คืนนั้น หลี่ชิงเกือบจะตายด้วยปากของหานเหม่ย
แน่น ชุ่มชื้น ลิ้นพันกัน ดูดเลียอย่างรุนแรง
แต่พอเสร็จกิจ เธอก็ไล่เขาออกมาทันที
หลี่ชิงอยากจะอยู่กอดกับหานเหม่ยสักพัก แต่เธอไม่ให้โอกาสเลยแม้แต่นิดเดียว
เขาจึงต้องก้มหน้าเดินเข้าครัวไปเตรียมอาหารเย็น
แม้จะรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง แต่ในใจก็แทบจะดีใจจนออกดอก
วันนี้เป็นวันที่มีความหมายมากวันหนึ่ง
ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพี่สะใภ้ก้าวหน้าไปอีกขั้น
ดูเหมือนว่าการปรากฏตัวของเทียนเยว่อ๋อ ทำให้พี่สะใภ้รู้สึกกดดันไปบ้าง
แม้เธอจะไม่พูดออกมา แต่หลี่ชิงก็รู้สึกได้อย่างชัดเจน
พี่สะใภ้หึงอยู่บ้าง และดูเหมือนจะมีท่าทีแข่งขันด้วย
หลายครั้งที่ผ่านมาเขาจงใจอยู่ดึก แต่พี่สะใภ้กลับไม่รีบไล่เขาเหมือนแต่ก่อน
ระหว่างกินข้าวเย็น หลี่ชิงรีบถามขณะที่บรรยากาศยังดี "พี่สะใภ้ครับ ข้างล่างนั่นของพี่ ได้ไปหาหมอดูอีกไหมครับ?"
"ดูครั้งเดียวก็รู้แล้ว จะต้องไปดูอีกทำไม?" หานเหม่ยพูดเสียงเบา
บนใบหน้าของเธอยังคงมีร่องรอยความอายเล็กน้อย ดวงตาเป็นประกาย ดูน่าทะนุถนอม
