"เจ้าเด็กซน กวางเก้าสีไม่ใช่เหล่าปีศาจสายฟ้า กินเข้าไปก็ไม่มีประโยชน์ เอาไข่มุกเจียวมาให้ข้า เจ้าจะขอเงื่อนไขอะไรก็ได้" เล่ยจั้นพูดเสียงดัง
จื้อซินเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ไม่ตอบสนอง กำไข่มุกเจียวไว้แน่น แล้วมองกวางสีขาวต่อ
กวางสีขาวพยักหน้า พูดว่า "เขาพูดถูก ไข่มุกเจียวนี้บรรจุพลังกฎหมายฟ้าผ่าสาดสูญส่วนใหญ่ของมังกรปีศาจ ไม่มีประโยชน์กับข้า หากข้ากินมันเข้าไปอย่างไม่ระมัดระวัง จะทำให้พลังงานในร่างข้าวุ่นวาย อาจถึงขั้นระเบิดตัวตายได้"
"เห็นไหม ข้าพูดถูกใช่ไหม"
ดวงตาของเล่ยจั้นเป็นประกายวาววับ เร่งเร้าอย่างใจร้อนว่า "เจ้าเด็กซน แค่เอาไข่มุกเจียวให้ข้า สมบัติอื่นๆ ข้าไม่เอาก็ได้ ข้าถึงขั้นช่วยเจ้าต่อกรกับฮ่องเต้วู่คนอื่นๆ ด้วย"
เขาเป็นฮ่องเต้วู่สายฟ้า ฝึกฝนพลังกฎสายฟ้า แม้ว่าพลังกฎสายฟ้าในไข่มุกเจียวนี้จะต่างจากพลังกฎสายฟ้าของเขา แต่ก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างสมบูรณ์ ไข่มุกเจียวนี้เหมาะกับเขาที่สุด
แค่ได้ไข่มุกเจียวมา รอให้เขาหาคนเอาไปผลิตเป็นแดน ก็จะสามารถก้าวข้ามไปสู่ระยะหลังของจักรพรรดิ์สงครามได้ ถึงตอนนั้นค่อยฆ่าเด็กซนสองคนนี้ แย่งชิงสมบัติก็ไม่สาย
