Chereads / I Can't Go On Living WITHOUT YOU / Chapter 228 - 2Become1

Chapter 228 - 2Become1

Aliyah's Point of View

ONEMIG kissed me thoroughly while his hand doing wanders on my body. Ito ang unang pagkakataon na ginawa nya ito sa akin. Marahil ay nadadala na rin sya ng sitwasyon at hindi na rin nakapagpigil.

I was startled for a moment before I wrapped around my arms to his nape and responded to his kisses passionately. I shut my eyes tightly and savor the feeling of his hot lips on mine.

After a long while we both stop just to heave a deep breath. Dumilat ako at tumingin sa gwapo nyang mukha. His lips are tumid from our kisses and are very red. Namumungay na rin ang kanyang mga mata at wala ng kontrol sa sarili. He then again slouched to shower  kisses on my neck. I didn't know when it happened but suddenly I noticed that my pajama top had been lifted up and his kiss was following the line of my collabone then to my shoulder down to the valley of my breast. The fiery passion in my heart was slowly ignited. A shameful moan escape from my lips and upon hearing me, he automatically stop.

Nagtatanong na tingin ang ipinukol ko sa kanya.

" I'm starting to lose my self control and if I won't stop, masisira ko yung pangako ko sayo." imbes na maasar ay napangiti ako sa sinabi nya. Nakaka-touch. Bumangon ako mula sa couch at niyakap ko sya ng mahigpit.

" Oh beb, I'm falling so hard in love with you." maluha-luha pa ako ng sabihin ko yon at mabilis syang ginawaran ng halik sa pisngi.

" I'm falling so hard and deep to you too baby. As much as I want to have you a while ago, I stop because I respect you so much. We will do it on the night of our wedding and I will surely give you the best first time." napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi nya at pilyong ngiti lang ang iginawad nya sa akin.

That night our physical relationship had only reached halfway but our hearts had been drawn more closer together.

Time flies really fast when you're having fun. One week ang mabilis na lumipas at ngayon ang birthday ni Onemig. Wala si kuya Mark dahil may duty sya kagabi at bukas ng umaga pa ang balik nya.

Madaling araw pa lang ay gising na ako para mag bake ng favorite nyang blue berry cheesecake. Mabuti na lang kumpleto si kuya Mark ng utensils at yung ingredients naman ay palihim kong binili kahapon sa nearby supermarket habang tulog si Onemig.

Almost seven in the morning ng matapos ko lahat ang niluto ko. Pumunta na ako sa room dala ang cake para gisingin si Onemig.

Happy birthday to you. Happy birthday to you. 🎶🎶

Hindi ko pa natatapos yung kanta ko nung magising sya. Awtomatikong napangiti sya ng malapad nang bumangon sya, tumingin sya sa akin tapos sa dala kong cake.

" Happy birthday beb. Make a wish na dali." excited kong sambit.

" Wala na akong wish baby dahil ibinigay ka na Niya sa akin. I want to thank Him na lang for giving me a wonderful fiancee. Sa blessings at good health na rin. I'm already so blessed for having you, what more can I ask for? "

" Aw beb, ang aga-aga pinapakilig mo na naman ako. Sige na blow mo na ito at nangangawit na ako. " mabilis naman nya itong ni-blow nung marinig ang sinabi ko. Kinuha nya ang cake mula sa akin at inilagay sa vanity table na nasa tabi lang ng bed. Hinila nya ako tapos ikinandong sa lap nya then niyakap nya ako ng mahigpit.

" Thank you baby sa effort." mahinang bulong nya habang panay ang halik sa pisngi ko.

" Wala yon beb. Kulang pa nga yun compared sa mga surprises mo sa akin." sagot ko ng may maramdaman ako sa may butt ko. Bigla akong tumayo na sya namang ipinagtaka nya.

" Beb mag shower ka na dali para makapag-breakfast na tayo."

" Ha?" takang taka talaga sya sa inasta ko. Kinuha ko ang cake at umaktong lalabas na ng silid.

" Wait baby! ano nangyari?" nagtanong pa talaga sya.

" Yang ano mo nagpa-flag ceremony na, baka yayain mo na naman akong maligo eh nakaligo na ako kanina. " malakas na halakhak na lang nya ang narinig ko dahil mabilis na akong nakalabas ng silid dala ang cake.

Pinamumulahan ako ng mukha kapag naaalala ko ang mga kaharutan namin ni Onemig. Simula nung gabi ng birthday ko, yun na rin ang simula ng mga kalandian nya. Kapag nag flag ceremony na sya, hahatakin na agad ako nyan para maligo na. Although halfway lang talaga kami at walang nangyayaring open sesame at enter the dragon sa pagitan ng mga harutan naming dalawa, satisfied na kami dun pareho. Hindi ko lang alam kung hanggang kailan namin kakayanin yung ganoong sistema.

Nakaligo na sya nung puntahan nya ako sa dining area. He was a bit surprise sa mga nakahanda sa hapag. Carbonara, club house sandwiches, hotdogs and bacon. Basta lahat ng favorites nyang breakfast nasa hapag.

