"Dad, I'm just gonna go to Chloe's," and I labas na sa bahay because wala na akong mapapala kapag hihintayin ko pa ang response ni Dad.
Nagpahatid na ako sa driver naming papunta kila Chloe and Zara, sabay nalang kami pupunta sa mall while si Katie naman mag isa na pupunta doon. Our house and Chloe's are just not too far away like Katie's. Kapag pupunta kami sa favorite naming na mall ay dadaan muna ako kina Chloe and sabay na kami doon.
That's our routine.
Di ko agad namalayan na nasa tapat ng malaking gate na pala kami ng mga Park. Malaki ang gate nila and sobrang lawak din, pagpasok mo rito kailangan mo pa talagang magdrive ng car because malayo pa ng slight ang bahay nila but like sa ibang bisita na nakikita ko minsan ditto sa kanila ay may service naman na sasakyan na maghahatid sa kanila sa loob, just for the visitors.
Two guards approached us and then sinabi lang ni chauffer ang name ko then pinapasok na kami agad, I even took a sight of the signage sa taas ng gate nila, "Hermosisima– Park" then sa baba naman ay may "Contra todo pronóstico" it means, against all odds.
When we arrived at their main house ay bumaba na ako ng car and I told manong na ite-text ko nalang siya if ever magpapahatid ako, I'll sabay nalang kina Chloe papuntang mall since nandito lang naman ako.
Pagpasok ko sinalubong agad ako ng mayordoma and sinabing hinihintay na ako nila Zara sa itaas that's why pumanhik na agad ako towards their rooms. Una kong pinasok ang kay Chloe since alam kong siya ang unang matatapos.
Guess, I'm right again. Well, kailan pa ba naging mabilis ang mga kilos ni Zara diba? Nandoon si Chloe inaayos ang kanyang buhok and napatingin lang siya sakin at nag, "Ey juls!" and look on her reflection again.
"Just make it lugay nalang Chloe," sabi ko and I comfortably higa on her coach sa paanan ng kanyang king sized bed then I sight the chandelier from above. Buti nalang nakaka-move siya freely dito, I would think mababagsak to, sa rami rami ba namang mga earthquakes that happened here in Pinas diba?
I heard her groan kaya I divert my attention sa kanya, "My hair is starting to curl, and I'm starting to gain weight na din," iyak niya, which cause me to laugh. She's so conscious about her appearance more ngayon.
"The Royal Northernians won't notice if you do gain weight claw, chill. Ang laki ng pinayat mo, oh well natin, just because of being a Royal, give yourself a break," I said and umiling nalang sa kanya dahil sa pagpatuloy niyang pagbusangot.
"Hmm... its because kaya mong i-control ang mga kakainin mo! I don't even know what control means kapag may pagkain sa harap ko. Buti nalang school days na, because kapag nasa bahay lang ako lagi baka naging sumo wrestler na ang body ko!" and she pouted plus nag squat pa sa sahig kaya umiling nalang ako habang tinitignan ang best friend ko, what a child.
I click my tongue and throw her the pillow na nasa malapit sakin, "It's a stress-eating, just for you to be aware Claw! If you don't want to crave foods then iwas iwasan mo din maging stress. You have others like V-Pres for example. Huwag mong akuin lahat. Pero kahit na ganyan kaka-stress, you won't be a sumo-what-wrestler 'no! Say thanks to your genes na ewan ko lang kung saan kayo nanggaling and di kayo tinutubuan ng pimples and acnes and any horrible things na nangyayari sa amin! Goodness gracious Claw stop stressing yourself nga," and pinatayo ko na siya.
Kapag sa school, si Chloe Miyuki Park ang pinaka-strict, and iyong tipong dapat lahat perfect kaya siya ang taong 'wag mong basta basta lalapitan. She's the responsible one, pero kapag kami lang puno ng childish acts and insecurities like a normal teenage girl. Well do except her being an amazona and being childish. Moody like minsan cold, tas minsan masayahin. You can never tell, but one thing's for sure. She's open-minded. She's so mature kapag sa ibang bagay but when it comes to her life story, para siyang sanggol na kakamulat lang sa world.
"Guys!!!"
Napatingin naman kami sa hingal na hingal na Zara na sumilip sa pinto ng room ni Chloe. Naka-towel pa ang ulo nito and so as her down below body, "What the bull shark Zara!?" reaction ko sa kanya kaya napatingin siya sakin at nag pout.
"Hoy Zara! Bilisan mo nga kilos mo! Taena kang bata ka!"
Mas lalong sumimangot si Zara pero di siya nagpatinag, "Iih, hinahanap ko kasi ang hair clip ko, andito ba ate? I already searched my room pero wala talaga eh," sabi niya sabay kamot sa head niya.
"Anong design? 'Yong hello kitty ba?" tanong naman ni Claw sa kapatid.
Tumango naman si Zara, kaya napatingin ako sa buhok niya when I saw something that made my sight divert its attention, naglakad ako patungo kay Zara and kinuha ko iyon, "Ito ba Zara?" sabay pakita sa kanya ang isang hello kitty na clip na halos di na makita dahil sa towel na nasa ulo nito.
"Hala! Ito nga! Oh my gulalay! Thank you Julie! Hulog ka ng heavens!" and then she hugged me naman.
"Zara!!!"
Umalingawngaw ang voice na iyon na parang anghel na biglang sumigaw. Nagulat nalang kami ng biglang may pillow na tumama sa pinto na nasa gilid namin, "A-Ate," rinig kong biglang sabi ni Zara habang we slowly parted kaya napatingin ako sa side ni Claw.
"Hinalughog mo buong kwarto mo para lang sa clip na nasa buhok mo lang pala?!" halos nai-imagine na namin ang usok na lumalabas sa tenga ni Claw habang binibigkas ang bawat word na iyon.
Oo nga tanga kasi si Zara, ang ewan talaga. Di halata sa itsura niya. Zara's pretty and hindi siya petite like me, mataas siya to the point na siya minsan nasasabihan na ate kesa kay Chloe. If Chloe is childish outside because of her acts and appearance but mature inside, while Zara is mature dahil sa appearance niya but she's very... very immature trying to be mature pero nahuhulog sa epic fail which is palagi siyang binibigyan ng sapak sa ulo from us dahil doon. In short, she's a walking disaster!
"Hehehe, s-sige ate bihis na ako," and she immediately dumiretso sa kabilang kwarto.
__________