Its already 7:00 and I decided na bumangon na. Naalala ko wala nga pala kaming pasok at sabi nga pala ng nanay ko we are going to have a picnic.
Agad akong nagmadali sa pagbibihis at muntik na akong madapa. I'm so excited because we are going to place na hindi ko pa napupuntahan kaya lalo akong naexcite.
"Anak ang tagal mo naman dyan, iiwan ka na namin" nagmamadaling sabi ng nanay ko
Agad ko kinuha ang aking bag at dumeretso na sa sasakyan. Umalis na kami and naeexcite na sa aming pupuntahan.
Tinakluban nila ang mata ko at kinakabahan. Then I open my eyes and wow this is enchanted kingdom. This is one of my dream na makapunta diot and here it is. Kinuha na namin ang mga gamit na aming mga dala and wow ang dami palang tao dito. They are a lot of children who are playing outside. Naglakad lakad ako while naghahanda ng pagkain sina nanay.
"Anak halika ka na nakahanda na ang pagkain" sigaw sa akin ni tatay
"Sige po nay papunta na po dyan" pagsagot ko sa kanya. Agad na akong pumunta sa kanila. Lalo akong nagutom sa daming nakahanda sa aking harapan. It feels like its my special day
"Wow ang dami naman po nito" gulat na sabi ko. Excited kasi ako eh
"Syempre ikaw pa ba gugutumin namin" birong sagot ng tatay ko habang pinipigil ang pagtawa.
I started to eat and its really delicious. Dinamihan ko ang kain and hindi mapigilan ang aking gutom. Tawang tawa si nanay at tatay sa aking ginagawa habang tinitingnan ako.
Sana maulit yung mga panahong ganto lang. I tried not be sad and stay to become happy but I everytime I see this moment I feel that I'm gonna cry.
"Bilisan nyo kumain at may pupuntahan tayo" nagmamadaling sabi ni tatay habang ngumunguya ng pagkain
Lalo akong naexcite. I saw a ride and we saw a roller coaster. Its my first time na makasakay dito. Hingit ko na silang dalawa at agad na sumakay.
"Wohoo" sigaw ko habang nakataas ang kamay.
Nakita ko si nanay na tumitili at paiyak na. Hindi ko maiwasang hindi tumawa. Pagkatapis namin ay bumili kami ng ice cream, cotton candy at kung anu ano pa. This is the best day of my life.
Hindi ko aakalaing my wish will become true kasi magkakasama kaming namamasyal. The I saw photo booth at naentertain ako para pumunta doon.
"Magpapicture naman po tayo doon." nakangiting sabi ko. I grabbed their hand at pumunta kami para magpapicture. They said yes kaya tuwang tuwa ako
Kumuha kami ng mga toys na pwedeng isuot and I can't stop laughing dahil sa mga mukha nilang may suot na kung ano but I tried to hide it to them.
"Once I count 1 to 3 give you best smile ok" pagpapaliwanag ng photographer
"1 ,2 ,3 " nakangiting sabi nya habang pinipindot ang camera
"Cheeze" sabay sabay naming sabi habang nakatingin sa camera. I get the picture of us and I saw it, its really cute.
Ang next naming pinuntahan ay horror house. This is my favorite part that I want to go and this is my dream. I get 3 tickets for the three of us and I saw my mother. Mukhang ayaw nya atang sumama
"Nay tara na" I said to her. Hinihila ko sya pero ayaw nya talaga
"Sige kayo na lang anak aantayin ko na lang kayo" she replied. I know that there is something wrong with her.
Pero agad syang binuhat ni tatay at lahat ay nakatingin sa kanila. Nahihiya ako sa kanilang dalawa ng may konting tawa, they are like a teenager.
"Ibaba mo nga ako nakakahiya ka" mahinang sabi ni nanay. Itinutulak nya si tatay pero mahigpit ang kapit nya dito
"Eh ano ang tagal mo kasi eh." nakasimangot na sabi nya habang nagkakamot ng ulo. Bigla na nyang ibinaba si nanay.
"Nakita mo namang takot ako sa mga ganyan tapos isasama nyo pa ako para pumasok" galit na sabi nya. Kaya pala sa tuwing maglalakad kami kapag gabi ay nauuna pa syang maglakad sa akin at bigla na lang tatakbo at iiwan akong mag isa.
