MANILA INTERNATIONAL AIRPORT
6:00 PM
DANIEL KEIFFER
I'm back... He whispered!
When he was arrived at the waiting area. While he saw his friends waiting for him. He was noticed them early before, that he was coming now.
Just he continue to walk and wait to get their attention, after a few minutes at last they saw him.
Then he keep smiling. Just to show up them that he was happy to be here again...
He didn't know If his father's know that he is coming now a day? That he was thinking, while his friends coming towards him..
"Hey! Bro kumusta, ikaw na ba talaga 'yan? Ang gwapo mo ngayon ah!hahaha" Miguel said. He hug each other and tap their shoulder.
Ang laki na rin ng ipinagbago nito. Isa na rin pala siyang ganap na artist ngayon at the age of twenty four. Dati mahilig lang siyang magdrawing. Bulong niya sa isip.
"Sira! Matagal na akong gwapo." He said then they giggles.
"Kumusta insan?" Carlos said, and tap his shoulder too.
After that he grip and carry his luggage. Madalas siya nitong puntahan sa Boston. Minsan kasama rin nito si Miguel.
"Kumusta na kayo dito?" Saglit siyang nagpalinga-linga na tila may hinahanap. Silang dalawa lang pala ang narito bulong n'ya sa sarili.
"H'wag mo na siyang hanapin Bro, wala siya ngayon dito nasa Hong Kong siya bumibili ng chopstick." Biro ni Miguel.
"Sira, puro ka kalokohan Migz! Kinailangan lang naman niyang pumunta doon pero babalik din 'yun agad." Baling ni Carlos sa kanya.
"Ganu'n ba? Ok lang, akala ko lang narito na siya. Nasabi nga n'ya sa akin na pupunta s'ya ng Hong Kong. Pero hindi ko alam na ngayon pala 'yun." Sabi na lang n'ya. Dahil sa loob ng walong taon na pananatili niya sa Boston tatlong beses lang yata sila nagkita ni Keith.
Pero s'yempre madalas naman silang makapag-usap sa phone at chat. Salamat na lang sa modern technology.
"Mabuti pa tayo na, saan ka nga pala tutuloy? Alam ba nila Tito Andrew na ngayon ang uwi mo?"
Tanong pa ni Carlos, bago sila tuluyang naglakad palabas ng Airport. Hanggang huminto sila sa tabi ng isang metallic gray na starex van.
"Sa Condo na lang ako tutuloy mas magiging komportable ako doon kaysa sa bahay." Aniya.
Nakabili na rin kasi siya ng sarili niyang Condo unit sa Makati. Nabili niya ito sa sarili niyang kita. Bilang isang Finance Executive at Broker Dealer agent.
Marami na rin naman siyang naipundar mula sa sarili niyang sikap. Nakabili na rin s'ya ng sarili niyang sasakyan at may mga investment pa sa ibat-ibang company. Bukod pa sa Condo unit niya, may lupa at bahay rin na ipinamana sa kanya ang kanyang Lolo Damien.
"Wala ka bang balak ipaalam sa Papa mo na narito ka na? Bakit hindi ka muna umuwi sa bahay n'yo?" Carlos said.
"Tama si Carlos umuwi ka na lang muna bago ka tumuloy sa unit mo." Si Miguel
"Magkikita rin naman kami ni Papa sa opisina ayoko munang umuwi." Aniya.
Hangga't maaari kasi ayaw na muna talaga niyang umuwi at makasama ang pamilya ng kanyang Papa.
"Hanggang ngayon ba galit ka pa rin sa Papa mo." Si Miguel
"Hindi ako galit sa kanya ayoko lang talagang umuwi muna sa bahay. Gusto ko lang muna talagang mapag-isa." Sabi na lang niya.
Simula ng mamamatay ang kanyang Lolo Damien 3 years ago pa. Okay naman na sila ng kanyang Papa at wala na ring problema. Hindi lang siguro sila talaga magiging close. Kasi hindi naman talaga sila naging malapit sa isat-isa. Lalo na at mayroon na rin naman itong sariling pamilya.
Lalong naging mas malayo sila sa isa't-isa mula ng tumira s'ya sa Boston. Madalas naman itong dumalaw sa kanila kaya madalas din silang magkita. Baka nga mas madalas kaysa noong narito pa s'ya sa Pilipinas.
