เย่เฉินไม่ได้ขึ้นลิฟต์ด้วยซ้ำ วิ่งขึ้นไปที่หน้าห้องของตั้งเหรวเสวี่ยนในคราวเดียว
โรงแรมห้าดาวตอนนี้ใช้ระบบประตูรหัสทั้งหมด แต่เนื่องจากเฉียงซือได้ให้แฮกเกอร์เจาะระบบแล้ว พอเย่เฉินผลักที่จับประตู ประตูก็เปิดออกทันที
ในตอนนั้น
เย่เฉินเปิดประตูห้องพักเข้าไปพอดี เห็นมือของหวังซวนกำลังถอดเสื้อตั้งเหรวเสวี่ยน...
"ไอ้เหี้ย! อย่าแตะต้องเธอ! ไสหัวไป!"
เย่เฉินเห็นภาพนั้น ตาแดงก่ำ เหมือนคนบ้า พุ่งเข้าใส่หวังซวนอย่างบ้าคลั่ง
ปกติเย่เฉินแม้จะเป็นสามีแม่บ้าน แต่ก็ออกกำลังกายอยู่เสมอ
หวังซวนที่เป็นลูกคุณหนูจะสู้แรงเย่เฉินได้ยังไง?
ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉินบุกเข้ามาอย่างกะทันหัน
"โครม!"
เย่เฉินเตะเข้าที่ท้องของหวังซวนทีเดียว แล้วพุ่งเข้าไปต่อย หน้าของหวังซวนอีกหลายหมัด
"บั๊ก! บั๊ก! บั๊ก!"
หมัดต่อหมัดกระแทกเข้าเนื้อ
"ไอ้เหี้ย! เย่เฉิน มึงบ้าไปแล้วหรือไง? กล้ามาต่อยกู!" หวังซวนจำเย่เฉินได้ ด่าออกมาดังลั่น
"กูต่อยมึงนั่นแหละ"
เย่เฉินตาแดงก่ำ ตะโกนไม่หยุด ซัดหวังซวนไม่ยั้ง
เสียงอึกทึกในห้องดึงดูดความสนใจของคนอื่นในโรงแรม
ตอนที่เย่เฉินบุกเข้าโรงแรม พวกรปภ.ก็ตามมาด้วย
