เมื่อได้ยินคำพูดนั้น หลินเฉินยิ้มน้อยๆ ดวงตาอ่อนโยนขึ้น "วางใจเถอะ บาดแผลที่หังหลงได้รับจากฉันไม่ได้รุนแรงถึงขั้นเอาชีวิต ถึงจะสืบก็สืบมาถึงตัวฉันไม่ได้หรอก เรื่องนี้ไม่มีทางโยนความผิดมาที่ฉันได้"
เฉิงชูเหยียนจึงวางใจลงได้มาก แต่ก็ยังกำชับหลินเฉินอีกประโยค "ยังไงก็ระวังตัวหน่อยนะ"
"อืม ฉันจะระวัง" หลินเฉินตอบพร้อมรอยยิ้ม
หลังจากเฉิงชูเหยียนจากไป สีหน้าของหลินเฉินจึงฉายแววเย็นชาออกมา
การที่พ่อลูกหังชี่เทียนและหังหลงเสียชีวิตพร้อมกันที่โรงพยาบาล เรื่องนี้ต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังแน่!
ถ้าไม่มาหาเรื่องถึงหัว เรื่องวุ่นวายภายในตระกูลคนอื่นพวกนี้ หลินเฉินก็ไม่อยากยุ่ง
แต่ถ้ามีคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงคิดจะโยนความผิดมาให้เขา หลินเฉินก็ไม่ใช่คนใจดี ใครกล้ายื่นมือมาแตะต้องเขา เขาก็จะสับมือนั้นทิ้งอย่างไม่ไว้หน้า!
ขณะนี้ ในคฤหาสน์ตระกูลหัง ทั้งบ้านเต็มไปด้วยผ้าขาว โลงศพสีดำขนาดใหญ่สองโลงตั้งอยู่กลางห้องโถง รอบๆ มีพวงหรีดและป้ายไว้อาลัยสีขาวมากมาย
