกที่ดีที่สุดเลย
Ruby: The waterfall impact is so strong. Oops, my towel.
รูบี้: น้ำตกกระแทกแรงจัง อุ้ย ผ้าเช็ดตัวฉัน
Ruby: My lord, are you OK? Why are you fainting? My lord..my lord.
รูบี้: ท่านลอร์ดคะ เป็นไรไหม? ทำไมเป็นลมคะ? ท่านลอร์ด
[On a dry ground nearby]
[บนพื้นดินใกล้ๆ]
Iris: Ruby has healed your nosebleed with her magic, my lord. I told you she is practically good with everything.
ไอริส: รูบี้รักษาเลือดกำเดาของท่านด้วยเวทมนตร์ของเธอแล้วค่ะ ฉันบอกแล้วว่าเธอเก่งเกือบทุกอย่าง
Ruby: Are you OK, my lord? When you fainted, I carried you up here as fast as I could.
รูบี้: เป็นไรไหมคะ? ตอนท่านเป็นลม ฉันก็อุ้มท่านขึ้นมาที่นี่ทันทีเลย
Iris: ...without even getting her towel first.
ไอริส:…..โดยยังไม่ได้นุ่งผ้าเช็ดตัวเลย
Ruby: What? Why? He bleeds more and about to faint again. It's my fault my magic isn't strong enough.
รูบี้: อะไรอ่ะ? ทำไม? เขาเลือดออกเพิ่มอีก แล้วก็จะเป็นลมอีกแล้ว ความผิดฉันเองที่มนต์ของฉันไม่แรงพอ
Iris: Better get dressed first, Ruby, or else he might bleed even more and faint again. Some men are very vulnerable to our naked body.
ไอริส: ไปแต่งตัวก่อนไป รูบี้ ไม่งั้นเขาอาจจะเลือดออกแล้วก็เป็นลมอีก ผู้ชายบางคนอ่อนไหวต่อร่างเปลือยของพวกเรา
Ruby: Eh? Why?
รูบี้: เอ๋? ทำไมคะ?
Iris: Never mind.
ไอริส: ช่างมันเถอะ
[Somewhere in the castle]
[สักแห่งในปราสาท]
Holly: Where have you travel to with the lord?
ฮอลลี่: เธอเคยไปไหนกับท่านลอร์ดมาแล้วบ้าง?
Violet: The radish village, the forest, Water yggdrasil....
ไวโอเล็ต: หมู่บ้านหัวไชเท้า ป่า อิกดราซิลน้ำ….
Holly, sobbing: I envy you so much.
ฮอลลี่สะอื้น: ฉันอิจฉาเธอจังเลย
Violet: Please don't cry. Next time I will ask the lord to bring you too.
ไวโอเล็ต: อย่าร้องไห้สิ คราวหน้าฉันจะขอให้ท่านลอร์ดพาเธอไปด้วยนะ
Lord: Hi, you girls.
ลอร์ด: สวัสดีสาวๆ
Violet: Hey...Holly, you want to go with us next time, right? You can ask the lord directly.
ไวโอเล็ต: เฮ้…ฮอลลี่ เธออยากจะไปกับเราคราวหน้าใช่ไหมล่ะ? เธอขอท่านลอร์ดโดยตรงเลยสิ
Holly: I can't... I'm just...
ฮอลลี่: ไม่…ฉันมันก็แค่….
Lord: Next time you go too, Holly. You've got to do some maiden duty, OK?
ลอร์ด: คราวหน้าเธอไปด้วยนะ ฮอลลี่ เธอต้องทำหน้าที่สาวดอกไม้บ้างนะรู้ไหม?
Holly: Really, I can go? I will do my best.
ฮอลลี่: จริงเหรอคะ ฉันไปด้วยได้? ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ
Lord: Violet told me you have thorns I should be careful about?
ลอร์ด: ไวโอเล็ตบอกผมว่าเธอมีหนามที่ผมควรระวังเอาไว้?
