MALAMIG ang hangin na dumadaplis sa mukha ko habang naglalakad-lakad. Instead of sulking inside my bedroom, I thought I should get some air.Naiiyak pa rin ako. Dalawang araw na rin ang nakalipas nong pumunta siya sa unit ko. Hanggang ngayon, fresh pa rin sa'kin lahat nangyari sa loob ng araw na 'yon.Pagsubok lang yata 'to—feeling ko oo. Eme.I never expected any of that to happen. Hell, akala ko nga hindi na kami magkikita. O kaya, 'di niya na ako gugustuhing makita. But he's back, with those eyes that looked like they're longing...for me.Sana nga totoo."Para kang robot, ano? Kanina pa kita tinatawag lokaret ka!" Muntik ko nang mahampas si Kris dahil sa biglaang nitong pagsulpot sa tabi ko. She clung on my arm and walked with me. "Anong meron sa'yo?"Hindi pa ako nakakasagot sa kanya nang may mapansin ako malapit sa kalsada. Hala, may kuting! Inalis ko ang pagkakahawak ni Kristine sa'kin at tumakbo agad papunta sa kuting.Its fur is black, and kept on meowing while I carried it.Mukhang naliligaw lang ito. May collar na kasi siya eh, baka hinahanap na ng may-ari. I looked around, hoping to find someone who just lost a kitten pero parang wala."Cute naman niyan," Kris says while patting the kitten's head. Palingon-lingon pa rin ako sa paligid pero wala pa rin akong makitang naghahanap ng kuting.I looked at the collar and the kitten's name is Yin. Cute.Nag-aalangan akong iuwi ang kuting dahil baka nga nasa malapit lang ang amo nito. E ayoko namang iwanan dito at baka mapano pa."Yin!" Kumunot ang noo ko nang may pamilyar na boses na tumawag sa kuting. The kitten meowed louder when hearing its owner's voice."Si Hiro 'yon, 'di ba?" tanong ni Kristine habang nakaturo sa papalapit na lalaki. I bit my lower lip before my eyes went to the puppy he's holding.Then I forgot, I was just sad a while ago because of us. Na-distract lang ako dahil sa kuting. Wala na, malungkot na ulit ako. Hays.Well, who am I kidding? Sa kanya pa rin ako masaya."Uh, hello," bati niya samin ni Kris. The puppy also barked after him. Ugh, cute!"Mukhang cue ko na 'to. Bye-bye, Care" I turned to Kristine with widened eyes, even communicating with it. Ang gaga, iniwan pa 'ko! Bwisit!Napakamot sa ulo si Hiro at maliit na ngiti ang binigay sa'kin bago lumipat ang tingin sa hawak kong kuting. "Ang bilis tumakbo niyang bata na 'yan," sambit niya. I just responded with a soft chuckle before handing him the kitten.He looked cute holding his two pets between his arms. Akala mo tatay talaga eh, tapos may dalawang makulit na anak."Ah! 'Eto naman si Yang," he said before giving me the puppy. It's actually a shock kasi parang Samoyed ang breed nito. Dumila naman agad sa mukha ko ang tuta kaya ngumiti ako.34. a cat and a dog !! :3"A month ago ko lang sila na-adopt."