เย่เฉินเพิ่งกลับถึงบ้าน
พ่อตาตั้งจงเฉียงก็โทรเข้ามา: "เย่เฉิน มึงรีบมาที่นี่เดี๋ยวนี้!"
พูดจบก็วางสายไปทันที
เย่เฉินงุนงงจึงโทรกลับไปเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตั้งจงเฉียงก็วางสายทุกครั้ง
เย่เฉินจำใจต้องนั่งแท็กซี่ไปบ้านพ่อตา
พอเข้าไปในห้องโถง ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของหลี่ฟงเซียง: "ไอ้เย่เฉินบ้านี่ มันน่าตาย
ตัวเองไร้ค่าก็ช่างเถอะ แต่ทำไมต้องมาทำร้ายลูกชายฉันด้วย?
ฮือๆ! ตอนนี้ลูกชายฉันโดนไล่ออกจากบริษัทแล้ว ต่อไปจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!"
"น้องสาว อย่าร้องไห้เลย รอเย่เฉินมาแล้วค่อยถามดูว่าเกิดอะไรขึ้น" หลี่ฟงชุนปลอบอยู่ข้างๆ
หลิวเจี้ยนหลินก็อยู่ในที่เกิดเหตุ: "ไอ้เย่เฉินบ้านี่!
ผมว่าต้องเป็นมันแน่ๆ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ มันรู้ว่าผมกำลังจะไปขอกู้เงินจากบริษัทของเฉียนต้าเฉียง เลยทำให้เหยาตงต้องตกงาน
พ่อ! เย่เฉินต้องแค้นเคืองเรื่องอาณาจักรยางกวงแน่ๆ
มันตั้งใจจะทำให้การประมูลครั้งนี้พังแน่!
อีกแค่สิบวัน ทีมก่อสร้างก็จะเริ่มงานแล้ว
ถ้าตอนนั้นเงินกู้ยังไม่ได้ อาณาจักรยางกวงก็ต้องระงับไปก่อนที่จะเริ่ม! แล้วเราจะไปอธิบายกับกลุ่มวันหัวยังไง?"