" Anong oras ka po nagising at naihanda mo ang lahat ng ito, hmm?" tanong nya habang panay ang halik sa ulo ko, yung mga braso nya nakayakap sa akin mula sa likuran.

" Ugh, mga 5? I don't know kasi hindi ko na tiningnan yung oras nung bumangon ako." naramdaman ko ang pagtango nya tapos umupo na sya sa tabi ko. Nilagyan ko na sya ng food sa plate nya at nagsimula na kaming kumain.

" So what's your plan for today?" tanong ko. Tumingin sya sa akin at ngumiti ng pilyo. Nag-init naman ang pisngi ko, para kasing nahuhulaan ko na kung anong kababalaghan na naman ang sasabihin niya.

" Ahm.. maliligo tayo?"

PAK! hinampas ko sya sa braso. Sinasabi ko na nga ba eh!

" Baby naman nagbibiro lang ako." napapakamot pa sya sa kanyang ulo.

" Puro ka kasi kalokohan. Nagtatanong ng maayos eh!"

" Basta mamaya aalis tayo, mga after lunch siguro pagkatapos nating maligo." nangingiti pa nyang turan.

" Alam mo ikaw wala ka ng inisip kung hindi yang 'maligo'."

" Sus baby kunwari ka pa. Nag-eenjoy ka rin naman kapag naliligo tayo ah. " yes beb, yes beb." panggagaya pa nya sa akin kapag naghaharutan kami. Pinamulahan naman ako ng mukha sa sobrang hiya.

" Nakakainis ka talaga Juan Miguel. Tinatanggalan mo na ako ng dangal nyan eh!" yamot kong sambit.

" Huy baby tayong dalawa lang dito at hindi ko naman hahayaang mawalan ka ng dangal sa harap ng ibang tao. Sa ating dalawa lang to my future wife." he said and then pinched my cheek.

" Hmp. Dalian mo na nga kain na tayo. Dami mong alam. "

" Oh ngayon naman nagmamadali ka. " tiningnan ko sya at pilya akong ngumisi.

" Syempre sabi mo maliligo ulit tayo. What do you think? "

" Hahaha. pilya ka talaga. Gusto mo rin palang mag yes beb! yes beb! " natawa na lang ako sa sinabi nya. Hindi ko alam na tinatandaan pala nya yung nabibigkas ko kapag alam nyo na.Next time nga tatahimik na lang ako para walang pang-asar sa akin ang isang to.

After our craziness inside the bathroom, we both fell asleep. Nauna akong nagising at ng tingnan ko ang oras ay halos magla-lunchtime na pala kaya napabalikwas ako ng bangon. Hindi pa ako nakaluto.

Ngunit nang akmang tatayo na ako mula sa kama ay hinigit ako ni Onemig kaya bumagsak ako sa tabi nya. Ikinulong ako sa isang mahigpit na yakap mula sa likuran, pati mga binti nya ay nakapulupot sa akin na tila ayaw akong pakawalan talaga.Panay ang halik sa batok ko hanggang sa balikat na nagbigay naman sa akin ng hindi maipaliwanag na kiliti.

" Beb ano, magluluto na ako ng lunch natin. Hindi ka pa ba nagugutom?"

" No need. May reservation ako sa restaurant for our lunch date. Then ipapasyal kita dun sa dati kong school tapos mamimili na tayo ng mga pasalubong natin para sa pag-uwi natin the next day. " isa-isa nyang sinabi ang mga balak nya para sa araw na ito, medyo nalungkot naman ako nung maalala ko na uuwi na nga pala kami sa Pinas. Ibig sabihin back to normal na, yung lihim na naman kaming magkikita dahil sa patagong relasyon namin.

" Hey, ayaw mo pa bang umuwi tayo? " tanong nya nung mapansin ang pananahimik ko.

" Hindi naman sa ganon beb. Medyo kasi nasanay na akong magkasama tayo ng buong araw tapos pagbalik dun back to normal na, yung halos hindi na naman kita makakasama lalo na kapag nasa Sto. Cristo na tayo."

Naramdaman ko ang malalim nyang buntung hininga tapos mas hinigpitan pa yung yakap nya sa akin.

" Baby pag uwi natin, doon na tayo titira sa bahay natin sa Tagaytay. Nag-usap na kami ng family natin tungkol doon. Hindi na tayo weekly uuwi ng Sto. Cristo kaya huwag ka ng malungkot dahil ayokong nakikita kitang ganyan, naapektuhan din ako." hindi na ako nagulat sa sinabi nya, nung araw kasi na ma-engaged kami ay ipinagkatiwala na nila ako sa kanya. Pero ganun pa man may pag-aalala pa rin ako.