Pero nasanay na s'ya na very routine na lang ang pagkikita nilang dalawa as a father and son treatment. Malaki rin kasi ang ipinagbago nito mula pa noon.
Napansin rin n'ya na malaking impluwensya dito ang bago nitong pamilya kaya mas naging weird ang ugali nito kaysa sa dati.
"Sigurado ka ba talaga na sa Condo ka na tutuloy?" Tanong pa ulit ni Carlos.
"Oo naman, Doon na muna tayo tumuloy. Gusto ko na rin kasing magpahinga." Aniya.
"Okay, sige bahala ka na nga!" Saad na lang ni Carlos at saka ipinagpatuloy na ang pagdadrive patungong Makati.
Sadyang binili talaga niya ang Condo unit na ito. Bago pa man s'ya nagpasyang umuwi na ng Pilipinas. Para na rin may tiyak s'yang uuwian na hindi na n'ya kailangang abalahin ang ama.
Pagdating sa Makati deretso sila ng Greenbelt. Dito s'ya pumili ng lugar para mas konbinyente at malapit sa kanyang trabaho.
Pagkahatid sa kanya ng mga kaibigan at pagkatapos pa nang konting kwentuhan sa nakalipas na taon. Agad na rin umuwi ang mga kaibigan n'ya. Para na rin daw makapagpahinga siya.
Nakahiga na siya at handa na sanang magpahinga. Pero hindi pa rin s'ya dalawin ng antok.
Nakatingin lang s'ya sa kisame sa loob ng kanyang kwarto. Hindi n'ya tuloy naiwasang isipin ang mga nakalipas na taon.
In past eight years, masasabi niyang naging matagumpay siya sa lahat ng mga ninais niyang makuha.
But still, his life's remains empty. Parang may kulang na hindi n'ya alam. Mayroon s'yang hinahanap na hindi n'ya matagpuan.
Kahit pa nasa kanya na ang lahat pera o kahit anong materyal na bagay. Ang lahat ng gusto niya nakukuha niya at nabibili.
Kapag gusto niya ng mamahaling sasakyan kaya na niyang bumili. Kahit nga babae madali lang n'yang nakukuha. Kapag ginusto niya sila pa ang unang lumalapit. Pero bakit ganu'n? Hindi pa rin s'ya masaya.
Ang buong akala niya kapag nakuha na niya ang lahat at kapag nagtagumpay na s'ya ay sapat na. Ang akala n'ya ito ang magpapaligaya sa kanya pero hindi pala. Siguro kung nabibili lang ang kaligayahan, uubusin niya ang pera niya makabili lang nito.
Pero matapos lang ang ilang sandali unti-unti na rin naman s'yang nakaramdam ng antok. Hanggang sa tuluyan na rin s'yang nakatulog.
KINABUKASAN
Maaga siyang gumising para paghandaan ang pagpunta sa opisina ng Solmeraz Construction & Design Inc.
Isa itong construction firm na bukod sa paggawa ng mga House and Building project.
Nagsu-supply din sila ng mga iba't-ibang constructive materials & equipments.
Ang kompanyang mag-isang itinaguyod ng kanyang Papa at s'yempre sa tulong na rin ng pera ng kanyang Lolo Damien.
Hanggang sa lumaon naging matagumpay naman ito naging kasosyo rin ng kanyang Papa ang mga kapatid ng kanyang Mama.
Mula ng magpakasal ang Papa at Mama niya nagsimulang nang magmerged ang kompanya. Dahil ang Papa pa rin n'ya ang may pinaka malaking share. Kaya naman ito pa rin ang nanatiling CEO ng company.
Hindi pa sana siya uuwi ng Pilipinas. Pero dahil hiningi ng kompanya ang tulong niya kaya medyo napaaga ang pagbabalik at pag-uwi niya ng Pilipinas.
Nagkaroon daw kasi ng konting problema sa financial status ng kompanya. In control pa naman kaya madali pang maaagapan.
Bukod pa sa memo of iregularity ng pagbabayad ng tax na hindi n'ya maintindihan kung paano nangyari. Gayu'ng continues pa naman ang operation nito.
Maliwanag na may magnanakaw sa kompanya. Kaya bago pa sila makasuhan ng Tax invasion. Kailangan na nila itong maayos with in a month. Dahil iyon lang ang ibinigay na palugit ng BIR sa SCD Inc.
-
-
Pagkatapos niyang maligo at magbihis. Agad na rin s'yang bumaba. Black pants at light green na long sleeve polo na itinupi niya hanggang braso. Ito ang napili niyang isuot ng araw na iyon.
