"ในที่สุดก็ไม่มีเหล่าปีศาจมาแย่งเนื้อกับฉันแล้ว"
จื้อซินมองดูซากเหล่าปีศาจที่ลอยเต็มผิวน้ำทะเล พลางตบมือน้อยๆ อย่างพอใจ แต่แล้วสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง
เมื่อเห็นว่าบนผิวน้ำทะเลรอบๆ มีเหล่าปีศาจปรากฏขึ้นมาอีกมากมาย เหล่าปีศาจเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นปีศาจระดับต่ำที่ยังไม่มีปัญญาจิต แต่สัญชาตญาณในการกินเนื้อปีศาจระดับสูงเพื่อวิวัฒนาการนั้นแรงกล้ายิ่งกว่าปีศาจที่มีปัญญาจิตเสียอีก
ภายใต้แรงขับของสัญชาตญาณนี้ พวกมันพุ่งเข้ามาราวกับผีเสื้อบินเข้ากองไฟ ไม่กลัวตาย เพียงเพื่อจะได้กินเนื้อปีศาจระดับสูงสักคำ
"ยังมาอีกเหรอ?"
จื้อซินขมวดคิ้วเล็กๆ อย่างงดงาม ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หยิบตราประทับออกมาเป็นกองแล้วโยนออกไปรอบทิศ ตราประทับเปล่งแสงสว่างจ้าในอากาศ เส้นสีทองเชื่อมต่อกันไปมา ม่านแสงตกลงมาจากเส้นสีทอง ชั่วพริบตาก็กลายเป็นโล่ป้องกันที่ครอบคลุมซากปีศาจทั้งหมดเอาไว้
ปัง! ปัง!
เหล่าปีศาจระดับต่ำพุ่งชนเข้ากับโล่ป้องกันอย่างหนาแน่น แรงสะท้อนกลับที่รุนแรงทำให้ร่างของพวกมันแตกสลายทันที แต่ถึงกระนั้น เหล่าปีศาจเหล่านั้นก็ยังไม่หยุดยั้ง พุ่งเข้าชนแบบฆ่าตัวตายต่อไป
