หลินเฉินเห็นสีหน้าของเฉิงชูเหยียนก็รู้ว่าเธอคงเข้าใจผิดอะไรไปแล้ว
แต่ถ้าจะอธิบายเรื่องนี้ก็จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องที่เจียเจียถูกลักพาตัวไป หากพูดเรื่องนี้ออกไป เฉิงชูเหยียนจะต้องกังวลและหวาดกลัว ต่อไปคงนอนไม่หลับเพราะความกังวล ดังนั้นหลินเฉินจึงไม่คิดจะบอกเธอ
ขณะที่หลินเฉินกำลังรู้สึกปวดหัว ฉายชิงชิงก็โผล่ออกมาจากข้างๆ แล้วตะโกนด่าหลินเฉินว่า "ดีนักล่ะ! ไอ้ขี้เหร่ เป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านเมีย เหยียนเหยียนของเรายอมแต่งงานกับแกก็ถือว่าบุญเก่าสร้างมาดีแล้ว! แกยังกล้าไปมีเรื่องชู้สาวข้างนอก ไปหาอะไรกับป้านั่นป้านี่! หลินเฉิน แกมันไม่ใช่คน ฉันขอถ่มน้ำลายรด! ในเมื่อแกมีใจให้คนอื่นแล้ว ก็รีบๆ หย่ากับเหยียนเหยียนของเราแล้วไสหัวออกไปจากบ้านเราซะ!"
ฉายชิงชิงหวังมาตลอดว่าลูกสาวของตนจะหย่ากับไอ้ขี้เหร่ไร้ค่าอย่างหลินเฉิน แล้วไปแต่งงานกับลูกชายตระกูลรวยสักคน พอได้ยินว่าหลินเฉินกล้าไปมีเรื่องชู้สาว ก็รีบอยากให้ทั้งคู่ไปหย่ากันทันที