Holly: Yes, my lord. These thorns are all over my body. It is too dangerous for people to stay close to me, let alone hug me.
ฮอลลี่: ใช่ค่ะ หนามพวกนี้ขึ้นอยู่ทั่วตัวฉันเลย มันอันตรายมากสำหรับใครที่แค่จะอยู่ใกล้ตัวฉัน อย่าว่าแต่จะกอดฉันเลย
Holly starts crying.
ฮอลลี่เริ่มร้องไห้
Lord: I'm hugging you.
ลอร์ด: ผมจะกอดเธอเอง
Holly: No, don't...
ฮอลลี่: ไม่นะ อย่า….
Iris, walking in: Be careful, my lord. Her thorns are much sharper than you think and it is her main weapon.
ไอริสเดินเข้ามา: ระวังนะคะท่านลอร์ด หนามของเธอมันคมกว่าที่ท่านคิด แล้วมันก็เป็นอาวุธหลักของเธอด้วย
Violet: My lord, you are bleeding a lot. I will get Sola or Ruby immediately. Trent, help me find these two. Top priority.
ไวโอเล็ต: เลือดออกเยอะเลย ฉันจะไปตามโซล่าหรือรูบี้มาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ เทรนต์ ช่วยตามสองคนนี้มาด้วย เรื่องสำคัญมาก
Holly: This is all my fault. I will carry him to his bed right now.
ฮอลลี่: ความผิดฉันเอง ฉันจะอุ้มเขาไปที่เตียงเดี๋ยวนี้เลย
[More blood gush out from the lord's body]
[เลือดไหลออกมาอีกจากร่างของท่านลอร์ด]
Iris: No, Holly! Put him down right now. I will carry him myself.
ไอริส: ไม่นะฮอลลี่! วางเขาลงเดี๋ยวนี้เลย ฉันจะอุ้มเขาเอง
[In the bedroom]
[ในห้องนอน]
Holly: I'm so sorry, my lord.
ฮอลลี่: ฉันขอโทษจริงๆค่ะ
Lord: I don't regret hugging you. If I could rewind time, I would hug you again.
ลอร์ด: ผมไม่เสียใจเลยที่กอดเธอ ถ้าย้อนเวลาได้ ผมก็ยังจะกอดเธออีกครั้ง
Holly, hugging him: My lord, I'm not worthy of your kindness.
ฮอลลี่กอดท่านลอร์ด: ฉันไม่สมควรที่จะได้รับความอ่อนโยนนี้เลยค่ะ
[No doubt, more blood gush out from the lord's body]
[ไม่ต้องสงสัยเลย เลือดกระฉูดออกมาจากท่านลอร์ดอีก]
Iris: If you keep doing this he could die for real, you know?
ไอริส: รู้ป่ะว่าถ้ายังทำแบบนี้ต่อเขาอาจจะตายจริงๆก็ได้นะ?
[Somewhere in the North]
[สักแห่งในตอนเหนือ]
Purple: I still can't find it.
เพอเพิล: ฉันยังหามันไม่เจอเลย
Nearby cow: Kwaiiii.
วัวใกล้ๆ: ควาย
Purple: What a weird cry for a cow. It sound like an insult in some language.
เพอเพิล: ทำไมวัวมันร้องเสียงแปลกจัง ฟังดูเหมือนมันกำลังด่าใครอยู่
Cow: Kwaiiiii. E-Kwaiiii
วัว: ควาย ควาย
Purple: .....
[Back to the bedroom]
[กลับมายังห้องนอน]
Lord: Thank you both for your healing, or else I might have died from the severe blood loss.
ลอร์ด: ขอบคุณทั้งสองคนที่ช่วยรักษาแผลให้ ไม่อย่างนั้นผมอาจจะตายเพราะเสียเลือดมากก็เป็นได้
Sola: I can heal you with the power of sunlight.
โซล่า: ฉันรักษาท่านได้ด้วยพลังแห่งแสงอาทิตย์ค่ะ
Ruby: I can heal you with the power of love.