" Paano yung obligasyon mo dun kila Monique? "

" Ganon pa rin naman kaya lang medyo bawas na yung oras ko dahil pupunta lang ako sa kanila kapag uuwi lang tayo ng Sto. Cristo. Yung financial assistance ko naman sa kanila, through bank na lang siguro, aayusin ko pag uwi natin or kung hindi man ipapadala ko na lang kila Gilbert. So don't worry, ang intindihin mo na lang ay yung buhay nating dalawa pag uwi natin. " nakakaunawang tumango ako sa mga sinabi nya. Sana nga ganoon ang mangyari. Excited na rin naman ako na mamuhay na kasama siya. Although may kaunting pangamba ako dahil hindi ko pa alam kung paano ba magsisimula lalo na't wala na akong ibang maaasahan kundi kami lang talaga. Sanay ako sa gawaing bahay pero syempre hindi ganon kadali kapag mag-uumpisa pa lang. Lalo na't may trabaho kami pareho, mahirap din yung pag-uwi namin saka pa lang kami magluluto o gawin yung mga gawain sa bahay. Pero siguro naman makakaya namin, pareho naman kaming domesticated, sa una lang siguro mahirap.

Dumating kami sa restaurant eksaktong lunch time na. Nagulat kami pareho dahil dinatnan namin si kuya Mark dun sa table na pina-reserved ni Onemig.

" Oh kuya akala ko ba mamaya pa yung usapan natin?" bungad agad ni Onemig kay kuya Mark nung makalapit kami sa table. Medyo naguluhan naman ako sa narinig ko. Wala kasi akong alam na may usapan sila. Ano kaya yung usapan nila?

"Eh kasi tumawag sa akin yung secretary, after lunch na lang daw kayo kung pwede kasi may nakipagpalit ng schedule dahil kulang pa sa requirements. Kaya dumiretso na lang ako dito at pina-serve ko na to para pagdating nyo kakain na." paliwanag ni kuya. Schedule? Requirements? Ang gulo ha.

Inalalayan na ako ni Onemig na umupo para makakain na. Dahil hindi ko maintindihan yung pinag-uusapan nila, pinili ko na lang manahimik at itinuon sa pagkain ang atensyon ko.

" Dala mo na ba kuya lahat ng kailangan? " narinig kong tanong muli ni Onemig kay kuya Mark.

" Yeah, nasa bag ko lahat. Naayos ko na, don't worry." sagot naman ni kuya at medyo sumulyap pa sa akin. Nginitian ko na lang sya tutal wala naman akong naiintindihan sa pinag-uusapan nila.

Nang matapos kaming kumain ay nagpahinga lang kami ng konti tapos niyaya na nila akong umalis.

" Baby sa ibang araw na lang tayo mamasyal ha? medyo nabago kasi yung schedule nung kausap ni kuya kaya uunahin na natin yon." turan ni Onemig nung nasa kotse na kami ni kuya Mark.

" Saan ba kasi tayo pupunta? Kanina pa ako naguguluhan sa inyong dalawa. "

" Just wait and see. Medyo malapit na tayo. "

Huminto kami sa isang establishment malapit dun sa hospital kung saan nagwo-work si kuya Mark. Lalong nadagdagan ang pagtataka ko ng may iabot sya sa amin ni Onemig na tig-isang paper bag. Nang tingnan ko ang loob ay may nakita akong white dress and a pair of black stilettos.

" Go change, he might be waiting by now." si kuya Mark sa may pagmamadaling tono. Hinigit ako ni Onemig at dinala sa isang silid na tila dressing room. Sinara nya ang pinto at nagmamadaling naghubad ng kanyang suot na damit. Kahit naman nakikita ko syang madalas in his naked glory, hindi pa rin maiiwasan na mamangha ako sa kanyang magandang katawan.

Nagulat na lang ako ng lumapit sya sa akin at itinikom ang bahagyang nakabukang bibig ko. Shocks! natulala na naman pala ako. Nakakahiya!

" Hurry up baby. Someone's waiting for us. Mamaya mo na ako pagpantasyahan, pagbibigyan kita pagdating sa bahay." bigla akong natauhan sa sinabi nya. Noon ko lang din napansin na nakabihis na sya. White long sleeves na nakatupi hanggang siko, dark slacks at leather shoes.

Nagtataka man, pinili ko na lang na manahimik at nagsimula na rin akong magpalit ng damit. Isinuot ko na yung off shoulder white dress na hanggang tuhod ko ang haba tapos sinuot ko na rin yung shoes. Sinuklayan ko ang mahaba kong buhok at naglagay lang ako ng face powder sa mukha at lip tint.

Nang matapos ako ay kinuha ulit ni Onemig sa akin yung paper bag na naglalaman ng pinagbihisan namin at mabilis na kaming lumabas dun sa dressing room.

Matapos ilagay sa kotse yung pinagbihisan namin ay pumasok na kami dun sa gusali. Nasa ikalawang palapag yung tanggapan nung taong kausap ni kuya Mark.

Bigla akong kinabahan nung nasa harap na kami ng pinto lalo na nung mabasa ko yung nakasulat dito na " mairie". Napatingin akong bigla kay Onemig tapos kay kuya Mark.

" Magpapakasal tayo ngayon dito baby. Gusto ko bago tayo umuwi at tumira sa iisang bubong may basbas na ang pagsasama natin. This will be my happiest birthday ever, so please say, yes."

And without further ado I said...

" Yes!"