"ฉันจะให้นายมาอยู่ที่นี่ ห้องที่ฉันเช่ามีสองห้อง ห้องหนึ่งสำหรับนาย อีกห้องสำหรับฉัน" เสียงของซวีหยิ่งหยิ่งดังมาจากโทรศัพท์
"โอ้ งั้นก็ดี ฉันนึกว่าที่นั่นเหมือนที่ฉันอยู่ มีแค่ห้องนอนเดียวซะอีก" หลี่อี้เฟยพูดด้วยน้ำเสียงโล่งอก
เมื่อได้ยินน้ำเสียงของหลี่อี้เฟยแบบนั้น ซวีหยิ่งหยิ่งรู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง ถ้าพูดประโยคนี้กับผู้ชายคนอื่น คงดีใจจนกระโดดโลดเต้น แต่ใครจะรู้ว่าไอ้หมอนี่กลับมีท่าทีแบบนี้ หรือว่าการที่เธอให้เขามาแกล้งเป็นแฟนมันเป็นการดูถูกเขารึไง
แต่ความรู้สึกนี้ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่แล้วทำให้ซวีหยิ่งหยิ่งรู้สึกสบายใจ เมื่อหลี่อี้เฟยมีความคิดแบบนี้ ก็หมายความว่าการอยู่ร่วมกับเขาจะปลอดภัย ไม่อย่างนั้นการให้ผู้ชายมาอยู่ที่บ้านเธอ มันก็เป็นเรื่องอันตรายมาก
ที่นี่ไม่ใช่บ้านพ่อแม่ ตอนนั้นยังมีคนอื่นอยู่ในบ้าน แม้ทั้งสองคนจะอยู่ในห้องเดียวกัน หลี่อี้เฟยก็ไม่กล้าทำอะไรเลย เธอแค่ร้องเรียก พ่อแม่ก็จะเข้ามาแล้ว แต่ตอนนี้ในบ้านมีแค่เธอกับหลี่อี้เฟย ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาก็คงร้องขอความช่วยเหลือไม่ได้แล้ว
"นายมาตอนนี้เลยก็ได้ เดี๋ยวตอนกลางคืนซานซานจะโทรมา"