รูบี้: ฉันก็รักษาท่านได้ด้วยพลังแห่งความรักค่ะ
Lord: Really?
ลอร์ด: จริงรึ?
Ruby: No.
รูบี้: ไม่จริง
Lord: Don't stay with Iris for too long. She is a bad influence, you know.
ลอร์ด: อย่าไปอยู่ใกล้ไอริสมากนะ เดี๋ยวติดนิสัยไม่ดีของเธอมา
Ruby giggles.
รูบี้หัวเราะ
Sola: Holly runs away saying she is sorry.
โซล่า: ฮอลลี่วิ่งหนีไปแล้วบอกว่าเธอเสียใจค่ะ
Lord: Half of it is my fault. I should be more careful. You maidens are too powerful.
ลอร์ด: ครึ่งหนึ่งเป็นความผิดผมเอง ผมควรจะระวังมากกว่านี้ พวกเธอพลังมากมายกันจริง
Iris: That's not true. Every parts of my body is so soft, especially....
ไอริส: ไม่จริงค่ะ ทุกส่วนของร่างกายฉันอ่อนนุ่ม โดยเฉพาะ…
Lord: ....
Sola: I heard the fortune teller at Water yggdrasil is fake, right? I came across one in Midland during my travel. If you still want to know about.....
โซล่า: ฉันได้ข่าวว่าหมอดูที่อิกดราซิลน้ำเป็นของปลอมใช่หรือเปล่าคะ? ฉันบังเอิญเจอหมอดูคนนึงในมิดแลนด์ระหว่างการเดินทาง ถ้าท่านยังอยากรู้เกี่ยวกับ….
Wevil: Shopping time!!!
วีวิล: ได้เวลาช้อปปิ้งแล้ว!!!
Lord: Uh..Wevil...you speak that line way too soon... but yeah let go shopping there, and meet the new fortune teller for a plus.
ลอร์ด: เอ่อ…วีวิล…เธอพูดประโยคนี้เร็วไปเยอะเลยนะ…แต่พวกเราไปช้อปปิ้งที่นั่นกันเถอะ แล้วก็แวะหาหมอดูคนใหม่ด้วยเป็นของแถม
Wevil smiles happily.
วีวิลยิ้มอย่างมีความสุข
Peony: Good morning, my lord.
พีโอนี่: อรุณสวัสดิ์ค่ะ
Lord: Since you are the first maiden, do you have any idea about my past? There were just two of us for quite some time, am I right?
ลอร์ด: เพราะเธอเป็นสาวดอกไม้คนแรก เธอรู้อะไรเกี่ยวกับอดีตของผมบ้างไหม? เราเคยอยู่กันแค่สองคนสักระยะหนึ่งใช่ไหมล่ะ?
Peony starts to think about their past, and begins to blush a lot.
พีโอนี่เริ่มคิดถึงเรื่องในอดีต แล้วก็เริ่มจะหน้าแดงมาก
Peony: I have no idea. Excuse me, my lord. I have some work to do.
พีโอนี่: ฉันไม่รู้เลยค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันมีธุระจะต้องทำ
Peony walks away.
พีโอนี่เดินจากไป
Lord: She run away again. She is quite elusive, isn't she?
ลอร์ด: เธอหนีไปอีกแล้ว ตีสนิทเธอยากจริงๆใช่ไหมล่ะ?
Sola, with a dry smile: Guess so, my lord. If I remember correctly, she weren't acting like this towards you before your slumber. At that time she was a cute lovely little girl. My lord this...my lord that...always stick with you....[giggle]
โซล่ายิ้มแห้งๆ: คงงั้นมั้งคะ แต่ถ้าจำไม่ผิด ก่อนที่ท่านจะหลับยาว เธอไม่ได้ทำตัวแบบนี้กับท่านนะคะ ตอนนั้นเธอยังเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารัก ท่านลอร์ดคะ…ท่านลอร์ดขา…ตามท่านแจเลยทีเดียว….อิๆ
Iris: Yes, I remember that time too. I think she has grown up much more since then, and that come with more responsibilities.