Mas pinili niyang h'wag na lang magsuot ng necktie at coat. Para magmukhang casual lang ang kanyang dating.
Nagsuot na rin s'ya ng sunglasses na madalas hobby na niyang gawin kahit pa nasaan siya. Hindi kasi n'ya nakasanayan na i-expose ang kanyang mga mata. Kahit pa isa ito sa mga asset niya at kinakikiligan ng mga babaing nagpapantasya sa kanya. H'wag nang idagdag pa ang pamatay niyang tingin.
Deretso na s'yang sumakay sa kanyang kotse. Isang kulay gray na Jaguar na nabili pa niya last month at agad na rin niyang ipinauwi ng Pilipinas at the same month din.
Tuloy tuloy lang s'yang nagdrive. Dahil malapit lang naman ang opisina. Kaya naman wala pang sampong minuto nasa tapat na s'ya ng Building ng opisina ng SCD Inc. Okupado ng opisina nito ang dalawang palapag ng gusali ang 4th & 5th floor.
Ang 4th floor ang Administration Department at ang 5th floor naman nito ay nakafocus sa Designs Work & Engineerings Department.
Pagkapark niya ng sasakyan dumiretso na siya agad paakyat ng 4th floor. Pero papasok na sana s'ya sa loob ng maagap s'yang pigilan ng guard.
"Sandali lang sir! Saan po kayo Id n'yo po?" Agad na tanong ng guard.
Saglit naman s'yang huminto. Sabay tinanggal n'ya ang suot na sunglasses. Para makilala siya nito subalit alam niyang walang nakakakilala sa kanya dito.
Maliban na lang sa mga pinsan niya na dito na rin piniling magtrabaho. Bata pa kasi s'ya noong huli s'yang mapunta dito.
"Oh! I'm sorry.. Nagmamadali kasi ako papunta ako ng admin office. Narito ang Id ko." Sabay abot niya ng kanyang Id.
Saglit s'yang luminga sa paligid. May mga nakaupo na sa waiting area. Marahil mga aplikante na naghihintay. Pagtingin naman niya sa kabilang panig, nahuli niyang nagbubulungan ang tatlong babae na nasa reception area. Hindi s'ya sigurado kung siya ba ang pinagbubulungan ng mga ito. Pero dinig pa niya ang mga tawanan ng mga ito.
"Ang gwapo niya mag-aaply rin kaya siya?" Sabi ng isa.
"Grabe madadagdagan na naman ang gwapo dito!hihihi" Sagot naman ng isa.
"Ang ganda ng mata n'ya kulay gray ba o blue?" Sabi naman ng isa pa.
Mga konotasyon na madalas na n'yang naririnig sa bawat opisinang pinapasukan niya. Kaya naman hindi na rin bago ito sa kanyang pandinig.
Nang muli n'yang lingunin ang guard. Napansin n'yang paulit-ulit nitong binabasa ang kanyang pangalan sa Id.
Daniel Keiffer Solmeraz
Daniel Keiffer Solmeraz
"Naku Sir! Kayo po pala pasensya na po! Hindi ko po kayo agad nakilala." Sabay saludo nito sa kanya at tumayo pa ito nang matuwid. Pagkatapos nitong humingi ng paumanhin. Kaya naman saglit siyang napangiti.
"No its okay! Alam kong hindi mo ako talaga kilala, ibaba mo na 'yan." Aniya.
"Sasamahan ko na po kayo sa loob sir?" Sabi pa nito.
"No its okay, I can manage don't bothered. H'wag mong iiwanan ang pwesto mo. Just keep up the good work. Okay?" Aniya, kahit paano nakatutuwang isipin na ginagawa nito ang trabaho nito. Ang akala niya palulusutin siya nito agad kanina.
"Thank you po at sorry po ulit sir!"
Tinapik niya ito sa balikat at agad na rin siyang tumalikod. Patungo na sana s'ya sa reception para doon na rin magtanong.
Pero bago pa man s'ya makalapit dito. May isang lalaki nauna sa kanya, dere-deretsong pumasok at huminto sa reception area.
Bahagya pa nitong nabangga ang kanyang balikat nang hindi man lang nag-abalang lumingon.
He felt a little annoying about incident. But when he recognized who is it? It's none other than..
-
-
My step brother?!
