ห่างจากนครโจวห้าลี้ มีร่างเล็กๆสองร่างพุ่งทะยานมาในอากาศ มุ่งหน้าไปยังนครโจว
โอ้!
จู่ๆ ก็มีเสียงฟ้าร้องฟ้าแลบ สายฟ้าหลากสีแผ่กระจายไปทั่วทั้งพื้นที่ ราวกับว่าพวกเขาได้เข้าไปอยู่ในพื้นที่แปลกประหลาดที่มีแต่สายฟ้า
"พี่สาว พวกเราไม่ได้จะไปนครโจวหรอกเหรอ? ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ? นี่มันที่ไหนกัน?"
จื้อเฉินเกาหัวที่ผมทรงมวยกลมของตัวเอง มองดูพลังฟ้าผ่าหลากสีที่แผ่กระจายไปทั่ว ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความสงสัย
จื้อซินมองไปรอบๆ ขมวดคิ้วสวยๆเล็กน้อย พูดเสียงแหลมๆว่า "พวกเราเข้ามาในฟ่าเจินของคนอื่นแล้วล่ะ พวกคนไม่ดีนั่นช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ ไปแล้วยังทิ้งฟ่าเจินไว้ให้พวกเราอีก"
"อ๋อ เป็นฟ่าเจินนี่เอง"
จื้อเฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจ
"สมกับที่เซิงจู่คาดการณ์ไว้ เจ้าเด็กซนสองคนนั่นมาจริงๆ"
"ไอ้เด็กซน คราวนี้ข้าอยากรู้นักว่าพวกเจ้าจะหนีไปไหน"
เสียงของบรรดาจ่างเหล่าเล่ยจงดังขึ้นในฟ่าเจินสายฟ้านี้
"พี่สาว เสียงนี้ฟังคุ้นๆนะ"
จื้อเฉินกะพริบตาโตๆ ถามอย่างสงสัย
จื้อซินเอียงหัวคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ตบมือขาวๆเบาๆ พูดอย่างดีใจว่า "อ๋อ ฉันนึกออกแล้ว นี่เป็นเสียงของพวกจ่างเหล่าเล่ยจงนี่นา"
