"สำเร็จแล้ว!"
ในขณะเดียวกัน หลังจากกลืนกินโลหิตวิญญาณและระดับพลังของศิษย์นับร้อย เสียงชั่วร้ายนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ตอนนี้ ทั่วร่างของฮวาวู่ชิงเต็มไปด้วยลายเลือดประหลาด พลังที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเขาได้เหนือกว่ามหาปราชญ์สูงสุด กดดันจนผู้สูงอาวุโสผู้คุ้มกันตำหนักหลายคนแทบหายใจไม่ออก
แม้ว่าจะยังไม่ถึงขั้นอู๋ตี้จิ้ง แต่ก็ใกล้เคียงมากแล้ว
ฮวาวู่ชิงมองชื่อหญิงและชูเฉินผมม่วงด้วยดวงตาสีแดงฉาน แล้วแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะกลายร่างเป็นแสงเลือดและหายวับไปในชั่วพริบตา
"พี่สาว เขาเร็วมาก เราจะไล่ตามไหม"
ชูเฉินผมม่วงหยุดลง ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ชื่อหญิงมองดูแล้วพึมพำว่า "ช่างเถอะ ไม่ต้องสนใจเขา ตีก้นต่อไปดีกว่า ยังมีคนอีกเยอะเลย"
"อืม!"
ชูเฉินผมม่วงพยักหน้า แล้วหันกลับไปทำงานเดิมของตัวเองต่อ
บนท้องฟ้า สุดยอดมังกรหัวคู่ต่อสู้ไปพลางพูดด้วยเสียงเด็กๆ ว่า "ไอ้แก่บ้า ศักดิ์ศรีของพวกเจ้าช่างโหดร้ายจริงๆ เพื่อการตกเป็นมารถึงกับกลืนกินศิษย์มากมายขนาดนั้น"