ไอริส: ใช่แล้ว ฉันก็จำช่วงนั้นได้เหมือนกัน ฉันคิดว่าเธอคงโตขึ้นมากตั้งแต่ตอนนั้น แล้วก็มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นด้วย
Sola: Most of us were born fully grown, my lord. Only a few like Peony and Astille were born as a child.
โซล่า: พวกเราเกือบทุกคนเกิดมาก็โตเต็มที่อยู่แล้ว มีแค่พีโอนี่กับแอสทิลที่เกิดมาเป็นเด็กค่ะ
Lord: Oh, Astille will grow up soon I guess.
ลอร์ด: อ้อ แอสทิลน่าจะโตในเร็วๆนี้แหละมั้ง
Sola: I'm not sure about Astille, my lord. She seemed to have stopped growing for quite some time. There seems to be a great variety in yggdrasil's creation. I'm glad I wasn't born as a white radish.
โซล่า: ฉันไม่แน่ใจเรื่องแอสทิลนะคะ ดูเหมือนเธอจะหยุดโตได้สักพักแล้ว สิ่งที่อิกดราซิลสร้างขึ้นดูจะมีความแตกต่างกันอยู่มากเลย ฉันดีใจที่ไม่ได้เกิดมาเป็นหัวไชเท้าค่ะ
Lord: Tell me more about the land in this continent. Is Midland located in the center of it.
ลอร์ด: เล่าเรื่องดินแดนต่างๆในทวีปนี้หน่อยสิ มิดแลนด์นี่อยู่ตรงกลางทวีปเหรอ
Sola: Hey, Ruby, let draw a map of this continent. She is the best at drawing.
โซล่า: นี่รูบี้ วาดแผนที่ทวีปนี้ให้หน่อยสิ เธอวาดรูปเก่งสุดค่ะ
Ruby: ..and the loveliest too..[giggle]... Here is the map, my lord.
รูบี้: …แล้วก็น่ารักสุดด้วยค่ะ…อิๆ….นี่แผนที่ค่ะท่านลอร์ด
Sola: Let start with Midland. It's a powerful empire comprising about 30 cities and spanning a large area, located below the geographical center of the continent. In the true center of the continent is the Dark kingdom, a fearful land inhabited by the dead and dark creature where not many people want to go in. In the north is the land of the Ice queen. Far away to the right is Magic kingdom, ruled by Lady Priscilla.
โซล่า: เริ่มต้นจากมิดแลนด์ เป็นจักรวรรดิอันทรงพลังที่ประกอบด้วยเมืองราว 30 เมืองและมีเนื้อที่กว้างใหญ่ ตั้งอยู่ด้านล่างของจุดกึ่งกลางทางภูมิศาสตร์ของทวีปนี้ แต่ที่จุดกึ่งกลางจริงๆของทวีปนี้ก็คืออาณาจักรมืด ซึ่งเป็นดินแดนอันน่าหวาดกลัวที่มีเหล่าผีดิบและมอนสเตอร์แห่งความมืดอาศัยอยู่ ไม่มีใครกล้าเข้าไปที่นั่น ทางเหนือจะเป็นดินแดนของราชินีน้ำแข็ง ไกลออกไปทางขวาคืออาณาจักรแห่งเวทย์ที่มีผู้ปกครองคือท่านหญิงพริสซิลล่า
Sola: Very far towards the northwest is rumored to be the land of machine and gems, which I'm not sure how exactly these two things can go together. Well, we are located at the left side of the continent. Hey, my lord.... are you listening?
โซล่า: ไกลออกไปมากทางตะวันตกเฉียงเหนือนั้นลือกันว่าเป็นดินแดนของเครื่องจักรกลและพลอย ฉันก็ไม่แน่ใจว่าทั้งสองอย่างนี้มันไปด้วยกันได้ยังไง อืม ส่วนพวกเราตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของทวีปค่ะ เอ๊ะ ท่านลอร์ด…ฟังอยู่รึเปล่าคะเนี่ย?
