โอม!
พร้อมกับการกินบัวเทพเจ้า พื้นที่กำบังเวทมนตร์ก็หายไปด้วย
"พื้นที่กำบังเวทมนตร์หายไปแล้ว ระวัง น้องปีศาจน้อยสองคนนั้นกำลังจะออกมา"
เหล่าฝีมือยอดฝีมือที่นั่งขัดสมาธิอยู่ต่างลุกขึ้นยืน พลังอันทรงพลังมากมายพุ่งขึ้นมา พร้อมที่จะโจมตีอย่างรุนแรงทันทีที่เห็นน้องปีศาจน้อยสองคนนั้น
หลงเสาอวี้มีสีหน้าเคร่งเครียด ยกมือขึ้นสะสมพลังงาน แต่ไม่นานก็ลดมือลง
ตามความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับน้องปีศาจน้อยสองคนนั้น บัวเทพเจ้าคงถูกพวกเขากินไปแล้วแน่นอน เขาไม่มีทางได้บัวเทพเจ้าอีกแล้ว
หากเป็นเช่นนั้น ทำไมต้องไปทำลายความไว้วางใจและมิตรภาพที่สร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากในใจของน้องปีศาจน้อยสองคนนั้นด้วยล่ะ?
เมื่อไม่สามารถเอาบัวเทพเจ้าได้ ก็หลอกล่อน้องปีศาจน้อยที่กินบัวเทพเจ้าไปแล้วให้ไปทำงานให้ตัวเองที่เมืองซางดีกว่า
เหอะ!
สุดยอดมังกรหัวคู่ส่งเสียงคำรามดังสนั่นฟ้า พลังอันทรงพลังแผ่ซ่านไปทั่ว ร่างกายเทพขนาดมหึมาเหยียบอากาศ พุ่งไปยังสระน้ำเทพ
ความคิดของมันง่ายมาก หากน้องปีศาจน้อยสองคนนั้นตาย มันก็จะไม่มีอะไรอร่อยๆ กินอีกต่อไป
ดังนั้น มันจึงต้องไปช่วยน้องปีศาจน้อยสองคนนั้น
