"พี่ชาย ก็แค่น้ำซุปเลือดหมูพุงโตสองชามเอง ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอก"
จื้อเฉินพูดเสียงอ่อนๆ พลางพลิกเนื้อหมูบนเตาย่าง
ตื่นเต้น?
ฉันดูตื่นเต้นงั้นเหรอ?
ฉันโกรธโว้ย โกรธ เข้าใจไหม?
หลงเสาอวี้สูดลมหายใจลึกๆ สองครั้ง พยายามกดข่มอารมณ์โมโหที่อยากจะฆ่าคนลง ฝืนยิ้มบางๆ บนใบหน้า แล้วหันหลังกลับไปนั่งที่เดิมโดยไม่พูดอะไร
"คุณชาย ตอนนี้เราจะทำยังไงดีครับ?" เด็กหนุ่มหน้าตรงถามเสียงเบา
"หญ้าหัวไซ้อุ้งเท้าเพิ่งใส่ลงไปในหม้อไม่นาน ถ้าช่วยตอนนี้น่าจะยังใช้ได้นะครับ" เด็กหนุ่มถือธนูเสนอเสียงเบา
หลงเสาอวี้ส่ายหน้า หญ้าหัวไซ้อุ้งเท้าละลายไปแล้ว ฤทธิ์ยาแทรกซึมเข้าไปในน้ำซุปหมดแล้ว เอาออกมาจะมีประโยชน์อะไร?
พยายามอย่างหนักกว่าจะเข้าถ้ำหัวไซ้อุ้งเท้าได้ เจอหญ้าหัวไซ้อุ้งเท้า ไม่นึกว่าจะถูกเด็กเวรนี่เด็ดมาต้มซุป
นั่นเป็นวัตถุดิบหลักสองอย่างที่ใช้สร้างร่างดาบวิญญาณไฟนะ ถ้าสร้างร่างดาบวิญญาณไฟได้ พลังของเขาจะก้าวกระโดดขึ้นไปอีกระดับ ตอนนั้นโอกาสที่จะแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในใจกลางสถานที่ลับก็จะมากขึ้น
แต่ตอนนี้หญ้าหัวไซ้อุ้งเท้าหายไปแล้ว จะไปหาอะไรมาทดแทน?
