"ดี!"
จื้อเฉินก็อาบอยู่ในสายฟ้าเช่นกัน พยักหน้า ร่างกายวูบหายไปปรากฏข้างหินงอกอีกอัน ยื่นมือเล็กๆ อวบๆ ไปกอดหินงอก ร้องตะโกนเสียงเด็กๆ ดังลั่น ดึงหินงอกขนาดมหึมานั้นหักลงมาด้วยแรงมหาศาล
ฉึบ! ฉับ!
สายฟ้าอีกหลายสายผุดขึ้น ฟาดลงบนโล่ป้องกันของจื้อเฉิน ทำให้โล่สั่นสะเทือนไหว
แต่เขากลับไม่สนใจเลย มองดูน้ำเต้าหินสีขาวนวลที่ไหลออกมา ตื่นเต้นจนร้องตะโกนเสียงดัง แล้วโยนขวดหยกขาวออกไป
มือเล็กๆ อวบๆ ร่ายคาถา ขวดหยกขาวเกิดแรงดูดมหาศาล ดูดน้ำเต้าหินที่ไหลลงมาทั้งหมดเข้าไปในขวด
แต่ว่า การหักทีละอันนี่ช้าเกินไป
จื้อเฉินร่ายคาถา อานุภาพดาบเฉียบน่าสะพรึงกลัวหลายสายลอยขึ้น ภายใต้การควบคุมของเขา พุ่งไปตัดโคนหินงอกทั้งหมดในถ้ำน้ำเต้าหิน
ได้ยินเสียงดังสนั่นไม่ขาดสาย หินงอกขนาดมหึมาหล่นลงมาทีละอัน กระแทกพื้น ทำให้ทั้งถ้ำน้ำเต้าหินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
อื้อ!
สายฟ้าจำนวนมากเต็มไปหมดทั้งถ้ำน้ำเต้าหิน โจมตีโล่ป้องกันของจื้อเฉินไม่หยุด
แกร๊ก!
โล่ป้องกันแตกออกเป็นชั้นๆ เกือบจะในทันที
"โอ๊ย พี่สาว พวกเราทำเรื่องใหญ่แล้วใช่ไหม?"