"Ano ka ba naman talong talo ka pa ng anak mo" biro ng tatay ko. Hindi ko mapagilang tumawa, para silang hindi mag asawa
"Sige na nga payag na ako pero last na to ah at wala ng pangalawa" sa huli ay sumang ayon na rin sya at nagsimula na kaming pumasok
Hindi pa kami nakakapasok ay biglang sumigaw si nanay dahil sa ginawa ko
"Aaah" sigaw nya. Nagulat din ako sa kanyang ginawa. Lahat ay nagulat at nakatingin sa amin. Hindi na lang namin sila pinansin at pumasok na.
I saw my mother holding my father's hand at hindi makabitaw.
"Oh my god" sigaw ni nanay na natataranta na
"Bilisan na natin at baka mahimatay pa ako dito sa loob" nagmamadaling sabi nya. Takot nga talaga ang nanay ko
I cried because of happiness, my bother is really scared. Mabuti na lang nagmana ako kay tatay dahil kung hindi mas malala pa ako sa nanay ko.
Nawala na ang takot namin ng malapit na ang exit lalo na ang aking nanay. Napabuntong hininga na lang sya habang ang tatay ko ay tinitingnan sya.
Sa sobrang pamamasyal namin hindi namin namalayang gabi na pala at napagdesisyunan na naming umuwi pero we buy some food para pag uwi namin.
"Oh ano ok na?" tanong ni tatay habang tinitingnan si nanay. Agad nya itong binigyan ng tubig para pampakalma.
"Ewan ko sayo. Aatakihin ako sa sobrang takot. Sa susunod hindi na ako sasama sa inyong dalawang mag ama." hinihingal na sabi nya. Nakita ko silang nag aaway na and then I realized na hindi na ulit ito mangyayari kasi malapit ng umalis si tatay kaya bigla na lang akong nalungkot.
Sa sobrang pagod ay nakatulog na ako. Nagising ako at nakita kong madilim pa. Napansin ko na may bumuhat sa akin and I saw my father. Dinala nya na ako sa kwarto ko. Paalis na sya ng bigla ko syang yakapin.
"Tay thank you po kanina." nakangiting sabi ko. I hugged him tightly, then I started to cry at him shoulder and I feel that I'm a special person.
I know na nagtago ako ng sama ng loob sa tatay ko pero it doesn't means na hindi ko sya mahal. Ngayon I realized na lahat ng ginagawa nya is for the sake of our family and also to my safety. He didn't want that there is something happen to me.
"Syempre alam mo namang special ka kay tatay at I will do my best just to make you happy" naiiyak na sabi nya sa akin. Wala na akong hihilingin pa basta maging ganto lang ang aming buhay.
" I love you tay. Thank you for all of the sacrifice na ginawa nyo sa amin. I know its hard pero kinakaya nyo" malungkot na sabi ko sa kanya. Siguro ito lang muna ang magagawa ko sa kanya.
"Love you anak" naiiyak na sagot nya. Kitang kita ko ang saya ng tatay ko.
"I will make you happy at magtatapos ako ng pag aaral aaral sa inyo ni nanay. Hindi ko po sasayangin ang pag aaral ko and I will do my best. I promise to the both of you that you will stop working, all you have to do is rest at ako na po ang magtatrabaho" pagpapaliwanag ko ng may saya sa aking mukha. Hindi ko hahayaang masayang lang lahat ng ginawa nila sa akin.
"Salamat anak. Alam kong kaya mo yan. You can do it. Mahal na mahal kita and I will never leave you no matter what happen. Nandito kami ng nanay mo always at hindi mo naman kailangan gawin yun hanggat buhay kami were here for you to help" malungkot na sagot nya. He kiss me on my cheek and I hugged him again.
"I love you tay" masayang sabi ko at agad kong pinawi ang aking luha
"I love you too anak" nakangiting sabi nya. tumayo na sya and then he smiled at lumabas. I wish I can't stop the time para ganito na lang kami, we are happy and we don't have any problem na magbibigay sa amin ng lungkot.
I can't sleep dahil baka paggising ko isa lang itong masayang panaginip.