Lord: Oh, yes, yes.. I'm listening.... yawn.... Dark kingdom. Please continue.
ลอร์ด: อืมๆ ฟังสิ…หาว…อาณาจักรมืด แล้วไงต่อ
Sola: Let continue some other time then. Excuse me. I have some work to do.
โซล่า: เรามาคุยกันต่อวันหลังเถอะค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันมีธุระจะต้องทำ
Sola walks away.
โซล่าเดินจากไป
Iris: Now you have pissed two maidens in short succession, my lord.
ไอริส: ตอนนี้ท่านทำให้สาวๆสองคนโกรธติดๆกันเลยนะคะ
Lord: OK, we travel tomorrow then. How long will we reach the destination?
ลอร์ด: งั้นเราเดินทางวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน เมื่อไหร่จะถึงจุดหมายล่ะ?
Iris: If we start in the morning, and travel by the new wagon Sola just acquired. Then we probably reaches the westernmost city of Midland in the evening, I guess.
ไอริส: ถ้าเราเริ่มเดินทางตอนเช้า แล้วเดินทางต่อด้วยรถม้าที่โซล่าเพิ่งจะหามา เราก็น่าจะถึงเมืองทางพรมแดนตะวันตกของมิดแลนด์ในตอนเย็นค่ะ ฉันคิดว่านะ
Wevil: Awesome! We can rest through the night in some exotic hotel there.
วีวิล: เยี่ยมไปเลย! เราจะได้พักค้างคืนในโรงแรมเจ๋งๆที่นั่น
Iris: Now we can't leave Wevil here, can we?
ไอริส: ตอนนี้เราคงทิ้งวีวิลไว้ที่นี่ไม่ได้แล้วมั้งคะ?
Lord: I think Almond become a required member of this trip since it seems we need to spend a lot.
ลอร์ด: ฉันคิดว่าอัลมอนด์น่าจะต้องไปด้วยเพราะว่าดูเหมือนเราจะต้องใช้จ่ายกันอย่างหนักเลย
[In the castle hall]
[ทางเดินในปราสาท]
Lord: Oh, I totally forgot. I got this pink sapphire from the item shop as a gift for Peony. Where's her room? I've never been there. Oh, I'm sure it's here. I remember her scent.
ลอร์ด: อืม…ลืมไปเลย พลอยสีชมพูเม็ดนี้ที่เก็บมาจากร้านไอเท็มเพื่อเป็นของฝากพีโอนี่ ห้องของเธออยู่ไหนนะ? ยังไม่เคยไปที่นั่นเลย เอ๊ะ…ต้องเป็นห้องนี้แน่ จำกลิ่นเธอได้
Lord: Hmm...the door is not locked. I will just go in and drop the sapphire on her desk. Eh? She is in her flower form? Is she sleeping? Hmm...this scent...it smells so good. I think I'll just check her petals. The flower looks just as elegant as her appearance in maiden form.
ลอร์ด: อืม…ประตูมันไม่ได้ล็อค เปิดเข้าไปแล้ววางพลอยเอาไว้บนโต๊ะของเธอเลยดีกว่า เอ๋? เธออยู่ในรูปดอกไม้เหรอ? หลับอยู่มั้ง? อืม…กลิ่นนี้…หอมจริงๆ ลองสำรวจกลีบดอกของเธอหน่อยดีกว่า ดอกไม้ดอกนี้ดูสง่างามเหมือนกับลักษณะของเธอตอนที่อยู่ในรูปมนุษย์เลย
Lord: These petals are so soft I want to caress them all day long. Let me sink my face in them so I can smell it better. Arhh...these soft petals are all over my face. I can't stop myself right now....
ลอร์ด: กลีบดอกพวกนี้นุ่มนิ่มจัง อยากจะลูบคลำไปตลอดทั้งวันเลย ลองเอาหน้าเข้าไปดมใกล้ๆดีกว่าจะได้กลิ่นหอมชัดๆ อา….กลีบดอกนุ่มนิ่มพวกนี้สัมผัสกับใบหน้า ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกแล้ว….
