หลินหยิงหยิงได้ยินน้องสาวพูดแบบนั้น ก็ยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเองมากขึ้น
เธอมองดูหลงเฟย คิดในใจว่าไอ้หมอนี่มีเสน่ห์ตรงไหนกันนะ ถึงได้ดึงดูดความสนใจของสาวๆ มากมายขนาดนี้
สำหรับเด็กสาวอย่างลี่เหวินเหวิน เธอไม่สนใจที่จะหึงหวงหรอก
หัวใจของวัยรุ่น ตอนที่เธออายุเท่านี้ ก็เคยแอบชอบผู้ชายเก่งๆ เหมือนกัน
นี่เป็นปรากฏการณ์ทางสรีระวิทยาปกติของมนุษย์ ไม่มีอะไรน่าตกใจ
ทางร้านยกอาหารมาเสิร์ฟทีละจาน ทั้งสี่คนกินกันอย่างเอร็ดอร่อย
จริงๆ แล้วหลงเฟยไม่ชอบกินของสดๆ พวกนี้ อะไรที่เป็นซาชิมิ ปลาดิบอะไรแบบนี้ มันไม่ใช่อาหารที่คนปกติกินกัน
เมนูอาหารที่ยังไม่พัฒนาแบบนี้ ไม่ใช่รสนิยมของเขา
แต่หลินหยิงหยิงและคนอื่นๆ กลับกินกันอย่างเอร็ดอร่อย
หญิงงามไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของชาติที่ล่มสลาย ยังคงร้องเพลงหลังวังอยู่อีกฝั่งแม่น้ำ
หลงเฟยถอนหายใจในใจ คิดว่าต่อไปต้องเน้นการให้การศึกษาด้านรักชาติกับพวกเธอแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพื่อสืบข่าวศัตรู เขาก็ไม่อยากมาที่นี่หรอก
สักครู่ มีคนสองคนเดินออกมาจากห้องส่วนตัวด้านหลัง
ทั้งสองคนโค้งคำนับกันเล็กน้อย ยิ้มให้กันแล้วบอกลา
