มารดามังกรกล่าวต่อไปว่า "เซิงจู่ทั้งสอง อุโมงค์เหล่านี้ถูกขุดโดยเด็กเกเรทั้งสองคนนั้น พวกเขาใช้อุโมงค์เหล่านี้หลบสายตาของคนในศาลาว่าการจังหวัดของเรา และขโมยของจากจังเป่าเกอและแจกันกงเกอของเรา ถ้าฉันเดาไม่ผิด สมบัติของโมคูคงถูกเด็กเกเรสองคนนั้นขโมยไปแล้ว"
เมื่อไป๊ฝาวู่ตีและหงอี้หนี่วู่ตีได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็เข้าใจทันทีว่า จักรพรรดิ์เทพปริศนาที่ช่วยพวกเขาทำลายเจี้ยะเจี๋ยนั้น อาจเป็นพ่อของเด็กเกเรทั้งสองคน ที่ตั้งใจดึงความสนใจของพวกเขา เพื่อให้เด็กทั้งสองสามารถเข้าไปในโมคูผ่านอุโมงค์และขโมยสมบัติไป
"ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?"
หงอี้หนี่วู่ตีถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ไม่ทราบ!"
มารดามังกรส่ายหน้าและกล่าวว่า "แต่วงเวทย์โอนย้ายถูกปิดทางเดียว ฉันได้ส่งคนไปเฝ้าดูตามเส้นทางที่จำเป็นต้องผ่านเพื่อเข้าสู่ทะเลโจว ตอนนี้ยังไม่มีข่าวส่งมา แสดงว่าพวกเขายังอยู่ในเมืองซาง"
ไป๊ฝาวู่ตีค้อมตัวคำนับหัวหน้าจังหวัดหลงและกล่าวว่า "หัวหน้าจังหวัดหลง ขออภัยด้วย เรื่องนี้เป็นความผิดพลาดของพวกเรา"
