"โอเค"
จื้อซินและจื้อเฉินมองดูหมูหัวคู่ที่กำลังหลับอยู่ แล้วพยักหน้าพร้อมกัน
"น้องชาย เรามาเก็บเล่ยโฉวพวกนั้นไว้กินทีละตัวกันเถอะ"
จื้อซินหันไปมองภูเขาห้าสายฟ้า พูดหลังจากดื่มนมสัตว์ประหลาดไปอีกอึก
"ได้!"
จื้อเฉินพยักหน้า แม้ว่าการเก็บไว้ในสุ่มหยี่จี้นานๆ จะไม่อร่อยเท่าของสด แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรกิน
หลังจากนั้น พี่น้องทั้งสองก็ขึ้นไปบนภูเขาห้าสายฟ้าอีกครั้ง เดินวนรอบภูเขาทั้งด้านในและด้านนอกหลายรอบ เก็บซากเล่ยโฉวทั้งหมดเข้าไปในสุ่มหยี่จี้
แม้แต่กรงเล็บหรือปีกของเล่ยโฉวสักตัวก็ไม่ทิ้งไว้
หลังจากที่ทั้งสองเก็บซากเล่ยโฉวเสร็จ หมูหัวคู่ที่หลับอยู่ก็ตื่นขึ้นมาในที่สุด
ดูจากภายนอกไม่มีอะไรแตกต่างจากเดิม แต่พลังที่แผ่ออกมาแรงกว่าเดิมมาก เห็นได้ชัดว่ามันประสบความสำเร็จในการเบรกทะลุ
อสูรระดับสูงพีคขั้นที่เจ็ด เทียบเท่ากับนักรบผู้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด เมื่อก่อนมันไม่กล้าแม้แต่จะคิด
ไม่นึกว่าถูกน้องปีศาจน้อยสองคนนี้จับตัวมาแค่เดือนกว่าๆ ก็ก้าวกระโดดจากพีคของระดับหกขึ้นมาถึงยอดสูงสุดของระดับที่เจ็ดได้เลย ข้ามไปตั้งหนึ่งระดับ