Peony turns back to her maiden form, panting a little. She is in her defensive stance, hand holding her unsheathed rapier.
พีโอนี่แปลงร่างกลับเป็นมนุษย์ หอบเล็กน้อย เธอตั้งท่าป้องกันตัว มือข้างหนึ่งกำดาบในฝักดาบของเธอเอาไว้
Peony: What are you doing, my lord?
พีโอนี่: ท่านกำลังทำอะไรคะ?
Lord: I'm sorry. I just ...just....uh.... examine your petal arrangement. Your flower looks like rose, isn't it.
ลอร์ด: ขอโทษนะ ฉันก็แค่…เอ่อ….สำรวจลักษณะของกลีบดอกของเธอน่ะ ดอกไม้ของเธอดูเหมือนดอกกุหลาบเลยใช่ไหมล่ะ
Peony: Could you please get out of my room?
พีโอนี่: ช่วยออกไปจากห้องของฉันได้ไหมคะ?
Lord: I'm sorry. I....
ลอร์ด: ผมขอโทษ ผม…
Peony: Please just get out.
พีโอนี่: ออกไปด้วยค่ะ
[Outside Peony's room]
[ด้านนอกห้องพีโอนี่]
Lord: I'm a bad...bad...bad...man. This time I'm sure she won't forgive me for real. I shouldn't do that. I just realize that her petals are like her body. It's almost like I have...
ลอร์ด: ผมมันแย่…แย่…แย่ เป็นผู้ชายที่แย่มาก คราวนี้ผมมั่นใจว่าเธอต้องไม่ยกโทษให้ผมแน่นอน ผมไม่ควรทำอะไรแบบนั้นเลย เพิ่งนึกได้ว่ากลีบดอกของเธอคือร่างกายของเธอ แบบนี้ก็คล้ายๆกับผม…..
The lord walks away.
ท่านลอร์ดเดินจากไป
[Inside Peony's room]
[ในห้องของพีโอนี่]
Peony: Bad...bad Peony. Why did I have to wake up so soon? I should have slept a little longer and let my lord enjoy my petals a little more. Why did you have to touch me so softly? You can touch my petals as hard as you want. Tear them into pieces, I don't care. Why did you have to give me a personal room, my lord. Everyone else can sleep with you, but I... I hate this room so much.
พีโอนี่: แย่…แย่มากเลยพีโอนี่ ทำไมฉันต้องตื่นขึ้นมาเร็วแบบนี้ด้วย? ฉันควรจะนอนหลับต่ออีกสักหน่อยแล้วให้ท่านลอร์ดมีความสุขกับกลีบดอกของฉันอีกสักนิด ทำไมต้องสัมผัสฉันเบามือแบบนั้นด้วย? สัมผัสกลีบดอกของฉันแรงแค่ไหนก็ได้ค่ะ ฉีกมันให้เป็นชิ้นๆเลยก็ได้ ฉันไม่สนใจ แล้วทำไมต้องยกห้องส่วนตัวให้ฉันด้วย ทุกคนนอนห้องเดียวกับท่านได้ แต่ฉัน….ฉันเกลียดห้องนี้จริงๆ
Peony: Don't you know how hard it is for me to control myself when you caress my petals like that? If I let you stay in my room a little longer, you might see me doing these things to my own flowers. Or perhaps I should have let you see me like this. Touch my petals a little more, my lord. Hug me tight please. ....I can't stop it anymore...my lord…...I...I....
พีโอนี่: รู้รึเปล่าว่าฉันควบคุมตัวเองได้ยากขนาดไหนเวลาที่ถูกสัมผัสกลีบดอกแบบนั้น? ถ้าท่านอยู่ในห้องนี้นานอีกสักหน่อย ท่านอาจจะได้เห็นฉันทำอะไรกับกลีบดอกของฉันเองแบบนี้ หรือบางทีฉันควรจะให้ท่านเห็นฉันในสภาพนี้ดีนะ สัมผัสกลีบดอกของฉันอีกสักหน่อย ท่านลอร์ด กอดฉันให้แน่นๆได้ไหมคะ…ฉันห้ามตัวเองไม่ได้อีกแล้ว…ท่านลอร์ด…ฉัน….ฉัน….