Imposibleng naman na hindi s'ya nito nakilala. Kaya naman lalong nadagdagan ang nararamdaman niyang pagkainis. Nakita pa n'ya kung paano ito nakipagbolahan sa mga babae sa reception.
Isang empleyadong babae ang lumabas at nakipag-usap naman sa mga aplikanteng naroon. Siya ang incharge na mag-screening sa mga aplikante na papasok for interview.
Nang makita nito si Mico agad itong ngumiti at magalang na bumati. Bago nito muling hinarap ang mga aplikanteng naroon.
Patuloy naman siyang naglakad palapit...
Nang isang payat na aplikante na ang kausap ng babaeng incharge. May ipinapakita pa itong isang malaking papel na kinuha sa pahabang lalagyan. Marahil isa itong sample drafting plan.
Ngunit bago pa nito tuluyang maipakita sa babae. Aksidente itong nalaglag sa sahig.
Ngunit laking gulat niya ng bigla na lang itong tapakan ni Mico. Nasabay sa pagpulot ng may-ari nito. Kaya ang nangyari tuloy hindi naiwasang mapunit itong bigla. Dahil sa may kanipisan ang ang ginagamit ditong papel.
Damn! Napamura na lang s'ya sa isip dahil sa ginawang iyon ni Mico.
Napailing na lang din siya sa sinapit ng kawawang aplikante. Lalo pa s'yang nairita dahil sa mapang-insulto nitong salita.
"Oops sorry! Gawa ka na lang ulit ng bago."
"Sir! Bakit n'yo naman po tinapakan? Hindi ko na po ito pwedeng ulitin." Saad ng aplikante.
"Bakit hindi pwede, hindi ba nag-aapply ka pa lang? Kung gusto mong pumasa ulitin mo. Gumawa ka ulit ng bago 'yung maganda at hindi 'yung kamukha ng gumawa! Ngayon kung ayaw mo naman sa iba ka na lang mag-apply, hindi kasi kami tumatanggap ng pangit dito!" Nakakainsultong saad pa nito.
"Pero sir si Mr. Baeza po ang naghired sa akin at nagpagawa nitong sample plan."
Pangangatwiran pa ng aplikante.
"So ano naman sa akin, kahit sino pa ang nagpagawa sa'yo? Basta sinabi ko, gusto kong ulitin mo 'yan. Tapos! Kung gusto mong makapasok dito umayos ka ha!"
Mayabang pang sagot ni Mico. Sabay tabig nito sa hawak na plano ng aplikante. Dahilan para malaglag ito ulit. Wala namang magawa ang ibang empleyadong naroon. Kun'di tingnan lang ang nangyayari. Habang nakatulala na lang ang kawawang aplikante at ang iba namang mga aplikante ay natahimik na lang..
Kaya naman hindi na rin nakatiis pa si Keiffer dahil s'ya na mismo ang pumulot nito. Habang hawak niya ito saglit muna n'ya itong pinasadahan ng tingin.
Maganda at maayos ang drawing nito pati pagkakagawa ng plano. Detelyado may drafts, building sample plan at may explanation.
Mukhang pinag-aralang mabuti mula sa malaki hanggang sa maliit na detalye. Siguradong pinaghirapan ito ng gumawa. Pagkatapos masasayang lang pala...
"Ikaw ba talaga ang gumawa nito? Maganda sana pero sayang naman..." Tanong at komento niya. Sabay abot niya sa lalaki ng nasirang sample plan.
"Yes Sir!" Maikli nitong sagot sabay yuko ng ulo nito.
"Don't let anyone to down you, buddy. Raise up your head if you think you're not doing anything wrong, okay? And I think, you're doing great to this one." Sabi niya sa kaharap na aplikante.
Parang nakikita n'ya ang sarili sa taong ito noong lagi s'yang naiinsulto. Dahil sa payat niyang pangangatawan noon.
"And who do you think you are?" Biglang tanong ni Mico sa kanya.
"I don't think that you did not recognized me?" Saglit muna siyang huminto sa pagsasalita at muling tinanggal ang salamin sa mata.
Sabay sabing...
" Who else, my fake brother?!" He said it, in sarcastic tone.
Thereafter he looked straight on his stepbrother's face.
"Fvck!" Tanging nasabi nito sa kanya.
Then he looked at me straight to my eyes.
Afterward he look at him too, eye on eye...
"Nice!" He said, then he smirked..
* * *
By: LadyGem25 ❤️