ไช่ไช่เป็นคนในเมือง พ่อแม่คนหนึ่งเป็นครู อีกคนเป็นพยาบาล ครอบครัวฐานะค่อนข้างดี
ตามคำพูดยอดนิยม เขาเป็นชนชั้นกลาง
ซูตงคนบ้านนอกนี่ เหมือนกับหลงเฟยที่มาจากหมู่บ้าน ตั้งแต่บรรพบุรุษก็เป็นชนชั้นกรรมาชีพ
พ่อของไช่ไช่ไม่มีอะไร แต่แม่ของเธอนั้น ดูถูกคนที่มาจากหมู่บ้านจากก้นบึ้งของหัวใจ
เรื่องของไช่ไช่กับซูตง ปิดบังครอบครัวมาตลอด
จนกระทั่งเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอจึงบอกพ่อแม่ ผลก็คือมีเรื่องซื้อบ้านขึ้นมา
พ่อแม่ของเธอต้องการใช้บ้านข่มขู่ซูตง เพราะพวกเขาได้หาคู่ที่ดีให้เธอแล้ว
หนุ่มคนนั้นเป็นลูกชายผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่แม่ของไช่ไช่ทำงานอยู่ เป็นคนสูงใหญ่หล่อเหลา และครอบครัวก็มีฐานะดี
แม่ของไช่ไช่ไม่รู้จริงๆ ว่าลูกสาวคิดอะไรอยู่ ถ้าไม่ชอบลูกชายผู้อำนวยการ อย่างน้อยก็หาคนในเมืองสิ?
รถจอดที่ชั้นล่าง หลินหยิงหยิงทั้งสามลงมา
หลงเฟยมองไปรอบๆ ภูมิทัศน์ของหมู่บ้านดีมาก เพิ่งพัฒนาไม่นาน มีทั้งโซนบ้านเดี่ยวและอาคารสูง
ราคาบ้านที่นี่ ตารางเมตรละเกินหมื่น
ซูตงมองหลงเฟย รู้สึกกระอักกระอ่วนบอกว่า "พี่ใหญ่ ทำไมขาผมอ่อนแรงจังเลยครับ?"