Several blue birds near the windows are chirping frantically as if they are so fed up with something.
นกสีฟ้าหลายตัวใกล้หน้าต่างกำลังร้องอย่างตื่นตระหนกราวกับว่ามันสุดจะทนกับอะไรสักอย่าง
[On the balcony at night]
[ที่ระเบียงตอนกลางคืน]
Iris: You are back to your old self now, right?
ไอริส: ตอนนี้เธอกลับมาเป็นคนเดิมแล้วใช่ไหม?
Ruby: Emotionally, I think. The flower still hurts but it feels much better now.
รูบี้: คิดว่าด้านจิตใจคงปกติแล้ว ดอกไม้ยังเจ็บอยู่แต่มันก็ดีขึ้นมากแล้ว
Iris: I'm so sorry this happened to you.
ไอริส: ฉันเสียใจจริงๆที่เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเธอ
Ruby: It wasn't that bad, sis. Even it hurted so much I wanted to die at the time, it is also the happiest moment of my life too. It's hard to explain.
รูบี้: พี่คะ มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอก ถึงแม้ตอนนั้นมันจะเจ็บมากจนฉันอยากจะตายก็ตาม แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของฉันด้วย มันอธิบายยากค่ะ
Iris thinks: [Yeah..yeah..I think I have a rough idea of it]
ไอริสคิด: [เออๆ….ฉันก็พอจะเข้าใจคร่าวๆนะ]
Ruby: You know this all along, right? That eventually I will like it. Love you so much, sis.
รูบี้: พี่รู้มาตลอดเลยใช่ไหมคะ? ว่าในที่สุดแล้วฉันจะชอบมัน รักพี่มากที่สุดเลยค่ะ
Iris thinks: [Actually I didn't know that, I just want to have some fun]
ไอริสคิด: [จริงๆแล้วฉันก็ไม่รู้หรอก ก็แค่อยากจะสนุกเท่านั้น]
[Almost midnight, in the bedroom]
[เกือบเที่ยงคืนแล้ว ในห้องนอน]
Ruby: My lord, why did you always run away from me lately?
รูบี้: ทำไมช่วงนี้หลบหน้าฉันตลอดเวลาเลยคะ?
Lord: Could we stop seeing each other for a while? Now your flower still hurt. If you stay near me, I fear that I might lost control of myself and make you hurt so.. so much again.
ลอร์ด: เราหยุดเจอกันสักพักได้ไหม? ตอนนี้ดอกไม้ของเธอยังบาดเจ็บอยู่ ถ้าเธอเข้ามาใกล้ ผมกลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่ได้แล้วทำให้เธอต้องเจ็บ เจ็บมากๆอีกครั้ง
Ruby: If you can't hold it, then so be it. Hurt me all you want. If it is you, I don't care even if it hurts so much I want to die. Do whatever you want to me.
รูบี้: ถ้าท่านห้ามตัวเองไม่ได้ ก็ทำให้ฉันเจ็บได้เท่าที่ต้องการเลยค่ะ ถ้าเป็นท่าน ฉันไม่สนใจว่ามันจะเจ็บซะจนฉันอยากจะตาย อยากทำอะไรก็ทำเลยค่ะ
Lord: Ruby... I .... I can't stand it anymore. This flower...your body....
ลอร์ด: รูบี้….ผม…ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ดอกไม้นี้…ร่างกายของเธอ….
[At midnight]
[เที่ยงคืนตรง]
Lord: Damn, these weird dreams are disrupting my sleep pattern. I'd better continue sleeping. zzzz...
ลอร์ด: แย่จัง ความฝันพวกนี้รบกวนการนอนหลับจริงๆ นอนต่อดีกว่า zzzzz…..