หวังเสี่ยวหยากำลังงอน ตั้งแต่ทะเลาะกับหลงเฟยครั้งที่แล้ว เขาก็ไม่ได้มาหาเธอเลย
ผู้หญิงคนหนึ่งไม่ควรจะไปขอโทษเขาด้วยความหน้าหนา แบบนี้จะทำให้เขายิ่งเหลิงไม่ใช่หรือ!
เธอไม่อยากพูดถึงหลงเฟย จึงเปลี่ยนเรื่องพูดว่า "เลย์เลย์ เจ้าของร้านที่เช่าพื้นที่นี้เป็นใครกันแน่? หล่อไหม? มีแฟนหรือยัง?"
เลย์เลย์หัวเราะแล้วพูดว่า "อะไรกัน เธออยากรู้จักเขาเหรอ?"
หวังเสี่ยวหยาผลักเธอทีหนึ่ง แล้วพูดอย่างขำๆ ว่า "อย่ามาล้อเล่นน่า ฉันมีแฟนแล้ว ฉันหมายถึงว่า ตอนนี้เธอยังโสดอยู่นี่ ถ้าเจ้าของร้านคนนี้เป็นคนดี เธอก็ควรคว้าโอกาสนะ! เขาต้องชอบเธอแน่ๆ ถึงได้ให้รถออดี้เธอมาขับ!"
เลย์เลย์หน้าแดง พูดอย่างเขินอายว่า "อย่าพูดเหลวไหลสิ เขามีแฟนแล้ว แล้วรถคันนี้ก็เป็นทรัพย์สินของร้าน ไม่ได้ให้ฉันเป็นการส่วนตัว"
"ก็เหมือนกันนั่นแหละ ยังไงเธอก็ได้ขับทุกวัน!"
หวังเสี่ยวหยาหัวเราะคิกคัก สองวันนี้ได้อาศัยรถเธอ นั่งสบายกว่านั่งรถเมล์ตั้งเยอะ
ต้องบอกว่าเพื่อนสนิทคนนี้ของเธอน่ารักมาก ทั้งๆ ที่ต้องอ้อมไกล แต่ก็ยืนยันจะไปส่งเธอ
เธอไม่รู้หรอกว่า เลย์เลย์ทำแบบนี้เพราะรู้สึกผิด
