"เข้ามา!"
จื้อซินหยิบขวดหยกขาวออกมา ทำโฉวเจว่ ปากขวดดูดเลือดมังกรทั้งหมดเข้าไป
มังกรวิญญาณส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้น สระศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนรุนแรงมากขึ้น
"เด็กสองคนนี้ จะกินมังกรวิญญาณจริงๆ เหรอ"
ชายชราจิตวิญญาณแห่งอาวุธรู้สึกหมดคำพูด เห็นสระศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาถอนหายใจเบาๆ แล้วกระพริบตัวไปปรากฏข้างๆ มังกรวิญญาณ ตบเขามังกรเบาๆ แล้วพูดว่า "พอได้แล้ว"
มังกรวิญญาณได้ยินแล้วก็สงบลงทันที สระศักดิ์สิทธิ์ก็หยุดสั่นสะเทือน
"คุณตาอย่าเพิ่งรีบ รอหนูรับเลือดมังกรอีกหน่อย จะชวนคุณตากินซุปเลือดมังกรค่ะ" จื้อซินพูดยิ้มๆ
ชายชราจิตวิญญาณแห่งอาวุธทนไม่ไหวต้องนวดหน้าผาก พูดว่า "น้องหนู เก็บเลือดมังกรมาขนาดนี้ก็พอแล้ว ขอให้ปล่อยมังกรวิญญาณไปเถอะ"
"มังกรวิญญาณ?"
จื้อซินงงเล็กน้อย มองมังกรวิญญาณ แล้วพึมพำว่า "หัวมังกร หนวดมังกร แล้วก็ตัวมังกร กรงเล็บมังกร และหางมังกร ทุกอย่างเหมือนกับมังกรเทพที่พ่อเคยเล่าให้ฟังเลย นี่ก็คือมังกรเทพนี่นา ทำไมถึงกลายเป็นมังกรวิญญาณไปล่ะ"
