หลงอวี้เฟยเรียกเศษหินเวทและตราประทับผู้ว่าราชการจังหวัดกลับมาจากระยะไกล และพูดเบาๆ ว่า "เรื่องนี้ยุติแค่นี้ พวกท่านจงช่วยข้าพัฒนารัฐหลานโจวให้เจริญรุ่งเรืองต่อไป"
สำหรับเธอแล้ว การฆ่าหรือไม่ฆ่าคนพวกนี้ไม่มีความสำคัญอะไร เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ที่นี่เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดนานนัก จุดประสงค์หลักของเธอคือสืบสวนสาเหตุการตายของผู้ว่าราชการจังหวัดคนก่อน
"ขอรับ ท่านผู้ว่าฯ"
ทุกคนตอบรับอย่างนอบน้อม
"ไปกันเถอะ ถึงเวลาเปิดประตูสถานที่ลับแล้วส่งพวกเขาเข้าไป"
หลงอวี้เฟยจูงมือพี่น้องทั้งสองข้างซ้ายขวา แล้วหมุนตัวจากไป
บรรดาจ่างเหล่าต่างก็ติดตามไป ตอนนี้พวกเขาไม่กล้ามีความคิดเป็นอื่นเลย
หลงอวี้เฟยกับจ่างเหล่าสามคนยืนอยู่สี่ทิศ นำโจวจู่อิ้นออกมาลอยอยู่บนอากาศ ทำท่าร่ายเวทด้วยมือทั้งสอง ปากพึมพำ
เมื่อท่องคาถาจบ หลงอวี้เฟยชี้นิ้วไปที่โจวจู่อิ้น พลังมหาศาลไหลเข้าไป แล้วตะโกนว่า "ดินแดนลึกลับเก้าชิว เปิด!"
ทันทีที่เสียงดังขึ้น พลังชะตากรรมในโจวจู่อิ้นสั่นสะเทือน ลำแสงชะตากรรมพุ่งลงสู่พื้นดิน
อืม!
เส้นพลังชะตากรรมตัดกันไปมา ในชั่วพริบตาก็สว่างขึ้นเป็นฟ่าเจินลึกลับบนพื้นดิน
