"เย่เสี่ยวเซียงตี้ ตอนนี้คุณมีเวลาไหม?" หว่านกั๋วเฟิงถาม
เย่เฉินพยักหน้า "มีครับ มีอะไรหรือ?"
"เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้ ผมหวังว่าเย่เสี่ยวเซียงตี้จะเก็บเป็นความลับ ไม่บอกใครนะ"
"ได้ครับ"
หว่านกั๋วเฟิงพูดต่อ "เย่เสี่ยวเซียงตี้ ผมมีปัญหา ตอนขากลับเมื่อกี้ผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ กว่าจะกลับมาถึงบริษัทได้ก็แทบแย่ ผมให้เลขาชงกาแฟให้ แต่ใครจะรู้ว่าแก้วกาแฟระเบิด บาดมือผมด้วย"
"ผมรู้สึกว่าบริษัทไม่ปลอดภัย เลยตัดสินใจจะกลับบ้าน แต่ใครจะรู้ว่าตอนขึ้นลิฟต์ ลิฟต์ดันเสีย ผมติดอยู่ในนั้นเกือบชั่วโมงครึ่ง..."
"ตอนนี้ผมรู้สึกว่าทุกอย่างรอบตัวมันแปลกๆ เย่เสี่ยวเซียงตี้ คุณช่วยมาที่บริษัทผมหน่อยได้ไหม?"
"อืม...ได้ครับ" เย่เฉินตอบตกลง
หลังจากวางสาย ตั้งเหรวเสวี่ยนถาม "ใครโทรมาเหรอ?"
"เพื่อนคนหนึ่งของผม นัดเจอตอนนี้น่ะ" เนื่องจากสัญญากับหว่านกั๋วเฟิงว่าจะเก็บเป็นความลับ เย่เฉินจึงไม่ได้บอกความจริงกับตั้งเหรวเสวี่ยน
"คนที่ช่วยคุณทำเอกสารประมูลใช่ไหม?" ตั้งเหรวเสวี่ยนมองเย่เฉิน
เย่เฉินพยักหน้า "ใช่ครับ"
